Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος I.J.F.
Ήρθε ο καιρός να καταλάβουμε ότι καμιά αλλαγή δεν είναι ούτε ουτοπική, ούτε ειδυλλιακή. Είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας, και για την ίδια μας την ιστορία.
…Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά…
Είμαστε σε αντίθετη πορεία με τον άνεμο, σε αντίθεση λοιπόν, σε πορεία σύγκρουσης με την βία, την εκμετάλλευση, και την εξαθλίωση του καπιταλιστικού κόσμου. Για μια κοινωνία κομμουνιστικής απελευθέρωσης, αφετηρία της ανθρώπινης ιστορίας.
Αντί να οργανωνόμαστε σαν κοινωνία με στόχο την πραγματική δημοκρατία, με στόχο την αυτοοργάνωση και την ατομική και συλλογική αυτονομία…περιφερόμαστε σαν βάρβαροι που ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους.
Δεν είναι οι συγκυρίες ή κάποιος μεταφυσικός εξελικτισμός που κινεί τα νήματα, αλλά εμείς οι ίδιοι.
Η περίεργη συγκυρία της ταυτόχρονης κρίσης του καπιταλισμού και της πολιτικής επικράτησης της δεξιάς, αλλά και των δεξιόστροφων πολιτικών κομμάτων στην Ευρώπη, είναι ιδανική ευκαιρία για την Αριστερά. Το είδαμε στην Ελλάδα.
Ο περιορισμός της εξουσίας των φεουδαρχών, το τέλος του σκοταδιστικού θεοκρατικού συστήματος της χριστιανικής θρησκείας, η κατάργηση της δουλείας και της παιδικής εργασίας, όλα αυτά καλλιέργησαν το κλίμα για την εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.
Μποτούμε συνεπώς εμείς οι ίδιοι να κατευθύνουμε τους εαυτούς μας, σε ένα πολίτευμα δικαιότερο από αυτό που σήμερα βιώνουμε.
…Και αν μας πουν δεν μπορείς να περπατήσεις τη νύχτα, θα τους πούμε ας αλλάξουμε τις μέρες και τις νύχτες…Όλοι μαζί…
Για τον ορισμό της ιστορίας, υπεύθυνη στάση δεν είναι να κρύβεις, αλλά να αντέχεις να δεις και την αλήθεια των άλλων, να βιώνεις τον δικό σου πόνο, αλλά και να δοκιμάσεις να νιώσεις τον πόνο των άλλων.
Στις μέρες μας ο ιμπεριαλισμός συντηρείται από τους πολέμους…
Είναι η ζωή του. Το επίπεδο του καπιταλισμού έχει φθάσει σε επικίνδυνο επίπεδο. Όταν ο καπιταλισμός ζορίζεται εμφανίζεται ο φασισμός, γιατί ο καπιταλισμός γεννάει τον φασισμό, όταν δεν μπορεί να επιβληθεί.
Ο καπιταλισμός είναι ένα λαβωμένο ζώο, επομένως είναι επικίνδυνος.
Ήρωες και άγιοι δεν υπάρχουν στην ιστορία. Τους έφτιαξαν μετά. Ήθελαν να στηρίξουν τη δική τους τυρρανία αγιοποιώντας κάποια υποκείμενα. Τους δικούς μας σοφούς και τους αγίους δεν θα τους μάθουμε ποτέ. Η εξουσία τους εξαφανίζει συστηματικά και σβύνει κάθε τους σημάδι. Και εμείς τους αγνοήσαμε όσο ζούσαν δίπλα μας σαν και εμάς.
…Σε έναν πραγματικά ελεύθερο κόσμο δεν χρειάζεται να σου θυμίζει κάποιος ότι είσαι ελεύθερος…έλεγε ο J. Fresco
Αυτοί που κίνησαν την ιστορία ήταν οι λίγοι. Οι πολλοί ήρθαν μετά με πλαστά χαρτιά. Μαζί τους. Και αυτοί πλούτισαν στα δίσεκτα χρόνια από την πείνα των πολλών, οι καιροί άλλαξαν και μαζί τους και αυτοί που πάνε πάντα όπως φυσάει ο άνεμος. Και αυτοί που δώσαν τη ζωή τους για να πανηγυρίζουν τα πλήθη στις πλατείες δεν ξέρουμε που θάφτηκαν.
Πάντα οι ήρωες, είναι άγνωστοι. Ακριβώς όπως ο λαός που τους γέννησε.
Γιατί μέσα σε όλη την πορεία της ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την αθωότητα τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία.
Αναζητώντας την Εδέμ δεν έχει σημασία αν την βρούμε. Μπορεί να την δημιουργήσουμε μαζί με άλλους συντρόφους.
Γιατί δεν μπορεί οι μέρες που λαχταρήσαμε θα έρθουν, και θα είμαι και εγώ εκεί με τους φίλους μου…Όχι αυτούς του Facebook…αλλά τους πραγματικούς
