Έφεση κατά της απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ηρακλείου ως προς το ύψος των ποινών που επιβλήθηκαν στην υπόθεση του διπλού βιασμού της 19χρονης Ισλανδής άσκησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο εισαγγελέας Εφετών Ανατολικής Κρήτης, κ. Νίκος Μαρκάκης, λίγα 24ωρα μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου.
Όπως έχει γράψει το Cretalive το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία (5-2) ένοχους τους δύο κατηγορούμενους Γερμανούς, 35 και 39 ετών, για τον βιασμό της 19χρονης ενώ επιπλέον ο 35χρονος κρίθηκε ένοχος για την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης καθώς φέρεται να έβαλε στον κόλπο της παθούσας ένα χαρτονόμισμα και δύο κέρματα. Στους κατηγορούμενους αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και επιβλήθηκε ποινή 4,5 και 4 ετών αντίστοιχα, με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη υπό τον όρο της καταβολής εγγύησης 5000 ευρώ έκαστος.
Ενοχή είχε προτείνει και η εισαγγελέας της έδρας, η οποία απέρριψε την αναγνώριση ελαφρυντικών, με προτεινόμενη ποινή για το βιασμό τα 8 έτη.
Η 19χρονη, η οποία ταξίδεψε από την μακρινή Ισλανδία για να καταθέσει στο δικαστήριο υποστήριξε και ενώπιον της έδρας ότι αναγνωρίζει στα πρόσωπα των κατηγορουμένων τους δράστες. Από την πλευρά τους οι κατηγορούμενοι επέμειναν στην αθωότητα τους, ισχυριζόμενοι με βάση και τους χρόνους, ότι δεν βίασαν εκείνοι το κορίτσι.
«Ναι μεν σεβόμαστε τις αποφάσεις των δικαστηρίων αλλά εν προκειμένω οι καταδικασθέντες για τον ομαδικό βιασμό αντιμετωπίστηκαν από το δικαστήριο πολύ επιεικώς αναφορικά με το ύψος των ποινών που τους επέβαλε. Είναι μία ποινή που, κατά την κρίση μας, δεν λειτουργεί ούτε παραδειγματικά ούτε αποτρεπτικά και σε κάθε περίπτωση δεν στέλνει το σωστό μήνυμα στην κοινωνία. Είναι μία ποινή που δεν αντικατοπτρίζει τη βαρύτητα της πράξης και δεν δικαιώνει το λαϊκό αίσθημα» είχε δηλώσει μετά την απόφαση του δικαστηρίου ο συνήγορος πολιτικής αγωγής κ. Γιώργος Καρούτσος.
Ο εκ των συνηγόρων υπεράσπισης κ. Διονύσης Βέρρας είχε δηλώσει αντίστοιχα:
«Όταν οι αναμφισβήτητα προκύψασες από τη διαδικασία αμφιβολίες, αναφορικά με την ενοχή κατηγορουμένων, δεν οδήγησαν όπως προβλέπεται στο νόμο στην αθώωση τους, τότε δεν απομένει στο δικαστήριο παρά μόνο η ποινική κύρωση για την πράξη που δέχθηκε ότι διέπραξαν να είναι όσο το δυνατόν ελαφρότερη. Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η συγκεκριμένη ποινή που επιβλήθηκε στους κατηγορούμενους για μια τόσο σοβαρή κατηγορία. Ο ευσυνείδητος δικαστής έχει πάντα τον τρόπο και ο νόμος του τον παρέχει, να ισορροπεί ανάμεσα στην κύρωση για την προσβολή του εννόμου αγαθού που δέχθηκε ότι έλαβε χώρα και της προστασίας της ατομικής ελευθερίας του κατηγορούμενου από την άλλη».