Τη στιγμή που η απόφαση του Σ.Τ.Ε. για την αντισυνταγματικότητα του νόμου 3838/2010 γνωστού και ως νόμου Ραγκούση, αποτελεί πλέον και επίσημα πραγματικότητα και κάθε διαδικασία σε σχέση με την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες έχει ανασταλεί εδώ και καιρό, αναλογιζόμαστε πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η κατάσταση για μας.
Μήπως τα 900 ευρώ που χρειαζόμαστε σε παράβολα (πέραν των ενσήμων κλπ) για να καταθέσουμε τα χαρτιά μας δεν τα χρειάζεται το ελληνικό κράτος, προτιμώντας να μας κρατήσει αόρατους και έρμαιο του κάθε εκμεταλλευτή;
Μήπως τα παιδιά μας – εκ των οποίων μεγάλο ποσοστό αριστούχοι μαθητές- δεν είναι χρήσιμα πουθενά σε μια χώρα που μαστίζεται και από την υπογεννητικότητα; Είναι άραγε δυνατόν αυτά τα παιδιά να μην έχουν καμιά νομική υπόσταση σε σχέση με το κράτος έως τα 18 τους και μετά τα 18 να γίνονται παράνομοι;
Μάλλον είναι, όσο δυνατόν είναι και τέτοιας σημασίας νόμοι (και δυστυχώς όχι μόνον αυτοί) να διαμορφώνονται υπό την πίεση ακροδεξιών συμβούλων και νεοναζιστικών κομμάτων που δυστυχώς καθορίζουν την πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2013.
Και μιλάμε για την κατάργηση ενός νόμου ο οποίος ψηφίστηκε το 2010 και δεν ήταν ούτως ή άλλως αντίστοιχος με αυτούς άλλων κρατών. Όταν στην Ιταλία για παράδειγμα νομιμοποιήθηκαν όσοι μετανάστες διέθεταν ένα ποσό σχεδόν ίσο με το παράβολο στην Ελλάδα χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση, εδώ τελικά φαίνεται πως τίποτα δεν είναι αρκετό.
Και δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε τι θα γινόταν, αν κάθε έλληνας μετανάστης 2ης γενιάς σε μια μέρα έχανε κάθε νομικό και πολιτικό δικαίωμα έχοντας στερηθεί την ιθαγένεια που του αποδόθηκε την ημέρα που γεννήθηκε, σε τι κατάσταση θα βρίσκονταν αυτή την στιγμή τα εκατομμύρια των ελλήνων του εξωτερικού, ανθρώπων που λείπουν από την χώρα τους τόσα χρόνια. Στην κατάσταση που μάλλον βρισκόμαστε και εμείς, χωρίς πατρίδα δηλαδή, ξένοι εδώ ξένοι και στον τόπο μας μετά από τόσα χρόνια στην ξενιτιά.
ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
