Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, τον φάκελο που έχει στείλει στη Βουλή, τον έχει στείλει χωρίς ποινική αξιολόγηση και σωστά το έχει κάνει. Γιατί αν είχε κάνει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ποινική αξιολόγηση, θα είχε παραβιάσει το Σύνταγμα της χώρας.

Ο κάθε εισαγγελέας στην Ελλάδα, όταν πέφτει σε μία έρευνα πάνω σε υπουργό, το Σύνταγμα τι λέει; Tο στέλνει στη Βουλή. Tι σημαίνει αυτό; Δεν έχει δικαίωμα η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να μας πει αν θεωρεί ένοχο τον Βορίδη; Μα προφανώς έχει δικαίωμα. Δικαίωμα έχει μόνο. Λέει, «δείτε αν θέλετε να το ελέγξετε». Ποιος έχει στο Σύνταγμα την αρμοδιότητα να κρίνει αν πρέπει να ελεγχθούν; Η Βουλή. Τι λέει η Βουλή; Η πλειοψηφία της. Ποιος είναι η πλειοψηφία της; Η Νέα Δημοκρατία. Τι αποφάσισε η Νέα Δημοκρατία; Ότι δεν καταλήγουν. Τέλεια! Άρα, δεν έχουμε παραβιάσει κάτι. Δεν έχουμε παραβιάσει την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, έχουμε τηρήσει το ελληνικό Σύνταγμα, γιατί αυτό είναι το Σύνταγμα της χώρας!

…Εμείς κρίνουμε ότι δεν υπάρχουν ποινικά αδικήματα για να παραγραφούν, δεν υφίσταται παραγραφή σε κάτι που δε θεωρείται ποινικό αδίκημα. Το άρθρο 86 αναθέτει στους βουλευτές την ποινική αξιολόγηση, δεν μπορούμε να ονομάζουμε χούντα την τήρηση του Συντάγματος…

Άδωνις Γεωργιάδης, Action24, 16.07.2025

Την ώρα που η κυβέρνηση παλεύει να κρατηθεί όρθια μέσα στο σκάνδαλο διαφθοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τις αποκαλύψεις να έρχονται καταιγιστικά και την κοινωνική οργή να φουντώνει, ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης αποφασίζει να επιτεθεί… όχι στους ενόχους, αλλά στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Με δηλώσεις του στην εκπομπή Action24 της 16ης Ιουλίου 2025, ο Υπουργός επιδόθηκε σε μία επίδειξη συνταγματολογικής ερμηνείας, επιχειρώντας όχι απλώς να δικαιολογήσει την πολιτική συγκάλυψη, αλλά και να «διδάξει» στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελέα τι επιτρέπεται και τι όχι.

Η ουσία των δηλώσεων

Ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυρίστηκε ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν έχει αρμοδιότητα να προβεί σε ποινική αξιολόγηση για υποθέσεις που αφορούν υπουργούς στην Ελλάδα, διότι –όπως είπε– κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση του Συντάγματος. Σύμφωνα με τη συλλογιστική του, την αποκλειστική αρμοδιότητα για ποινική αξιολόγηση έχει η Βουλή, μέσω της πλειοψηφίας της, δηλαδή σήμερα η Νέα Δημοκρατία. Εφόσον αυτή αποφάσισε ότι «δεν προκύπτει κάτι», το ζήτημα θεωρείται λήξαν. Μάλιστα, υπεραμύνθηκε της στάσης αυτής λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να ονομάζουμε χούντα την τήρηση του Συντάγματος».

Μία δήλωση – πολλαπλές αποκαλύψεις

Η δήλωση Γεωργιάδη είναι αποκαλυπτική σε πολλά επίπεδα:

1. Αναγνωρίζει ρητά ότι η τύχη μιας δικογραφίας για υπουργό εξαρτάται αποκλειστικά από την πλειοψηφία της Βουλής. Δηλαδή, από το ίδιο το κόμμα του ελεγχόμενου. Αυτό, εάν δεν είναι θεσμικό πρόβλημα, τότε τι είναι;

2. Υποβαθμίζει τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, της ανεξάρτητης αρχής της Ε.Ε. που έχει ως αποστολή την καταπολέμηση της διαφθοράς και της κατάχρησης ευρωπαϊκών κονδυλίων – όπως ακριβώς στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ.

3. Επικαλείται το Σύνταγμα ως ασπίδα ατιμωρησίας, όχι ως εγγύηση διαφάνειας. Το άρθρο 86 που αναφέρει ο Υπουργός έχει επανειλημμένα επικριθεί από νομικούς και διεθνείς οργανισμούς ως πηγή θεσμικής συγκάλυψης.

Από θεσμική θωράκιση σε πολιτική αδιαφάνεια

Δεν είναι η πρώτη φορά που το άρθρο 86 του Συντάγματος εγείρει αντιδράσεις. Η μεταρρύθμισή του αποτέλεσε αίτημα πολλών κομμάτων, οργανώσεων και νομικών. Η πρακτική του «πολιτικού αυτοελέγχου», δηλαδή η Βουλή να αποφασίζει για την παραπομπή των υπουργών – και μάλιστα με αυστηρές προθεσμίες παραγραφής – έχει οδηγήσει σε καθεστώς ασυλίας για πολιτικά πρόσωπα που κανονικά θα έπρεπε να λογοδοτούν στην τακτική Δικαιοσύνη, όπως όλοι οι πολίτες.

Το γεγονός ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν βρίσκει τίποτα προβληματικό σε αυτή τη διαδικασία – αντιθέτως τη θεωρεί «συνταγματική αρετή» – δείχνει την απόσταση μεταξύ πολιτικής ηθικής και νομικής ευστροφίας.

Η ουσία του σκανδάλου δεν αλλάζει

Ανεξάρτητα από τις νομικές ερμηνείες του Υπουργού, η ουσία του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ παραμένει βαριά: καταγγελίες για εικονικά βοσκοτόπια, παραποιημένα στοιχεία, απευθείας αναθέσεις σε εργολάβους που απειλούσαν υπαλλήλους, ευρωπαϊκά κονδύλια που καταλήγουν σε «κολλητούς», και απουσία ουσιαστικού ελέγχου από τη διοίκηση και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Το ότι όλα αυτά θάβονται κάτω από τη νομική «παραπομπή στη Βουλή» δεν εξαγνίζει τους εμπλεκόμενους. Αντίθετα, ενισχύει την αίσθηση συγκάλυψης, ατιμωρησίας και θεσμικής εκτροπής.

Ευρωπαϊκή Εισαγγελία: Σιωπά αλλά παρακολουθεί

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει επιλέξει μέχρι στιγμής να κρατήσει χαμηλούς τόνους. Ωστόσο, είναι βέβαιο πως το μήνυμα των δηλώσεων Γεωργιάδη έχει φτάσει στις Βρυξέλλες. Κι αυτό δεν είναι προς όφελος της ελληνικής κυβέρνησης. Η Ελλάδα έχει ήδη δεχθεί αυστηρές παρατηρήσεις για τα χαμηλά επίπεδα λογοδοσίας και την έλλειψη διαφάνειας στη χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων. Όταν Υπουργοί της εμφανίζονται να «νουθετούν» τους ευρωπαίους ελεγκτές, το πολιτικό κόστος δεν μένει μόνο εντός συνόρων.

Η αλαζονεία ως πολιτική γραμμή άμυνας

Η στάση του Άδωνη Γεωργιάδη δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ενδεικτική της γενικότερης γραμμής αλαζονείας και συγκάλυψης με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα σκάνδαλο που έχει διαβρώσει την αξιοπιστία της. Αντί να ζητούν εξηγήσεις, ζητούν σιωπή. Αντί να παρέχουν διαφάνεια, επικαλούνται το Σύνταγμα ως τελεσίδικο άλλοθι.

Το ερώτημα, όμως, δεν είναι τι λέει το Σύνταγμα, αλλά τι αντέχει η κοινωνία από μια πολιτεία που χρησιμοποιεί τους θεσμούς ως κουρτίνα συγκάλυψης.