Για επιλογές χωρίς “δημοκρατικές πρόνοιες” κάνει λόγο η δημοτική παράταξη αναφερόμενη στη χρήση τμήματος του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου ως πάρκινγκ, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για μία κίνηση χωρίς καμία μελέτη και μάλιστα σε έναν χώρο που για δύο δεκαετίες οι πολίτες διεκδικούν ως πάρκο.

Σχολιάζοντας δε τη μόνιμη επωδό της Δημοτικής Αρχής για “μικρές ομάδες και μειοψηφίες” που αντιδρούν, και πρόσφατα συμβάντα, όπως την αντιπαράθεση με “σπρωξίματα” αντιδημάρχου με πολίτες έξω από τον χώρο του πρώην στρατοπέδου η δημοτική παράταξη κάνει λόγο για “αμετροέπεια”, τονίζοντας ότι η δημοκρατία απαιτεί συνεχή διαβούλευση και προσπάθεια σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων

Η Ανακοίνωση:

Η έναρξη χρήσης τμήματος του πρώην στρατόπεδου Μαρκόπουλου ως προσωρινού χώρου στάθμευσης από τη δημοτική αρχή αναδεικνύει περισσότερα ζητήματα από όσα ίσως με την πρώτη ματιά διακρίνονται. Και αυτό γιατί επιλέχθηκε με τρόπο και σε χρόνο ώστε αποτελεί κρίκο μιας αλυσίδας γεγονότων τα οποία καταδεικνύουν επιλογές χωρίς δημοκρατικές πρόνοιες.

Έχουμε εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου πολλές φορές τοποθετηθεί για την επιλογή να γίνει προσωρινός χώρος στάθμευσης στο πρώην στρατόπεδο Μαρκόπουλου: Σε μια πόλη με την πλάτη στον τοίχο στο θέμα του κυκλοφοριακού και της στάθμευσης –λόγω έλλειψης σχεδιασμού και πρόνοιας–, η δημοτική αρχή χωρίς καμία μελέτη και αγνοώντας τα βήματα που προβλέπει το ΣΒΑΚ, χωροθετεί σε ένα σημείο που επί δεκαετίες διεκδικήθηκε από τους πολίτες για χώρος πρασίνου, σε μια πόλη που έχει απόλυτη ανάγκη το πράσινο. Χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς να έχει κάνει κανένα βήμα προς την κατεύθυνση του σχεδιασμού του πάρκου και χωρίς να είναι σε γνώση της τοπικής κοινωνίας καμία πρόοδος για τον συμμετοχικό σχεδιασμό που αναγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες.

Και ενώ όλα αυτά και άλλα καταδεικνύονται από διαφορετικές πλευρές στον δημόσιο λόγο, η δημοτική αρχή επιμένει να μιλά για μικρές ομάδες και για μειοψηφίες που αντιδρούν. Φτάνει δε μέχρι του σημείου να «σπρώχνεται» με πολίτες που διαμαρτύρονται.

Το ζήτημα της απόρριψης κινηματικών πρωτοβουλιών ή/και ομάδων πολιτών ως μειοψηφιών που δεν δικαιούνται λόγο στις αποφάσεις, τείνει να γίνει από την πλευρά της δημοτικής αρχής μοτίβο. Το γεγονός ότι ενίοτε καλούνται ή γίνονται ανεκτοί στην αίθουσα του ΔΣ δεν είναι προφανώς δείκτης για το αντίθετο. Η δημοκρατία απαιτεί συνεχή διαβούλευση και προσπάθεια σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων. Ούτε ο αριθμός των παριστάμενων πολιτών είναι απόλυτος δείκτης της δυναμικής που έχει μια άποψη στο σύνολο των πολιτών. Η δημοτική αρχή μοιάζει να βασίζει την κρίση της περί μειοψηφιών στην απόσυρση της πλειοψηφίας των πολιτών από τη συμμετοχή στα κοινά. Όμως αυτό, όταν γίνεται αλά καρτ, μπορεί να έχει επικίνδυνα αποτελέσματα. Και σε άλλα μείζονα ζητήματα είναι σχετικά μικρές ομάδες πολιτών που δημόσια διαδηλώνουν τις θέσεις τους. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι η άποψη αυτή αντιστοιχίζεται με μικρό αριθμό πολιτών ούτε βέβαια ότι κεκτημένα ή δικαιώματα μπορούν να μπαίνουν σε διακινδύνευση ή αποτελούν διακύβευμα.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό που ακουμπά στα παραπάνω και έχει επαναλαμβανόμενη παρουσία στη στάση της δημοτικής αρχής, είναι η αμετροέπεια. Είναι αρκετές οι φορές που έχει δημόσια λεχθεί και από τον δήμαρχο και από αντιδημάρχους ότι θα ήθελαν να είναι η αντιπολίτευση στη θέση της δημοτικής αρχής για να βιώσει τις προκλήσεις της δημόσιας διοίκησης. Μάλιστα αυτό λέγεται ως επιχείρημα υπεράσπισης των επιλογών της δημοτικής αρχής, ωσάν μονόδρομου που μόνο η θέση του διοικούντα μπορεί να κατανοήσει. Αφενός η αντίληψη περί «μονόδρομων», ορατών μόνο στα μάτια αυτών που διαχειρίζονται εξουσία, είναι επικίνδυνη. Δεν χρειάζεται να πούμε εμείς περισσότερα για αυτό, τα έχει δείξει η Ιστορία. Αφετέρου, η στάση αυτή παραβλέπει και μηδενίζει με αγνωμοσύνη και άγνοια το γεγονός ότι στην αντιπολίτευση θητεύουν άνθρωποι που έχουν υπάρξει σε δημόσιες θέσεις διοίκησης επί χρόνια, με αξιομνημόνευτα αποτελέσματα. Έχουνε γνώση λοιπόν οι θητεύοντες στην αντιπολίτευση, δεν προσγειώθηκαν στα δημόσια πράγματα εν μία νυκτί και κρίνουν εκ του ασφαλούς. Η συνέχιση της προβολής μια τέτοιας θέσης δεν μπορεί πλέον να εξηγείται από την έλλειψη μνήμης.

Ένα όψιμο χαρακτηριστικό στη συμπεριφορά μελών της δημοτικής αρχής που δεν μπορεί να μακροημερεύσει, είναι η επιθετική, κατασταλτική συμπεριφορά: σπρωξίματα σε πολίτη, προκλήσεις για χειροδικία σε αιρετό. Δεν θέλουμε να πούμε παραπάνω λόγια επ’ αυτού παρεκτός ότι αν δεν υποστηρίξουμε με την πράξη μας τη συνύπαρξη, εμείς που υπηρετούμε τη δημοκρατία, τότε πώς θα την υπερασπιστούμε έναντι αυτών που δεν την ευαγγελίζονται;

Η δημόσια διοίκηση και η διαχείριση εξουσίας είναι απαιτητικές. Είναι απόφαση και στάση ζωής η ενεργή ενασχόληση με τα κοινά. Με μισθό ή με ηθική πληρωμή, χαρακτηρίζει τη ζωή της καθεμιάς και του καθενός μας. Χρειάζεται διαρκώς να συνομολογούμε και να επικαιροποιούμε στην πράξη τι και γιατί το υπηρετούμε. Για εμάς είναι ξεκάθαρο και αυτό προσπαθούμε και με αυτή τη δημόσια παρέμβασή μας να επισημάνουμε: τη δημοκρατία μόνο και με κάθε δημοκρατικό τρόπο.