Κάλεσμα από τους ΠοδηΛάτρεις:
Αυτή την εβδομάδα κλείνει ένας χρόνος από το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη. Μια καταστροφή που ήταν θέμα αδιαφορίας, θέμα ανικανότητας των “αρμόδιων” και άρα θέμα χρόνου να συμβεί. Οι αρμόδιοι που δεν νιώθουν ποιες είναι ακόμη και οι πιο βασικές, απλές υποχρεώσεις τους. Έχουν μάθει κάτι από την περυσινή τραγωδία οι κάθε λογής αρμόδιοι εδώ στα Χανιά; Έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο λειτουργίας των υπηρεσιών; Του Δήμου Χανίων, της Περιφέρειας, της Τροχαίας, των εισαγγελικών αρχών; Μάλλον όχι, τουλάχιστον όσον αφορά την οδική ασφάλεια.
Γι αυτό βλέπουμε αυτές τις μέρες τα έργα που γίνονται στο κέντρο τις πόλεις να προφυλάσσονται με … μπετόβεργες, από αυτές που σε σουβλίζουν αν ως πεζός ή δικυκλιστής κατά λάθος πέσεις πάνω τους ή πέσουν εκείνες πάνω σου. Ή βλέπουμε μαθητές στον δρόμο λόγω έλλειψης πεζοδρομίου και σβησμένες διαβάσεις πεζών κοντά σε σχολεία (Μουσικό και 11ο δημοτικό) ή διαβάσεις τεράστιου ανοίγματος και χωρίς ορατότητα (Πολυτεχνείο εκεί που σκοτώθηκαν η Στέλλα και ο Γιάννης). Ή τον παραλιακό δρόμο στο Καλαμάκι που ακόμα έχει τρύπες και σχισμές παγίδες θανάτου για τους δικυκλιστές.
Δεν τα βλέπει αυτά καθημερινά η Τροχαία; Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος και ο από πάνω του; Οι εισαγγελείς που έξω από το δικαστικό μέγαρο γίνεται ο κυκλοφοριακός χαμός και το χάος της παράνομης στάθμευσης; Οι αρμόδιοι της περιφέρειας Κρήτης;
Τα Τέμπη ήταν το μεγάλο έγκλημα που επηρέασε πολλές οικογένειες μαζί. Όμως πριν από αυτό και μετά από αυτό, εκατοντάδες μικρότερα εγκλήματα μαυροέντυσαν μια μια εκατοντάδες οικογένειες. Και το μερίδιο ευθύνης των αρμοδίων, αιρετών ή διοικητικών είναι τεράστιο. Αλλά και το δικό μας μερίδιο είναι μεγάλο αφού επιτρέπουμε αυτή την αργομισθία των αρμοδίων, αυτών που πληρώνουμε να κάνουν την δουλειά τους σωστά, αλλά δεν την κάνουν. Πάμε κι όπου βγει λοιπόν ή ως εδώ;
Οι ποδηΛάτρεις, με πρώτο μέλημα μας την οδική ασφάλεια για όλους εκεί έξω, και κυρίως για τους πιο αδύναμους: τα παιδιά, τους ανάπηρους, τους πεζούς και τους ποδηλάτες λέμε ΩΣ ΕΔΩ.
Καμία ανάγκη για ατομική ευκολία, για να βολευόμαστε στην καθημερινότητα μας, δεν μπορεί να υπερβαίνει την ασφάλεια των πολιτών. Δεν ζητάμε. Απαιτούμε: πεζοδρόμια παντού (με προτεραιότητα στα σχολεία και μέχρι να φτιαχτούν κολωνάκια που να οριοθετούν την διέλευση των πεζών). Διαβάσεις συχνές, ευκρινείς και ασφαλείς (υπερυψωμένος ή με νησίδα και στένεμα δρόμων για μείωση ορίων ταχύτητας) και όχι καρμανιόλες. Έλεγχος των δημόσιων έργων σε δρόμους (αφήνουν χώρο για τους πεζούς; έχουν λάβει τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας;). Επισκευή των οδοστρωμάτων άμεσα. Ο κορονοϊός μπορεί να αποσυντόνισε τα μαζικά κινήματα και αυτό βόλεψε τους αρμόδιους. Καιρός να ξεβολευτούν. Χωρίς την δυναμική αντίδραση των πολιτών δεν αλλάζει τίποτα στην χώρα μας.
Συγκέντρωση στην Αγορά και ποδηλατοπορεία σήμερα Τετάρτη ώρα 12 το μεσημέρι
αποφράδα επέτειο ενός ακόμη εγκλήματος των αρμοδίων