Στρατός, αστυνομία, λιμενικό, Frondex από τη μια.
Γιατροί του κόσμου, Ερυθρός Σταυρός, Ύπατη Αρμοστεία από την άλλη.
Στη μέση μωρά, γυναίκες, παιδιά, νέοι άντρες που επέλεξαν το ταξίδι του τρόμου γιατί απλά ήταν ίσως η μόνη τους επιλογή, όχι για μια καλύτερη ζωή, αλλά για ζωή.
Προσωρινή ανακούφιση που δεν είχαμε φέρετρα μπροστά μας, όπως πρόσφατα στο Φαρμακονήσι.
Τελειώνει το όνειρο εδώ ή υπάρχει ελπίδα ακόμη?
Η Ελλάδα των στρατοπέδων κράτησης, της παράτασης κράτησης πέρα των 18 μηνών, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελπίδας για τους 331 πρόσφυγες που κατά λάθος βρέθηκαν στη χώρα αυτή.
Οι φορείς που τώρα τρέχουν να περισυλλέξουν, να καταγράψουν, να περιθάλψουν για λίγες μέρες τους πρόσφυγες, συνιστούν το όριο της κρατικής μέριμνας για τους ανθρώπους αυτούς.
Το καθήκον μας είναι όλες τις μέρες του χρόνου να αγωνιζόμαστε για να μπορούν οι πρόσφυγες να ζουν αξιοπρεπώς όπου κρίνουν πως μπορούν καλύτερα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ζωή κι όχι για φυλακές, κρατητήρια και στρατόπεδα.
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
