Τι έχει το γουρουνάκι το καημένο; Δηλαδή; Τι ανώτερο έχει ο σκύλος και τον λατρεύουν σ’ όλη την Ευρώπη; Στην Ινδία λατρεύουν τις αγελάδες. Είναι το ιερό ζώο τους. Και δεν είναι και ενοχλητικές όπως ενίοτε οι σκύλοι. Αφού, να σκεφτείτε!

Παλαιότερα, πριν ανακηρυχθεί σε ιερό ζώο όταν κάποιος ήταν άσχημος ή άσχημη τον έλεγαν: «ο σκυλομούρης, η σκυλομούρα».
Όταν ήταν κακός έλεγαν: «Κακόοος! Σκύλος»

Όταν μιλούσε άσχημα έλεγαν: «Γαυγίζει σαν σκύλος»

Τους κατακτητές που μας δυνάστευαν τους έλεγαν: «Οι σκύλοι οι Τούρκοι», «Οι σκύλοι οι Γερμανοί»

Ααα! Αυτοί οι Γερμανοί μας επέβαλαν την σκυλολατρεία. Ειδικά οι ναζί στην Κατοχή είχαν μεγάλη σκυλολατρεία. Μπορεί να ξεκοίλιαζαν έγκυες γυναίκες, μπορεί να εκτελούσαν 12χρονα παιδιά αλλά τους σκύλους όμως τους είχαν περί πολλού. Πολιτισμένοι άνθρωποι!

Όπως και τώρα! Πολιτισμένοι άνθρωποι! Ορισμένοι τους χρησιμοποιούν όπως και τότε! Για να βασανίζουν ποικιλοτρόπως ανθρώπους. Για να τους κάνουν αισχρό μπούλινγκ.

Ενώ τα καημένα τα γουρουνάκια!

Ποιον μπορούν να βασανίσουν;

Αυτά, μόνο νουφ-νουφ κάνουν.

Τους λες νουφ-νουφ και σ’ απαντούν γλυκά-γλυκά: Νουφ-νουφ. Και είναι και έξυπνα και κοινωνικά. Βέεεβαια!

Όλες τις κοτούλες τις καθίζουν στην πλάτη τους και τις πάνε βόλτα. Ναι, το είδα με τα μάτια μου!

Ενώ τα σκυλιά, μπορεί να είναι πιστά, – σε σημείο που όταν κάποιος είναι γλοιώδης να τον λένε: «Γλείφει σαν σκύλος» – αλλά είναι και αιμοβόρικα. Η γατούλα μας είχε ένα ερωτικό βίτσιο.

Της άρεσε να βάζει το κεφάλι της μέσα στο ανοιχτό στόμα του ντόπερμαν που είχαμε.

Φαίνεται πώς της ανέβαζε την αδρεναλίνη της.

– Έλα Χριστέ μου, λέγαμε. Θα χαλάσει ο κόσμος. Λέτε γι’ αυτό να ήρθε ο κορωνοϊός;

Μόνιασε ο σκύλος με την γάτα!

Ο σκύλος μας άνοιγε την στοματάρα του με τα πελώρια κοφτερά του δόντια, και η γατουλα μας η χαδιάρα με τα υπέροχα γκριζογάλανα μάτια της έχωνε όλο το κεφάλι της μέσα στο στόμα του σκύλου. Αλήθεια σας γράφω! Έχω και μάρτυρες.

Τα ύστερα του κόσμου, θα ‘λεγε και η γιαγιά μου, αν ζούσε. Πρέπει η γατούλα μας να ήταν μαζοχίστρια. Γιατί και οι δύο, σκύλος και γάτα, γουργούριζαν ερωτικά. Μια, δυό, τρεις, βαρέθηκε το ερωτικό παιχνίδι ο σκύλος, ντακ, δίνει μια, κλείνει το στόμα του με τα μεγάλα σουβλερά δόντια, πάει το κεφάλι της γάτας!

– Άαα! Παναγιά μου, τι έκανες βρωμιάρη; Τόσο καιρό που παίζατε ήταν καλά; Πάνε τα ματάκια της γατούλας, πάει το κεφαλάκι της.
Πιάνω μια σανίδα, του καθίζω 2-3 στην πλάτη. Φανταστείτε να ήταν και κανείς λοξός κοντά να με φωτογράφιζε και να καλούσε το 100 να με συλλάβουν γιατί χαστούκισα τον δολοφόνο σκύλο.

Μη τρελαινόμαστε δηλαδή! Η εποχή μας έχει παράνοια, αλλά όχι και έτσι!

Μαζευτείτε «φιλόζωοι». Ζώα δεν είναι μόνο οι σκύλοι. Πώς τρώτε τις μπριτζολίτσες σας απ’ τα καημένα τα γουρουνάκια και τα μοσχαράκια; Αυτά δεν είναι ζώα;

Άντε, μην κάνομε και μεις σωματείο και μάλιστα επιδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι άμισθο όπως είναι το δικό σας και να το ονομάσομε: «Σωματείο βασανισθέντων ανθρώπων και ζώων απ’ τους σκύλους». Και να απαιτήσομε να γίνει αντίστοιχος νόμος που θα μαζεύονται όλα τα αδέσποτα σκυλιά και τα δεσποζόμενα που χρησιμοποιούνται για να βασανίζουν γειτόνους. Να μαζεύονται και να στέλνονται στην Κίνα για μπριτζολάκια. Εκεί αποτελούν εκλεκτό μεζέ και δεν φυλακίζονται οι Κινέζοι για φόνο.

Άννα Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη