Εν Ιερατική συνάξει συνελθόντες οι Εφημέριοι της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου, υπό την Προεδρίαν του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνού, το Σάββατον 15 Φεβρουαρίου 2014, αφουγκραζόμενοι τα προβλήματα και τις ανησυχίες των ανθρώπων του Ποιμνίου μας, αλλά και του ευλογημένου και όμορφου τόπου της καταφυγής μας, εις τον οποίον Ιερουργούμεν, το “Βασίλειον” που μας ενεπιστεύθη ο εν Τριάδι Δημιουργός Θεός μας και η εκκλησία Του, προβληματισθέντες συν τοις άλλοις και δια το θέμα που ταλανίζει τον τόπον και τους ανθρώπους μας και όχι μόνον, το πρόβλημα, δηλαδή, της καταστροφής των χημικών του οπλοστασίου της Συρίας εις τα ύδατα της θάλασσάς μας, της Μεσογείου και μάλιστα ανοικτά της Κρήτης, θέλομεν ως Ποιμένες και Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου να ενώσωμεν την φωνήν μας με εκείνην των Επισκόπων της εκκλησίας της Κρήτης αλλά και με τις καθημερινώς αυξανόμενες φωνές, της πληθώρας των Φορέων και των ευαίσθητων ανθρώπων του τόπου μας, που απευθύνουν φωνές διαμαρτυρίας και κραυγές αγωνίας ενάντια εις ένα επαπειλούμενον γεγονός προσβολής του Θεού, του ανθρώπου και της φύσεως.
Μια τέτοια αλόγιστος ενέργεια σίγουρα μας ανησυχεί και μας προβληματίζει καθώς είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει ανεπανόρθωτον οικολογικήν καταστροφήν εις το θαλάσσιον και λοιπόν φυσικόν περιβάλον και κατά συνέπειαν και εις την υγείαν των ανθρώπων.
Ως Ποιμένες και Πατέρες της Εκκλησίας καλούμεν κάθε υπεύθυνον Τοπικόν, Εθνικόν και Διεθνή Παράγοντα που έχει την εντολήν διαχειρίσεως μετά συνέσεως των θεμάτων και των προβλημάτων των ανθρώπων και του πλανήτη μας να αναλογισθή το χρέος και την ευθύνη του δια΄την προστασίαν του περιβάλλοντος και την υγείαν των ανθρώπων του Κόσμου καθότι αυτό αποτελεί το θέλημα και την εντολήν του Θεού και να αρθή εις το ύψος των ευθυνών του απέναντι εις τις επερχόμενες γενεές, εις τα παιδιά και τα εγγόνια όλων μας εις τα οποία θα κληροδοτήσωμεν ετούτον τον τόπον τον οποίον σήμερον εμείς κατοικούμεν και έχουμε χρέος να διαχειριστούμεν “ως καλοί και πιστοί οικονόμοι”.
Παράλληλα οφείλομε ως Κληρικοί να επισημάνωμεν τον λόγον και το κήρυγμα των προφητών της Εκκλησίας μας, που διαλαλούν εις όλα τα μήκη και πλάτη της γης ότι έχομεν την ευθύνην οι ηγέτες και οι άνθρπωοι οι κατοικούντες την γην να μετατρέψωμε τα οποιαδήποτε πολεμικά όπλα, “τα σπαθιά και τα δόρατα” των πολέμων εις γεωργικά μέσα και εργαλεία, εις “άροτρα και δρεπάνια” δια μίαν καλύτερην ανάπτυξιν και πρόοδον του πλανήτη και των ενοίκων του, εργαζόμενοι καθημερινώς ο καθείς από το μετερίζι του δια την “ειρήνην του σύμπαντος κόσμου”.