Καταγγελία από την Mataris Sudan Solidarity Committee για παρατεταμένη στέρηση βασικών ειδών

Σε μια δραματική κίνηση διαμαρτυρίας προχωρούν από την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου επτά νεαροί κρατούμενοι ηλικίας 18 έως 20 ετών στις φυλακές Χανίων, ανακοινώνοντας 3ήμερη απεργία πείνας.

Η ανακοίνωση προέρχεται από την Mataris Sudan Solidarity Committee, που παρακολουθεί στενά τις συνθήκες κράτησης των νεαρών, οι οποίοι κατάγονται από το Σουδάν και μεταφέρθηκαν στα Χανιά αποκλειστικά για τη διεξαγωγή της δίκης τους. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η παραμονή τους στην Κρήτη θα ήταν προσωρινή, οι επτά παραμένουν κρατούμενοι στα Χανιά για περισσότερους από τρεις μήνες, χωρίς βασικά είδη προσωπικής υγιεινής και προστασίας.

«Ούτε εσώρουχα, ούτε κουβέρτες, ούτε σαπούνι» – Τρεις μήνες χωρίς τα στοιχειώδη

Σύμφωνα με την καταγγελία, οι νεαροί δεν έχουν λάβει ούτε εσώρουχα, ούτε κουβέρτες, ούτε σαπούνι εδώ και πάνω από τρεις μήνες, γεγονός που – όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή Αλληλεγγύης – συνιστά καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επιπλέον, οι κρατούμενοι βρίσκονται σε ένα καθεστώς απομόνωσης από συνομηλίκους, αφού έπρεπε ήδη να έχουν επιστρέψει στις φυλακές Αυλώνα, όπου κρατούνται νεαροί της ηλικίας τους και μπορούν να έχουν καλύτερη μεταχείριση και πρόσβαση σε υποστηρικτικές δομές.

Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα – Προηγούμενη απεργία και «παγωμένη» μεταγωγή

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επτά νέοι προσφεύγουν στο έσχατο μέσο πίεσης της απεργίας πείνας. Τον Αύγουστο, προχώρησαν σε διήμερη αποχή από τροφή, απαιτώντας τη μεταγωγή τους πίσω στις φυλακές Αυλώνα. Η διοίκηση των φυλακών, τότε, απάντησε με διαβεβαιώσεις πως η μεταγωγή τους θα δρομολογηθεί, ενώ πραγματοποιήθηκαν και ιατρικές εξετάσεις. Ωστόσο, έως σήμερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει, και οι υποσχέσεις παραμένουν κενές περιεχομένου.

Η σημερινή κινητοποίηση, όπως τονίζεται από την Επιτροπή, «δεν είναι μια συμβολική ενέργεια, αλλά μία κραυγή αξιοπρέπειας απέναντι σε ένα καθεστώς που στερεί ακόμη και τα αυτονόητα».

Τα αιτήματα των κρατουμένων – Δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια

Οι επτά κρατούμενοι διατυπώνουν ξεκάθαρα τα δύο βασικά τους αιτήματα:

• Άμεση μεταγωγή στις αρχικές τους φυλακές στον Αυλώνα, όπως είχε αρχικά προβλεφθεί.

• Άμεση πρόσβαση σε βασικά είδη υγιεινής και προστασίας, όπως εσώρουχα, κουβέρτες και σαπούνι.

Αιτήματα που, όπως επισημαίνει η Επιτροπή Αλληλεγγύης, «δεν έχουν τίποτα το υπερβολικό ή παράλογο – είναι απλώς τα αυτονόητα για κάθε κρατούμενο σε μια χώρα που ισχυρίζεται ότι σέβεται το κράτος δικαίου».