Διήμερο συμμετοχής, μουσικής και πολιτικού λόγου ενάντια στη φτώχεια, τον πόλεμο και τον θεσμικό ρατσισμό – Κεντρικό μήνυμα: “Εμείς γι’ αυτά τα λίγα πολεμάμε – για ένα σπίτι, μια στεριά, για την ειρήνη”

Για 19η συνεχή χρονιά, το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων άνοιξε τις πύλες του στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, μετατρέποντας το κέντρο της πόλης σε μια μεγάλη ανοιχτή σκηνή συνύπαρξης, πολιτικής έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Το διήμερο 10 και 11 Οκτωβρίου 2025, συλλογικότητες, κινήματα, οργανώσεις, καλλιτέχνες και πολίτες ένωσαν τις φωνές τους σ’ ένα κάλεσμα που επιστρέφει κάθε χρόνο — ως αντίδοτο στη σιωπή, τον φόβο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

«Εμείς γι’ αυτά τα λίγα πολεμάμε»: Το σύνθημα του φεστιβάλ και το πνεύμα του Τάσου Λειβαδίτη

Φέτος, το φεστιβάλ εμπνεύστηκε από τον στίχο του Τάσου Λειβαδίτη:

«Εμείς γι’ αυτά τα λίγα πολεμάμε – για ένα σπίτι, μια στεριά, για την ειρήνη».

Ένα μήνυμα που λειτούργησε ως ποιητική πυξίδα για δύο ημέρες αντιρατσισμού, αλληλεγγύης και ελεύθερου δημόσιου διαλόγου. Σε μια περίοδο διεθνών συγκρούσεων και κοινωνικών ανισοτήτων, οι διοργανωτές τόνισαν πως «η συνείδησή μας, μας επιβάλλει να μιλήσουμε με ένταση και δύναμη για τη ζωή και την ειρήνη, ενάντια στη θανατοπολιτική, στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στα νέα πολεμικά σχέδια της άρχουσας τάξης και φυσικά ενάντια στην ισοπέδωση της Γάζας».

Το φεστιβάλ δεν λειτούργησε απλώς ως πολιτιστικό γεγονός, αλλά ως κραυγή ζωής απέναντι σε κάθε μορφή βίας, ρατσισμού και αποκλεισμού — από τα σύνορα του Έβρου έως τις πόλεις που βιώνουν την κρίση στέγασης και το αίσθημα εκτοπισμού.

Μια «πόλη σε έξωση»: Η στεγαστική κρίση στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου

Κεντρική εκδήλωση του φεστιβάλ αποτέλεσε η πολιτική συζήτηση του Σαββάτου 11 Οκτωβρίου, με τίτλο:

«Μια πόλη σε έξωση: στεγαστική κρίση και τουριστική βιομηχανία στα Χανιά».

Η εκδήλωση, που συντονίστηκε από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Χανίων, εστίασε στις πολλαπλές συνέπειες της τουριστικής εκμετάλλευσης του αστικού χώρου, οι οποίες μετατρέπουν τη ζωή των κατοίκων σε καθημερινό αγώνα επιβίωσης.

Στο πάνελ συμμετείχαν η Βάσω Κουτσουπιά, εκπρόσωπος της Ένωσης Ενοικιαστών Θεσσαλονίκης, και η Εύα Παπατζανή, μεταδιδακτορική ερευνήτρια με ειδίκευση στη στέγαση και τη μετανάστευση, φωτίζοντας πτυχές της στεγαστικής κρίσης από τη Θεσσαλονίκη έως την Κρήτη.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, παρουσιάστηκαν στοιχεία από έρευνα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, που καταδεικνύουν τη ραγδαία αύξηση των ενοικίων, τη μετατροπή κατοικιών σε τουριστικά καταλύματα και την απώλεια της δυνατότητας αξιοπρεπούς στέγασης για χιλιάδες κατοίκους.

Η συζήτηση ανέδειξε την ανάγκη για πολιτικές στέγασης υπέρ των εργαζομένων και των νέων, καθώς και για αναθεώρηση του μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης, που έχει αρχίσει να εκτοπίζει τους ίδιους τους κατοίκους από τις γειτονιές τους.

Μουσική, τέχνη και πολιτισμός – Η δύναμη του δρόμου

Το βράδυ, το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας μεταμορφώθηκε σε σκηνή ελευθερίας και μουσικής ενέργειας, φιλοξενώντας συγκροτήματα που δίνουν το δικό τους στίγμα στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή:

• Τα Ποντίκια, punk rock μπάντα των Χανίων, με αιχμηρό κοινωνικό λόγο και ρυθμό που ξεσηκώνει.

• Οι Junkheart, μουσικό σχήμα γεννημένο από κοινούς αγώνες, με τραγούδια βαθιά αντισυστημικά και ανθρώπινα.

• Οι Yovel, πολιτική black metal μπάντα από την Αθήνα, με εμφανίσεις που μετατρέπονται σε «ηχητική αφύπνιση».

• Και ο DJ Gzas (TNT), με urban hip hop ήχους, συνδέοντας τις γειτονιές της πόλης με τις κοινωνικές φωνές του δρόμου.

Παράλληλα, το φεστιβάλ φιλοξένησε εκθέσεις τέχνης και φωτογραφίας, εργαστήρια για παιδιά, πολυπολιτισμικές κουζίνες και περίπτερα οργανώσεων και συλλογικοτήτων, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό συμμετοχής και πολιτιστικής ποικιλίας.

Ένα φεστιβάλ-θεσμός για την κοινωνία των Χανίων

Ύστερα από δεκαεννέα χρόνια συνεχούς παρουσίας, το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων παραμένει ένας ζωντανός θεσμός ελευθερίας και αντίστασης. Είναι ο τόπος όπου οι άνθρωποι ξανασυναντιούνται όχι μόνο για να διασκεδάσουν, αλλά για να ονειρευτούν, να συζητήσουν, να πράξουν.

Σε μια εποχή όπου η βία, η ανισότητα και η ξενοφοβία εντείνονται, η πρωτοβουλία αυτή θυμίζει πως η αλληλεγγύη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά δημοκρατική αναγκαιότητα.