Για όγδοη συνεχόμενη ημέρα ο Πάνος Ρούτσι παραμένει στην Πλατεία Συντάγματος, πραγματοποιώντας απεργία πείνας σε μια ύστατη προσπάθεια να αποκαλυφθεί η αλήθεια γύρω από τις συνθήκες θανάτου του παιδιού του στο δυστύχημα των Τεμπών, αποδεικνύοντας πώς το κίνητρο για δικαιοσύνη είναι πιο ισχυρό από πότε, τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ελληνική κοινωνία.

Eρωτήματα βέβαια προκαλεί και η στάση της κυβέρνησης στο αίτημα του Πάνου Ρούτσι, να γίνει η εκταφή του παιδιού του προκειμένου να μάθει την αλήθεια για τα αίτια θανάτου του. Επίσης, πόσο ανθρώπινο και δημοκρατικό είναι το να αφήνεις έναν άνθρωπο στα όρια εξάντλησης και της εξουθένωσης και να μην υλοποιείς ένα δίκαιο αίτημα;

Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα συμβάν που 2,5 χρόνια μετά έχει σημαδέψει μια ολόκληρη χώρα και υπάρχουν πολλά «κενά» σημεία στην… υπόθεση. Κάτι που αποδεικνύεται καθημερινά από το κύμα συμπαράστασης του κόσμου που βρίσκεται στο πλευρό του απεργού πείνας.

Καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι τον επισκέπτονται, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους. Φορείς, σωματεία, σύλλογοι, απλοί καθημερινοί που περνούν από το σημείο, δείχνουν με τη στάση τους ότι ζητούν το αυτονόητο. Δικαιοσύνη για τα Τέμπη!

Είναι χαρακτηριστικό ότι το απόγευμα της Κυριακής (21/9) δεκάδες σωματεία του Πολιτισμού κάλεσαν σε συγκέντρωση συμπαράστασης στην πλατεία Συντάγματος. Συνολικά, 55 σωματεία, μεταξύ των οποίων η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προσωπικού ΕΡΤ, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και μουσικά σωματεία από όλη τη χώρα, στηρίζουν δημόσια τον αγώνα του Πάνου Ρούτσι και καταγγέλλουν το βιαστικό κλείσιμο της ανάκρισης για το πολύνεκρο δυστύχημα, τονίζοντας ότι κρίσιμα στοιχεία δεν ενσωματώθηκαν στη δικογραφία, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση στους σιδηροδρόμους μένουν στο απυρόβλητο.

«Στηρίζουμε τις οικογένειες των 57 θυμάτων της κρατικής αναλγησίας και των ιδιωτικοποιήσεων στα Τέμπη. Δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστούν οι εγκληματικές ευθύνες όσων οδήγησαν δεκάδες ανθρώπους στον θάνατο και εκατοντάδες άλλους με βαριές βλάβες και αναπηρίες», ανέφεραν χαρακτηριστικά. Παράλληλα, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν και στη Θεσσαλονίκη.

Την ίδια στιγμή, συγγενείς θυμάτων του εγκλήματος στα Τέμπη προχώρησαν σε κοινή δήλωση συμπαράστασης. Όπως ανέφεραν, «κανένα ουσιαστικό βήμα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα για να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα του Πάνου Ρούτσι. Τι περιμένουν ακόμη κυβέρνηση και δικαιοσύνη για να εγκρίνουν την εκταφή του Ντένις;».

Επιπλέον, στον Άρειο Πάγο μία τραυματίας που επέβαινε στο δεύτερο βαγόνι και ένας νεαρός άνδρας που έχασε τη μητέρα του στην τραγωδία των Τεμπών δήλωσαν παράσταση υποστήριξης της κατηγορίας στην έρευνα που γίνεται αυτή τη στιγμή από τις δικαστικές αρχές για τον Χρήστο Τριαντόπουλο και για τον ρόλο, που φέρεται να έχει διαδραματίσει στο στάδιο του αποκαλούμενου «μπαζώματος» που αφορά επί της ουσίας στην αλλοίωση του χώρου του δυστυχήματος, πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι αναγκαίες ενέργειες από τις αρμόδιες ανακριτικές αρχές.

Πάνος Ρούτσι: «Δεν τους πιστεύω πια»

Σε συνέντευξη που παραχώρησε το Σάββατο (20/9) στο MEGA, ο Πάνος Ρούτσι κατέστησε σαφές πως δε θα σταματήσει τον αγώνα του και θα συνεχίσει μέχρι τέλους.

«Έχει γίνει κάτι μοναδικό. Ο κόσμος έρχεται από παντού όλη μέρα, να με αγκαλιάσει, να μου δώσει κουράγιο, δύναμη. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω» είπε για το κύμα συμπαράστασης από τον κόσμο.

Στην ερώτηση γιατί πήρε την απόφαση να ζητήσει την εκταφή της σορού του παιδιού, τόνισε: «Γιατί δεν τους πιστεύω πια. Δυόμιση χρόνια ψάχνουμε αλήθεια. Ψάχνω Δικαιοσύνη και το μόνο που αντικρίζω είναι κλειστές πόρτες και ψέματα. Δεν μπορώ άλλο να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Έχω δώσει υπόσχεση στο παιδί μου, ότι θα βρω τους δολοφόνους και θα τους βάλω μέσα στη φυλακή».

Στο πλευρό του και η Μαρία Καρυστιανού

Ανάμεσα στους ανθρώπους, που βρέθηκαν δίπλα του, για να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στο δίκαιο αίτημά του, ήταν η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού, που έχασε την κόρη της στο μοιραίο τρένο.

«Πείτε μου για μια χώρα, στην Ευρώπη, στην Αμερική, που να κάθεται γονέας που έχει θάψει το παιδί του, που του το σκότωσε το κράτος, να ξεκινάει απεργία πείνας, να διακινδυνεύει τη ζωή του για το δικαίωμα της εκταφής. Γιατί έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να κάνουμε εκταφή, γιατί δεν ξέρουμε τι έχουμε θάψει», δήλωσε αρχικά.

Η Μαρία Καρυστιανού συνέχισε λέγοντας, «δεύτερον δεν έχουν γίνει τοξικολογικές και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να γίνει αυτεπαγγέλτως εκταφή και στη συνέχεια να μας δώσουν εξηγήσεις γιατί η κυρία Αδειλίνη, ο κύριος Μπακαΐμης, ο κύριος Φλωρίδης και ο κύριος Τσόγκας δεν θέλουν την εκταφή!

Ευρωβουλευτές, Ευρωπαϊκό δικαστήριο και Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα λογοδοτήσουν για αυτό που συμβαίνει».

topontiki.gr