Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής.
Πριν από λίγο καιρό έγραψα ένα άρθρο-επιστολή με τίτλο «Η ΑΡΕΤΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΟΦΙΑ», την οποία σας κοινοποίησα, αλλά αναρτήθηκε και σε δεκάδες blogs τα οποία, θα έλεγα, την υποδέχθηκαν με καλά σχόλια, παρά το ότι προερχόταν από έναν Στρατιωτικό.
Στην επιστολή αυτή εξέθετα τις απόψεις μου για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να αντιδράσουμε μπροστά στη λαίλαπα των διαφόρων οικονομικών και όχι μόνον, μέτρων τα οποία επρόκειτο να ληφθούν από την σημερινή Κυβέρνηση.
Σε γενικές γραμμές οι θέσεις που εξέθετα (το Σεπ. 2012 που προγραμματιζόταν κάποιες δράσεις με οικονομικά αιτήματα των αποστράτων) ήταν να κινηθούμε ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και την προδοσία που πραγματοποιείται σε βάρος του υπερήφανου Ελληνικού λαού και της Πατρίδος μας και να μην ασχοληθούμε μόνο και μόνο με διεκδίκηση οικονομικών θεμάτων, τα οποία είναι μεν σοβαρά, αλλά κατώτερα της αποστολής που επιτελέσαμε όλα τα χρόνια στην ενεργό υπηρεσία. Συγκεκριμένα δε είχα χρησιμοποιήσει και τον όρο ‘Λάμπουσα Πενία’, ο οποίος είναι όρος που χρησιμοποιούσε ο αείμνηστος πατέρας μου (Αξκός ΣΣΕ 1922), όταν αναφερόταν στους συναδέλφους Στρατιωτικούς και ο οποίος δείχνει ότι ο Στρατιωτικός ουδέποτε ήταν πλούσιος, αλλά πάντα έλαμπε για τις Ιδέες και τις δράσεις του.
Οι απόψεις μου αυτές, σχολιάσθηκαν από τους συναδέλφους (πλην ενός) με ένθερμο και θετικό τρόπο και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Ιδιαίτερα (χωρίς να σημαίνει κάτι) σχολιάστηκαν θετικότατα από Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού από τους οποίους και έλαβα πληθώρα συγχαρητηρίων επιστολών.
Παρά τη θετική ανταπόκριση που είχα στην προαναφερθείσα επιστολή μου, δεν πραγματοποιήθηκε κάτι από αυτά τα οποία πρότεινα και μπορώ να αντιληφθώ, ότι υπήρχε από πάρα πολλούς η πίστη και η ελπίδα, πως η Ελληνική Κυβέρνηση θα έπραττε κάτι το οποίο θα πλησίαζε, τουλάχιστον, στη λογική.
Σήμερα είναι πλέον εμφανές ότι η Κυβέρνηση της Ελλάδος απέχει πολύ από τη λογική και πολλοί θα μπορούσαν να προσάψουν και δόλο στις διάφορες ενέργειες και αποφάσεις που λαμβάνονται όταν διαλύονται οι θεσμοί και η Άμυνα της χώρας και ουδείς ενδιαφέρεται παρά μόνο για την καρέκλα στην οποία κάθεται.
Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής.
Γνωρίζω ότι από τους ανθρώπους δε μπορείς να ζητάς περισσότερα από αυτά που μπορούν να δώσουν, όμως είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στους προγόνους μας και στους υστερότερους, να μη μείνουμε απαθείς παρατηρητές των γεγονότων.
Σήμερα η Πατρίδα πουλήθηκε-παραδόθηκε και είμαστε υποχρεωμένοι να την ‘πάρουμε πίσω’.
Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα και σοβαρότατες οι ενδείξεις, πως δε λειτουργεί τίποτα με στόχο τη σωτηρία της Πατρίδος, αλλά ο κάθε νοήμων, αντιλαμβάνεται ότι έχουμε παραδοθεί πλήρως και άνευ όρων στον εχθρό, κατά τον αθόρυβο πόλεμο που διεξάγεται.
Η Ελληνική γη χωρίστηκε με τον ‘Καλλικράτη’ σε τεμάχια, έτοιμα για παράδοση στα ‘φίλια’ όμορα Κράτη. (Θυμηθείτε την κ. Μπενάκη)
Η Άμυνα της χώρας καταρρέει από κάθε πλευρά, αφού η Μαχητική Ισχύς των Ε.Δ. είναι πλέον στο ναδίρ και οι αρμόδιοι ‘άρχοντες’ που επιλέχτηκαν (με το γνωστό τρόπο που επιλέχτηκαν) για την ασφάλεια της χώρας, είναι (λίαν επιεικώς) ανεπαρκείς και δεν έχουν ανάστημα να υψώσουν απέναντι στους διαφόρους προϊσταμένους τους, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πλέον είναι και η Blackwater (ιδιωτικός Στρατός) η οποία, όπως μάθαμε πρόσφατα, ετοιμάζεται να έλθει στην Ελλάδα (κληθείσα από την Ελληνική κυβέρνηση) για να προστατεύει αρχικά το κοινοβούλιο και στη συνέχεια ό,τι χρειαστεί. Δηλαδή οι ‘Φίλιες Δυνάμεις’ που θα προστατεύουν το Πάτριο έδαφος (Βουλή των Ελλήνων) θα είναι η ιδιωτική Αμερικανική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας και όχι κάποια Ελληνική Αστυνομική δύναμη. Πράγμα που αυτόματα συνεπάγεται πως οι κυβερνώντες πλέον θεωρούν τους Έλληνες ως ‘Εχθρική Δύναμη’, αφού ως ‘Φίλια Δύναμη’ θεωρούν την Blackwater.
Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής.
Δε θέλω να μακρηγορήσω και να καταχραστώ την καλοσύνη που δείχνετε διαβάζοντας αυτή την επιστολή μου, όμως θέλω να σας παροτρύνω να κάνετε κάτι παραπάνω, από αυτό που κάνατε μέχρι σήμερα.
Το σήμερα δεν είναι όπως το χθες και αν δε δραστηριοποιηθούμε, το αύριο δε θα είναι όπως το σήμερα.
Τι άλλο και τι πιο επίσημο θέλει να ακούσει κάποιος για την παράδοση της Πατρίδας, όταν υλοποιούνται πλέον σήμερα, αυτά τα ‘περίεργα’ που είχε πει η κ. Μπενάκη (πρόεδρος της Βουλής) το 2005 στον αναλαμβάνοντα, τότε, πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια;
Το να δραστηριοποιηθούμε δεν είναι δικαίωμά μας, είναι Ιερά υποχρέωση.
Θα μου επιτρέψετε να επικαλεσθώ πάλι αυτά που επικαλέστηκα στην προηγούμενη επιστολή μου:
Όταν σπουδάζαμε στη Σ.Σ.Ε. (και στις άλλες παραγωγικές Σχολές), στοχεύαμε σε Αξίες, Αρχές και Ιδανικά.
Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε δυναμικά παρόντες, κατευθύνοντας τις εξελίξεις και όχι ρυμουλκούμενοι από αυτές.
Γι’ αυτό το ‘είμαι παρών’ σπουδάσαμε,
γι’ αυτό το ‘είμαι παρών’ εκπαιδευτήκαμε,
μ’ αυτό το ‘είμαι παρών’ ανδρωθήκαμε και
σ’ αυτό το ‘είμαι παρών’ ορκιστήκαμε.
Αν κάποιος θέσει το ερώτημα ‘τι μπορώ να κάνω’ θα του έλεγα ότι μπορεί να κάνει πολλά, αλλά το λιγότερο που μπορεί και πρέπει να κάνει είναι να σηκωθεί από τον καναπέ, να βγει έξω από το σπίτι του δραστηριοποιούμενος στην περιοχή του, συμμετέχοντας σε Πατριωτικές Οργανώσεις ή Συλλόγους που υπάρχουν σχεδόν σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και οι οποίοι/ες είναι αυτοδιοίκητοι/ες ώστε να μην ελέγχονται και καθοδηγούνται από σκοτεινά ή άλλα συμφέροντα
Η παρουσία και συμμετοχή διακεκριμένων και καταξιωμένων ανθρώπων της κοινωνίας, όπως είναι οι Αξκοί των Ε.Δ. και Σ.Α., στις διάφορες γνήσιες, ανιδιοτελείς και έξω από Πολιτικά Κόμματα, Πατριωτικές Κινήσεις και Οργανώσεις, μπορεί να προσφέρει πολλά στη σημερινή δοκιμαζόμενη Πατρίδα.
Αν θέλει κάποιος, μπορεί μέσα από το Internet, να ψάξει τις δραστηριότητες και τις δράσεις που πραγματοποιούν οι Πατριωτικές αυτές Οργανώσεις, σε όλο σχεδόν τον Ελλαδικό χώρο.
Επίσης όποιος επιθυμεί, αν στην περιοχή διαμονής του δεν υπάρχει κάποιος Πατριωτικός Σύλλογος, ας έλθει σε επαφή μαζί μου ώστε με τη συνδρομή τη δική μου ή και της ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ (υπήρξε πρωτοστάτης και πρωτεργάτης όλων αυτών των κινήσεων) να βοηθήσουμε στη δημιουργία αντιστοίχου συλλόγου, όπου δεν υπάρχει.
Τελειώνοντας θέλω να κλείσω με το μήνυμα που είχα επί του trailer του ποδηλάτου μου, όταν το 2002 έκανα τον ποδηλατικό γύρο της Ελλάδας, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση των Ανθρωπίνων Αξιών, καθώς επίσης και με το στίχο του Εθνικού μας ποιητή με τον οποίο ξεκίνησα:
Το μέλλον δε το κληρονόμησες από τους γονείς σου,
αλλά το δανείστηκες από τα παιδιά σου.
Όταν βαριά κι’ αλύπητη ξεσπάει ανάγκη και προστάζει,
ανάξιος όποιος διστάζει.
Με εκτίμηση
Άγγελος Βουλόδημος
Ταξίαρχος ε.α. (ΣΣΕ 1972)
Γενικός Γραμματέας
Πατρ.Κιν.Πολ.Καβάλας
