Χτες βράδυ ονειρεύτηκα μια Αραβική Άνοιξη ξεγυρισμένη.
Στερεοφωνική, τεσσάρων διαστάσεων και με πολύ βάθος πεδίου.
Άρχισε να απλώνει και σε άλλες περιοχές πλην της αραβικής Χερσονήσου.
Άνοιξη με κουμπούρια, εκτοξευτήρες και από πάνω οι …. Ανοιξιάτικοι να “κατουράνε” με βόμβες, ρουκέτες και όλα τα ελέη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της σύγχρονης Μουμουετζήδικης Δημοκρατίας.
Ολόκληροι στρατοί, και είναι να απορείς πού βρέθηκαν τόσοι Ανοιξιάτικοι και ποιος τους οργάνωσε με τόσο φανατισμό και τόσα κουμπούρια.
Έτσι, λοιπόν, όπως τους έβλεπα ένα – ένα, φωτίστηκε το πνεύμα μου και αναφώνησα:
Ρε συ, εγώ αυτούς τους ξέρω. Τους έβλεπα και τους βλέπω κάθε μέρα.
Στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς, στο τηγανητζήδικο της κυρίας Μαρίας.
Κάποιοι κυκλοφορούν με μεταχειρισμένες μερσεντές, με στραπατσαρισμένα δίκυκλα και με πολλά κινητά.
Πόσα; Δυο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα και με ψηφιακές φτηνές και της πλάκας.
Μάλιστα στα σούπερ μάρκετ φορτώνουν τα “ζεμπίλια” τους με coces coles και γαριδάκια.
Ό,τι “σκατό” είναι μέσα σε χρυσόχαρτο και σε ζελατίνα, τρέχουν και το αγοράζουν.
Κάποιοι δικοί μας, μάλιστα, τους έμαθαν και το κόλπο της υπεργολαβίας.
Κάπως έτσι, κάπως έτσι, κάπως έτσι.
Πάνε που λέτε, κάπου – κάπου στα μέρια τους και “ανοίγουν τα μάτια” στους δικούς τους.
Ρε σεις, τους λένε, γιατί να τρώει το φαΐ ο Μάικλ Τζάκσον με το μαστίγιο, ο Καντάφι δηλαδή, και να μην το τρώει η αφεντιά μας;
Τους βοηθάνε και οι άλλοι Ανοιξιάτικοι με τις μπόμπες, και γίνονται κιμάς ολόκληρες πολιτείες.
Το θλιβερό στην υπόθεση είναι πως ενώ οι Μάικλ Τζάκσον με το μαστίγιο πηγαίνουν γυρεύοντας και σέρνουν πολλές αμαρτίες, οι Ανοιξιάτικοι με τις μερσεντές και τα γαριδάκια βρίσκονται παγιδευμένοι από την απληστία ενός άλλου παραδείσου.
Κι’ ενώ όλοι τους θα μπορούσαν να ζήσουν αδελφικά, με ειρήνη και αξιοπρέπεια, κολυμπάνε στα αδελφικά αίματα και άλλοι τρώνε τα πετρέλαια.
Λένε πως την Σοβιετική Ένωση την “ξεπάτωσε” η τηλεόραση, όπως τους Ανοιξιάτικους η συλλογή από κινητά, κάτι χαζοψηφιακές και τα γαριδάκια.
Και πούσαι φίλε; Μην το παίζεις υπεράνω και ουδέτερος έχομε κι’ εμείς τα καταναλωτικά δάνεια και το δικό μας Μνημόνιο.
ΦΩΤΗΣ
