Ο Ναπολέων Ξιφαράς, στενός συνεργάτης του Γιώργου Σταθάκη και μέλος της Γραμματείας της Ν.Ε. Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, παραιτήθηκε την Δευτέρα από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακολουθεί το κείμενο το οποίο ανέρτησε με το οποίο γνωστοποιεί την παραίτησή του:
Συνεπής στις αρχές, τις αξίες και το ήθος της Αριστεράς, παραιτούμαι από τη θέση μου στη Γραμματεία της Ν.Ε. Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και αποχωρώ από το μοναδικό κόμμα στο οποίο υπήρξα μέλος. Όχι επειδή ο Κασσελάκης είναι δεξιός. Και η Αχτσιόγλου θα ήταν. Κυρίως επειδή κουράστηκα να απολογούμαι για πολιτικές και πρακτικές που δε με εκφράζουν και τις οποίες δε συναποφάσισα.
Εντάχθηκα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική ήττα του ’19 με σκοπό να συμβάλλω σε μια αριστερή πορεία του κόμματος. Δεν τα κατάφερα. Ο Τσίπρας είχε πάρει τις αποφάσεις του και οι ισορροπίες είχαν ήδη διαμορφωθεί. Το κόμμα στο παρασκήνιο, ο ηγέτης χαράζει την πολιτική και παίρνει τις αποφάσεις. Υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, θολώνει το τοπίο, μεταμορφώνει. Το διακύβευμα, μια δίκαιη, αριστερή, νέα διακυβέρνηση, ήταν τεράστιο, ιδίως όταν απέναντί σου βρίσκεται ο εκφραστής του πιο βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού. Όμως η κοινωνία έχει άλλη άποψη. Θα συνεχίσω, λοιπόν, μειοψηφικά, όπως συνέβαινε και τόσα χρόνια πριν.
Νιώθω άδειος από ενέργεια, κουρασμένος, κυρίως ψυχικά. Αλλά αισθάνομαι και περήφανος κι ευτυχισμένος, γιατί από το ’12, όταν μου πρότεινε ο Γιώργος Σταθάκης να γίνω συνεργάτης του, μέχρι το ’19, συμμετείχα ενεργά σε μια προσπάθεια διάσωσης της κοινωνίας και ανόρθωσης της χώρας που όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ σε καιρό ειρήνης.
Περήφανος γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Γιώργου Σταθάκη πέτυχε να σώσει τους φτωχούς κι ευάλωτους που έτρωγαν στα συσσίτια και ζούσαν στο σκοτάδι, έστω με τις θυσίες της μεσαίας τάξης.
Περήφανος γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τη χώρα εκτός μνημονίων και της έδωσε πίσω τη χαμένη ανεξαρτησία της.
Περήφανος γιατί κυβερνήσαμε με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνική δικαιοσύνη και όχι το όφελος λίγων διαπλεκόμενων.
Περήφανος γιατί με τη συμφωνία των Πρεσπών η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μαθήματα άσκησης υπεύθυνης εθνικής πολιτικής, δείχνοντας αδιαφορία για το όποιο πολιτικό κόστος.
Σε προσωπικό επίπεδο αισθάνομαι περήφανος κι ευτυχισμένος γιατί παλέψαμε για να μην πνίξουν τους συμπολίτες μας τα κόκκινα δάνεια. Γιατί δώσαμε ρεύμα σε χιλιάδες νοικοκυριά. (Μάλιστα, το κάναμε με τρόπο που επέτρεπε στους δημάρχους (ακόμα και τους υποτιθέμενους κομμουνιστές) να παρουσιάζουν την επανασύνδεση ως δικό τους έργο και να καπηλεύονται μια μεγάλη προσπάθεια.)
Γιατί χωρίς τον Σταθάκη δε θα υπήρχε ακόμα κτηματολόγιο, δασικοί χάρτες, εφαρμόσιμα και κοινωνικά ωφέλιμα αναπτυξιακά σχέδια, ο βιολογικός της Παλιόχωρας, οι καταργημένοι από τη ΝΔ για προφανείς λόγους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Natura και πολλά ακόμα.
Γιατί δεν κάναμε ρουσφέτια (αντίθετα από άλλους Χανιώτες βουλευτές).
Γιατί, χωρίς να το ξέρει ο Σταθάκης, κάναμε έναν (1) διορισμό σε 4,5 χρόνια, μιας φτωχής ορφανής νέας κοπέλας στη Βουλή, ως καθαρίστρια (η ίδια και η μάνα της καθάριζαν σπίτια).
Γιατί οι χιλιάδες πολίτες κι εκπρόσωποι φορέων που απευθύνονταν στο Γραφείο για κάποιο αίτημα έπαιρναν πάντα την απάντηση :
«Δε με ενδιαφέρει τι ψηφίζετε. Αν το αίτημά σας είναι δίκαιο και κοινωνικά ωφέλιμο θα γίνει πράξη.»
Γιατί ούτε στις εκλογές του ’19, ούτε στου ’23, τηλεφωνήσαμε σε οποιονδήποτε ωφελημένο πολίτη ζητώντας την ψήφο του, αντίθετα από άλλους υποψήφιους που απευθύνονταν σε ετοιμοθάνατους εγχειρισμένους απαιτώντας μονοσταυρίες ή δισταυρίες.
Γιατί πολιτευτήκαμε με εντιμότητα, δικαιοσύνη, οξυδέρκεια, πατριωτισμό, θάρρος, χωρίς να λογαριάζουμε πολιτικό ή άλλο κόστος.
Η εικόνα του Σταθάκη, ενός άντρα 2 μέτρα, καθισμένου σε μια καρέκλα, αποκαμωμένου, σχεδόν αποστεωμένου φαντάσματος μέσα σε ένα κοστούμι, μετά από μια δύσκολη νύχτα σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, δε θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη μου. Διαλυμένος αλλά ικανοποιημένος με όσα κέρδισε.
Ούτε θα ξεχάσω όλους τους συνεργάτες στο Γραφείο του, που έδιναν από το υστέρημά τους για μια ακόμα επανασύνδεση ρεύματος αν δε γινόταν αλλιώς, για τη στήριξη μιας ακόμα οικογένειας. Τους ευγνωμονώ.
Ούτε, βέβαια, θα ξεχάσω την πρώτη κυρία που ήρθε στο γραφείο μετά τη νίκη τον Γενάρη του ’15 ζητώντας να αποφυλακίσουμε τον γιο της, «αφού έτσι έκαναν οι προηγούμενοι». Δυστυχώς η κοινωνία μας είναι έτσι μαθημένη: με ρουσφέτια, μέσα, διαπλοκή, αναξιοκρατία, επιτυχίες χωρίς κόπο, λόγια χωρίς έργα, προσωπικό όφελος πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Γι’ αυτό έδινε για δεκαετίες σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ποσοστά γύρω στο 90%. Γι’ αυτό ψηφίζει Μητσοτάκη, Κασσελάκη, Πολάκη. Η Αριστερά είναι για τα δύσκολα. Για τον αγώνα.
Θα αφήσω για το τέλος όλους αυτούς τους υπέροχους συντρόφους, τους καταπληκτικούς ανθρώπους που γνώρισα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι η ευτυχία του ανθρώπου να συναναστρέφεται τέτοιες ψυχές. Τους ευχαριστώ όλους για την αγάπη, τη συντροφικότητα και την αγωνιστικότητά τους. Είναι το κέρδος που θα μου μείνει!