Του Νεκτάριου Κοκολαντωνάκη *
Γίνεται όλο και πιο φανερό από τα πράγματα πως οι πολεμικοί κίνδυνοι ενισχύονται με ανοικτά και τα πιο εφιαλτικά ενδεχόμενα. ΗΠΑ- ΝΑΤΟ πιέζουν για μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας, οι βάσεις απλώνονται και ενισχύονται και κανένα κόμμα απ’ αυτά που θέλουν να διαχειριστούν το ντόπιο σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης δε διανοείται ν’ αρνηθεί απαιτήσεις για νέες αποστολές βαρέων όπλων που θα τεθούν αμέσως μετά τις εκλογές.
Αυτό μαρτυρά η επίσκεψη Μπλίνκεν πριν ενάμιση μήνα σε Μητσοτάκη αλλά και Τσίπρα. Γι’ αυτό ήρθε στη χώρα ο υπουργός άμυνας της Ουκρανίας πριν λίγες μέρες. Για την υπηρέτηση του πολέμου των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ με τους Ρώσους ιμπεριαλιστές υπαγορεύεται και η κάλπικη ελληνοτουρκική φιλία. Ο μεγαλύτερος πόλεμος μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, που θρέφεται από τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, κάθε άλλο παρά μειώνει τον αντιδραστικό ανταγωνισμό των αστικών τάξεων στις δύο όχθες του Αιγαίου. Ξεκάθαρα η κυρίαρχη πολιτική στην οποία συναινούν τα βασικά κόμματα του συστήματος και που χαρακτηρίζεται από μπόλικο τυχοδιωκτισμό, μπλέκει τη χώρα και το λαό μας όλο και πιο βαθιά σε μεγάλους πολεμικούς κινδύνους για να υπηρετηθούν αστικές φιλοδοξίες έως και μωροφιλοδοξίες για ρόλους στην περιοχή.
Οι πόλεμοι για την ενέργεια και τους νέους δρόμους μεταφοράς της, τις ροές των εμπορευμάτων κ.λπ. είναι οργανικό μέρος του πολέμου που ήδη ποτίζει με αίμα τους κάμπους του Ντονμπάς στην Ουκρανία. Οι λαοί έχουν συμφέρον να διαμορφώσουν όρους αντιπολεμικής- αντιιμπεριαλιστικής πάλης για την υπεράσπιση της ζωής τους. Αυτή είναι η σωστή μεριά της ιστορίας και για το λαό και τη χώρα μας. Είναι άλλωστε ιστορική αναγκαιότητα, μα και ιστορική δυνατότητα να νικήσουν οι λαοί για να συνεχιστεί η ζωή στον πλανήτη, και να υπάρξει πραγματική πρόοδος κόντρα στη βαρβαρότητα που επελαύνει στην εποχή μας.
Ναι σήμερα τα επαναστατικά οράματα για έναν κόσμο δικαίου ειρήνης και ανθρωπιάς έχουν συκοφαντηθεί και χρειάζεται πολύς δρόμος λαϊκής πάλης για να ξαναμπούν στις σημαίες των εργατών και της νεολαίας. Όμως ήδη εργατολαϊκοί αγώνες αντίστασης ξεδιπλώνονται στη Γαλλία, την Αγγλία, την Τσεχία και σχεδόν σε κάθε χώρα. Και στη χώρα μας η οργή που ξεχύθηκε στους δρόμους μετά το έγκλημα στα Τέμπη δείχνει σκηνές απ’ αυτά που θ’ ακολουθήσουν προσεχώς.
Σε κάθε περίπτωση γίνεται όλο και πιο φανερό στους από κάτω πως η πολιτική όλα στο κεφάλαιο όλα για το κεφάλαιο λεηλατεί τους μισθούς και τα εισοδήματα αλλά και κάθε δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. Ακόμη- ακόμη και το ίδιο το δικαίωμα των ανθρώπων της δουλείας να ζουν ειρηνικά στον τόπο τους χωρίς ο καρκίνος των βάσεων να τον μετατρέπει σε πολεμικό ορμητήριο όπως συμβαίνει στα Χανιά και πλέον σ’ όλη τη χώρα.
Η καπιταλιστική κρίση και η απορρύθμιση της λειτουργίας του συστήματος γεννά τον πόλεμο και ο πόλεμος τροφοδοτεί την κρίση και όλα φορτώνονται μ’ ένα ατελείωτο σπιράλ στις πλάτες των λαών. Όλο και πιο πολλά εκατομμύρια στον πλανήτη δεν έχουν να φάνε ενώ το ανθρωποσφαγείο στην Ουκρανία προκαλεί τρόμο. Οι λαοί παγκόσμια αλλά και στη χώρα μας ασφυκτιούν στην εξοντωτική εκμετάλλευση και στο ζόφο της φασιστικοποίησης και του πολέμου. Όλα αυτά με δοσμένη την τροχιά των εξελίξεων είναι σίγουρο πως θα χειροτερέψουν.
Το σύστημα ειδικά μπροστά στις εκλογές αποκρύπτει αυτή την πραγματικότητα συστηματικά. Το πιο άσχημο είναι πως ο μικροαστισμός της αριστεράς της αφαιρεί την τόλμη να δει την πραγματικότητα κατάματα όπως απαιτείται για αυτούς που στ’ αλήθεια θέλουν να συμβάλλουν στο ν’ αλλάξει. Ναι οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί για την εργατική τάξη και τους λαούς σ’ όλο τον κόσμο. Όμως αυτό δε δικαιώνει αυταπάτες, βερμπαλισμούς και παράκαμψη των μεγάλων απαιτήσεων που έχει ο μόνος δρόμος για την συμβολή στην υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου του κόσμου της δουλειάς. Μιλάω για το δρόμο της μαζικής λαϊκής αντίστασης και τη γραμμή της σύγκρουσης με το σύστημα της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Αυτή η γραμμή δυναμώνει τις αντιστάσεις και συμβάλει στο να γίνουν αποτελεσματικές.
Πάλη για αυξήσεις στο κόστος της ζωής, πάλη για να πάψει η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο είναι βασικά μέτωπα και αιτήματα πάλης που προσανατολίζουν , δε σπέρνουν αυταπάτες και πρέπει να προταχθούν. Σ’ όλα τα μέτωπα της λαϊκής πάλης είναι ανάγκη να ευνοείται η μαζική κινητοποίηση και είναι αναγκαία σ’ αυτή την κατεύθυνση η επίγνωση των συσχετισμών. Δε παλεύουν σήμερα οι εργαζόμενοι για διαχειριστικά μοντέλα, αλλά παλεύουν για δικαιώματα όπως π.χ. για το δικαίωμα στην ίση πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για όλους. Η εργατική τάξη και ο κόσμος της δουλειάς παράγουν όλο τον πλούτο της κοινωνίας. Μπορεί και πρέπει σήμερα να παλέψει για μισθό που να καλύπτει το κόστος της ζωής και για δικαιώματα. Μπορεί και πρέπει να αγωνιστεί για να ζήσει.
Μέσα απ’ αυτούς τους αγώνες αντίστασης σήμερα που αφορά άμεσα τη ζωή και το δίκιο, μέσα από το πύκνωμα και το μέστωμά τους μπορούν να μπουν ξανά στις σημαίες μας τα οράματα για έναν κόσμο ανθρωπιάς και προόδου. Στην ενίσχυση αυτής της γραμμής και χωρίς να αναπαράγουμε εκλογικές αυταπάτες θα δώσουμε και την εκλογική μάχη σαν ΚΚΕ(μ-λ) και ζητάμε την ψήφο των εργαζόμενων και της νεολαίας.
* υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ(μ-λ) στα Χανιά
