Η Ραφαέλα Κυρικλάκη είναι μία 19χρονη φοιτήτρια Βιολογίας του ΕΚΠΑ με κινητική αναπηρία 90%, κάτι που καθιστά αναγκαία την παρουσία συνοδού.
Από το καλοκαίρι του 2011 σε έναν απροσδόκητο τραυματισμό σε τραμπολίνο, υπέστη τετραπληγία…
Με τη μητέρα της στο πλευρό της κέρδισε τη μάχη για τη ζωή, διέψευσε τα ιατρικά δυσμενή προγνωστικά και σήμερα προχωρά δυνατά μπροστά, σπουδάζοντας την επιστήμη που αγαπά τόσο πολύ.
Η Ραφαέλα πρέπει να πηγαίνει τακτικά στη σχολή της μαζί με τη μητέρα της, προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματά της.
Σύμφωνα με καταγγελία, το πρωί της Πέμπτης, έχοντας ταξιδέψει όλο το βράδυ με την ANEK LINES, μητέρα και κόρη πήραν λεωφορείο από το λιμάνι της Σούδας μέχρι την Πλατεία 1866 στο κέντρο των Χανίων, προκειμένου να πάρουν το δεύτερο λεωφορείο του αστικού ΚΤΕΛ, για να πάνε στο σπίτι τους.
Φτάνοντας το λεωφορείο, η επιγραφή έγραφε «Κουνουπιδιανά», λάθος δηλαδή προορισμό. Οι πόρτες του λεωφορείου άνοιξαν, οι επιβάτες άρχισαν να επιβιβάζονται από την μπροστινή πόρτα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί σχετικός συνωστισμός. Την ίδια ώρα η Ραφαέλα περίμενε στη μεσαία πόρτα -που διαθέτει ράμπα- και η μητέρα της ρώτησε την οδηγό του λεωφορείου πού πηγαίνει. Η ερώτηση έγινε δύο φορές, ωστόσο η μητέρα δεν άκουσε την απάντηση. Όταν επαναλήφθηκε η ερώτηση για δεύτερη φορά, η οδηγός άρχισε να φωνάζει εμφατικά και εκνευρισμένα «ΝΑΙ! ΝΑΙ!», οπότε η μητέρα επέστρεψε στη μεσαία πόρτα, άνοιξε τη ράμπα και τότε η οδηγός, χωρίς προφανώς να έχει ελέγξει αν υπήρχαν άλλοι επιβάτες, έκλεισε την πόρτα του λεωφορείου.
Μια επιβάτης που παρακολουθούσε εμβρόντητη το περιστατικό, επεσήμανε στην οδηγό ότι εμποδίζει την πρόσβαση του αμαξιδίου στο λεωφορείο.
Τότε εκείνη άνοιξε τη μεσαία πόρτα, προχώρησε προς τη Ραφαέλα και τη μητέρα της και άρχισε να τις επιπλήττει ουρλιάζοντας ότι δεν είχαν δικαίωμα να κατεβάσουν τη ράμπα -κάτι που άλλοι οδηγοί έχουν δείξει στη μητέρα να κάνει- και ότι επειδή είχε κλείσει η ίδια την πόρτα θα μπορούσε να έχει προκληθεί ζημιά στο λεωφορείο, την οποία θα καλούνταν να πληρώσει.
Η άλλη επιβάτης υπερασπίστηκε το αυτονόητο: Την αξιοπρέπεια στην πρόσβαση ανθρώπων με κινητικά προβλήματα στα μέσα μετακίνησης, και ότι κανονικά θα έπρεπε να έχει δοθεί προτεραιότητα στην Ραφαέλα.
Όχι μόνο η οδηγός δεν αναγνώρισε το «λάθος» της και δεν επιχείρησε να λήξει αυτή η απαράδεκτη φραστική επίθεση σε βάρος της κοπέλας και της μητέρας της, αλλά αντίθετα σε ένα ξέσπασμα οργής τροφοδότησε περαιτέρω την ένταση, επιπλήττοντας και την ευαισθητοποιημένη επιβάτη!
Μητέρα και κόρη, όλο αυτό το διάστημα, παρέμειναν σιωπηλές παρά την προσβλητική επίθεση που είχαν άδικα δεχτεί και περιορίστηκαν να ενημερώσουν έγκαιρα την οδηγό και ενώ έκοβαν εισιτήριο, για τη στάση που θα αποβιβάζονταν.
Η οδηγός ξεκίνησε τη διαδρομή έχοντας καλέσει κάποιον στο κινητό της και συνέχισε να προκαλεί, λέγοντας με ιδιαίτερα έντονο τόνο στον συνομιλητή της, ότι οι επιβάτες είναι «θρασύτατοι» και ότι «εκμεταλλεύονται την καλοσύνη των οδηγών» και ότι τους «έχουν καβαλικέψει» (!)
Φτάνοντας στον προορισμό τους, οι υπόλοιποι επιβάτες άρχισαν να αποβιβάζονται από τη μεσαία πόρτα που βρίσκεται η ράμπα. Η Ραφαέλα με τη μητέρα της, περίμεναν την οδηγό να κατεβάσει τη ράμπα αφού προηγουμένως τις είχε επιπλήξει έντονα γι αυτό. Αντ’ αυτού -και παρά το γεγονός ότι είχε ενημερωθεί- πήγε να ξεκινήσει το λεωφορείο. Τότε, η μητέρα της 19χρονης υπενθύμισε στην οδηγό ότι πρέπει να κατέβουν στην ίδια στάση και αυτή απάντησε «δεν άκουσα τίποτα από ότι είπατε»!
Μια απλή διαδρομή 20 λεπτών, αποδείχθηκε μια βασανιστική «οδύσσεια» για τη Ραφαέλα και τη μητέρα της, που θέλουν μέσα από το ρεπορτάζ να ευχαριστήσουν μέσα από την καρδιά τους, τη «δικηγόρο»- ευσυνείδητη πολίτη, που υπερασπίστηκε την αυτονόητη ισότητα πρόσβασης όλων των πολιτών στα μέσα μαζικής μετακίνησης.
"google ad"
Η Ραφαέλα και η μητέρα της θέλουν επίσης να στείλουν το μήνυμα ότι ευτυχώς, αυτή η συμπεριφορά συνιστά μεμονωμένο περιστατικό το οποίο ωστόσο δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να επαναληφθεί, για οποιοδήποτε λόγο.
Η Ραφαέλα θέλησε να μιλήσει στην ΕΡΤ Χανίων για την δυσάρεστη εμπειρία της, πιστεύοντας στην ισονομία, στη δύναμη της ψυχής και σε μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και εχθρότητες…. Και εμείς την ευχαριστούμε για αυτό!
Ρεπορτάζ: Κ. Πολύζου / Σ. Θεοδωράκη
(Φωτογραφία αρχείου)