Την δική του οπτική αναφορικά με το τί ακριβώς συνέβη με την πτήση που ακυρώθηκε επειδή το προσωπικό επικαλέστηκε «υπέρβαση του ωραρίου εργασίας» και αρνήθηκε να πετάξει δίνει ο μοναδικός Έλληνας (και μάλιστα κρητικός) επιβάτης κ. Παντελής Φανουργάκης.
Μάλιστα μέσω του cretapost περιγράφει ένα σκηνικό απίστευτης έντασης, ταλαιπωρίας καθώς και αδιαφορίας προς τους επιβάτες από την πλευρά της αεροπορικής εταιρείας.
Επιπλέον καταγγέλλει ότι, όχι μόνο η αεροπορική εταιρεία δεν κάλυψε τα έξοδα της διαμονής σε ξενοδοχείο αλλά με πρόφαση ότι η ακύρωση της πτήσης οφείλονταν στο προσωπικό της εταιρείας, τους ενημέρωσε να ψάξουν για ταξί και ξενοδοχείο… μόνοι τους οι επιβάτες στις 5 το πρωί!
Ταυτόχρονα αναφέρει ότι το προσωπικό γνώριζε εξ αρχής (από τις 11 το βράδυ οπότε ήταν προγραμματισμένη η αναχώρηση της πτήσης) ότι θα υπερέβαιναν το ωράριο εργασίας τους καθώς η προηγούμενη πτήση Τενερίφη – Λονδίνο – Χανιά είχε ήδη προσγειωθεί με μεγάλη καθυστέρηση στο αεροδρόμιο των Χανίων.
Επίσης αναφέρει ότι οι «ήρωες» της συγκεκριμένης υπόθεσης είναι οι υπάλληλοι του αεροδρομίου Χανίων οι οποίοι, όπως υποστηρίζει, «έμειναν 5 ωρες υπερωρίας απλήρωτοι για να μας εξυπηρετήσουν και να μη μας πετάξουν σαν τα σκυλιά στην άκρη του δρόμου».
Σημειώνεται ότι ο κ. Παντελής Φανουργάκης, με καταγωγή από το Ρέθυμνο, ζει μόνιμα στο Λονδίνο όπου εργάζεται ως προγραμματιστής.
Το timeline των γεγονότων, όπως το περιέγραψε ο ίδιος, οντας ο μοναδικός Έλληνας στην πτήση:
«Η πτήση απο Χανιά -> Λονδίνο Gatwick, ήταν προγραμματισμένη για τις 11 το βράδυ της Παρασκευής. Η αρχική ενημέρωση που είχαμε όλοι ήταν μια καθυστέρηση της τάξεως των 2.5 ωρών και αναχώρηση στις 1.20. Περιμένοντας στο gate, μας είπαν ότι θα υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση και στις 3:00 μας είπαν οτι το πλήρωμα του αεροσκάφους είναι overtime και αποφάσισαν να ξεκουραστούν αντί να πετάξουν προς τα πίσω και μας ενημέρωσαν πως η πτήση θα πραγματοποιηθεί τουλάχιστον 12 ώρες μετά την αναχώρηση του πληρώματος που είναι ο χρόνος που προβλέπεται από τον κανονισμό για την ξεκούρασή τους. Μας κατέβασαν λοιπόν πίσω στα γκισέ, για να μας μεταφέρουν σε ξενοδοχεία που θα έκλεινε η αεροπορική και αφού περιμέναμε 1 ώρα στην ουρά, οι representatives της εταιρείας μας ενημέρωσαν οτι τα κεντρικά δε βρίσκουν ξενοδοχεία και transport οπότε να τα κλείσουμε μόνοι μας.
Απ’ ότι καταλαβαίνετε λοιπόν, το να κλείσει κάποιος ξενοδοχείο και μεταφορικό στις 5 το πρωί έχει κάποια δεινά, αρχικά τα checkout είναι συνήθως στις 11-12, ενώ η πτήση δε θα έφευγε πριν τις 5 το απόγευμα, δεν υπήρχαν ταξί στο αεροδρόμιο και ό,τι υπήρχε που να πρωτοεξυπηρετήσει τα 130 άτομα της πτήσης και η ταλαιπωρία ήταν ήδη άνω των 7 ωρών μεταμεσονύκτια.
Μιλώντας με τους υπαλλήλους, εμαθα οτι:
Α) Οι ίδιοι (υπάλληλοι του αεροδρομίου Χανιων) έμειναν 5 ώρες υπερωρίας απλήρωτοι για να μας εξυπηρετήσουν (φόρτωση/εκφόρτωση τις βαλίτσες, διπλό τσεκ στα εισιτήρια ώστε να ισχύουν και την επόμενη μέρα και απαντήσεις στις απορίες μας) και να μη μας πετάξουν σαν τα σκυλιά στην άκρη του δρόμου.
Β) Το πλήρωμα είχε πετάξει με καθυστέρηση απο Τενερίφη -> Γκατγουικ -> Χανιά και δεν είχε καν κάνει ανεφοδιασμό και είχε τρομερές καθυστερήσεις στο μεταξύ.
Γ) Το πλήρωμα και η εταιρεία γνώριζαν πριν φτάσουν στο αεροδρόμιο των Χανίων οτι θα ειναι overtime.
Δ) Την επόμενη μέρα που το αεροπλάνο πέταξε στις 7 εν τελει, το πλήρωμα ηθελε αρχικά να πετάξει χωρίς επιβάτες επικαλούμενο δικαιολογίες για να μην έχει να κάνει με εξαγριωμένο πλήθος».
Ο Παντελής Φανουργάκης
Πού οφείλονται οι καθυστερήσεις πτήσεων στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια
Καταληκτικά, και επειδή λόγω της εργασίας του ο Παντελής ταξιδεύει αρκετά, περιγράφει τους λόγους για τους οποίους σημειώνονται οι μεγάλες καθυστερήσεις στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια με αποτέλεσμα να καθυστερούν και οι πτήσεις στην Ελλάδα.
Ειδικότερα επισημαίνει:
«Απο την εμπειρία μου τους τελευταίους μήνες, αυτό που συμβαίνει στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια είναι οτι δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό να καλύψει τον υπεραυξημένο αριθμό πτήσεων.
Πιο ειδικά, για την Αγγλία, τα αεροδρόμια κατά την πρώτη περίοδο του covid19 έδιωξαν/απέλυσαν αρκετό κόσμο και σε συνδυασμό με το μπρεξιτ και τα μειωμένα τους μπάτζετ αδυνατούν να βρουν αρκετούς υπαλλήλους. Σίγουρα και το ετεροχρονισμένο great resignation («μεγάλη παραίτηση») που λαμβάνει χώρα στην Αγγλία συμβάλλει στην κατάσταση αυτή.
Οι αεροπορικές είχαν οδηγία να μειώσουν κατά κάποιο συγκεκριμένο ποσοστό τον αριθμό πτήσεων, αλλά πολλές low cost το αγνόησαν, με αποτέλεσμα να βλέπουμε ακυρωμένες πτήσεις και τραγικές καταστάσεις στα αεροδρόμια».
