Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται έξι χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Ζάκι-Ο. Η Κατάληψη Rosa Nera καλεί σε συγκέντρωση στην Πλατεία Αγοράς Χανίων στις 7 το απόγευμα για να τιμήσουν τη μνήμη του και να καταδικάσουν την εν ψυχρώ δολοφονία του. Η δολοφονία του Ζάκ Κωστόπουλου αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στην ελληνική κοινωνία, αναδεικνύοντας τα ζητήματα του ρατσισμού, της ομοφοβίας και της αστυνομικής βίας.
Όπως αναφέρει στο κάλεσμα της η κατάληψη δολοφονία του Ζάκι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα τραγικό παράδειγμα της βίας που βιώνουν οι ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες. Η συγκέντρωση αποτελεί μια ευκαιρία να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες και να αγωνιστούμε για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Διαβάστε ολόκληρο το κάλεσμα:
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου συγκέντρωση μνήμης και συνείδησης ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.
Ζακ Κωστόπουλος, Ζάκι – Ο. Το όνομα της δεν θα χαθεί στην λήθη.
21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 6 χρόνια από την μέρα της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου Ζάκι-Ο.
6 χρόνια από την μέρα που ένας μαγαζάτορας και ένας μεσίτης στην οδό Γλάδστωνος μαζί με αστυνομικούς λίντσαραν με ρατσιστικά κίνητρα τη Ζακι και την δολοφόνησαν με θανάσιμα χτυπήματα. Χτυπήματα ακόμα και όταν ήταν στο έδαφος χειροδεμένη από άνδρες της αστυνομίας.
Λίγες μόνο ώρες μετά την δολοφονία μεγάλα δίκτυα των Μ.Μ.Ε. επιχείρησαν με ρατσιστικά και ομοφοβικά επιχειρήματα και ψεύδη να συγκαλύψουν τους δράστες και τους αστυνομικούς.
Όμως, παρά τις όποιες προσπάθειες συγκάλυψης και δικαιολόγησης μιας εν ψυχρώ δολοφονίας και χάρη στην κινητοποίηση αλληλεγγύης χιλιάδων ανθρώπων, έχει γίνει ξεκάθαρο το ποιες ήταν οι ενέργειες του μαγαζάτορα, του φασίστα μεσίτη, των μηχανοκίνητων μπάτσων, κάποιων ανήθικων υποκειμένων μέσα από το ΕΚΑΒ, όλων όσων προσπαθούσαν – αρκετή ώρα και με διαφορετικά μέσα – να αποτελειώσουν βιολογικά και ηθικά έναν άνθρωπο επειδή απλά τους φάνηκε εύκολο και χωρίς συνέπειες.
Και πώς να μην τους φανεί εύκολος ο φόνος, όταν μπροστά στη σκηνή υπήρχε ένα κοινό δεκάδων ανθρώπων που (πλην μίας ελάχιστης εξαίρεσης) δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει τη δολοφονία.
Είτε γιατί το κοινό συμφωνούσε με τη δολοφονία, είτε γιατί φοβήθηκε, είτε γιατί δεν είχε στοιχειώδη ανθρώπινη συνείδηση. Το κοινό αυτό, όποιος και αν ήταν ο λόγος που δεν αντέδρασε, είναι σημαντικός συνεργός των δολοφόνων. Τις φονικές προθέσεις κάποιων ρατσιστικών κομματιών της κοινωνίας που δρουν με την κρατική και μηντιακή υποστήριξη την έχουμε δει πρόσφατα και στην κρατική δολοφονία 500 περίπου ψυχών στην Πύλο, στη δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, στην κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στο νομό μας, στην επιχείρηση συγκάλυψης στη δολοφονία της Έφης Τσιχλάκη.
Όμως, αντίθετα απ’ ότι ίσως φαντάζονται οι φονιάδες και οι υποστηρικτές τους, η κοινωνία είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο από ένα μονοδιάστατο υποκείμενο: Η δολοφονία της Ζάκι δεν θα μείνει αναπάντητη. Ένα κίνημα αλληλεγγύης και δικαιοσύνης καθιστά την υπόθεση σε μία από τις σημαντικότερες της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας για τους αγώνες των ΛΟΑΤΚΙ κοινοτήτων και όχι μόνο.
Όταν μάλιστα γίνει γνωστό ποιος είναι ο άνθρωπος που δολοφονήθηκε, όπως και η ιδιότητα του ως ένα ενεργό μέλος των ΛΟΑΤΚΙ+ κινημάτων για τη ζωή, χιλιάδες άνθρωποι θα βγουν στο δρόμο, θα γράψουν, θα ζητήσουν το λόγο από τα ρατσιστικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, θα κινηθούν ενάντια στην ομοφοβία, ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Στην δίκη των δολοφόνων, αναδείχτηκε πως ο Ζακ αναζητούσε καταφύγιο στο κοσμηματοπωλείο μετά από τραμπουκισμό που δέχτηκε από άτομα τα οποία ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστά, αν και υπάρχει πλέον σχετικό βίντεο.
Αναδείχθηκαν επίσης τα ψεύδη περί δήθεν θανάτου από ουσίες, καθώς οι δύο τοξικολογικές εξετάσεις βγήκαν καθαρές. Η Ζάκι δολοφονήθηκε από δύο αφεντικά και από μπάτσους, οι οποίοι σκότωσαν έναν αιμόφυρτο και ανήμπορο να αντιδράσει άνθρωπο. Η πατριαρχία και η ομοφοβία ήταν οι κυρίαρχες αξίες όσων επιδίωξαν κοινωνικά και θεσμικά να υπερασπιστούν τους δολοφόνους.
Από τους δολοφόνους, στην πρώτη δίκη: οι μπάτσοι αθωώθηκαν, παρά τα στοιχεία για τα φονικά χτυπήματα. Ο φονιάς μαγαζάτορας Δημόπουλος κρίθηκε ένοχος αλλά σήμερα βρίσκεται στο σπίτι του λόγω ηλικίας. Ο φονιάς μεσίτης Χορταριάς κρίθηκε επίσης ένοχος αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Στο Εφετείο, το δικαστήριο επέβαλε ποινή καθειρξης 5 ετών στον Σπυρίδωνα Δημόπουλο και 6 ετών στον Αθανάσιο Χορταριά, μικρότερες από αυτές της πρώτης δίκης. Ο πρώτος πήγε με περιπολικό στην οικία όπου εκτίει την ποινή του ήδη από το πρωτόδικο δικαστήριο. Ο Χορταριάς οδηγήθηκε εκ νέου στη φυλακή, ενώ είχε κάνει αίτηση για αναστολή έκτισης της ποινής, η οποία είχε γίνει δεκτή.
Ακόμα και σήμερα, για κάποια καθάρματα αυτής της κοινωνίας, στην υπόθεση της Ζάκι ο φταίχτης είναι ο φτωχός, ο χρήστης, η τρανς, η οροθετικιά, ο αδύναμος.
Δεν θα τους κάνουμε την χάρη.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε την ασυδοσία των αφεντικών, τον ρατσισμό, την πατριαρχία και την ομοφοβία, μαζί με τις καταπιεσμένες και τους εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου. Όπως έκανε και ο Ζακ Κωστόπουλος στη ζωντανή και μαρτυρική πολιτική του βιογραφία.
Αγωνιζόμαστε ώστε κάποτε να μην μείνουν αναπάντητες οι δολοφονίες όλων των ανώνυμων αποκλεισμένων, των χωρίς χαρτιά, των απόκληρων και όσων δεν περιορίζονται σε έναν κόσμο απονεκρωμένων σχέσεων, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και κανονικότητας.
Αλληλεγγύη και κοινοί αγώνες με τις ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικότητες, καμία ανοχή στο ρατσισμό, καμία ειρήνη με όσους σηκώνουν χέρι στις μειονότητες, στους απόκληρους και στις κοινότητες των μεταναστών.
Κατάληψη Rosa Nera
Καλούμε σε συγκέντρωση,
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς.