Στις μέρες μας οι λέξεις φτώχεια, εγκατάλειψη, αποξένωση, ιδιοτέλεια, εκμετάλλευση, περισσεύουν. Η ανέχεια διευρύνεται όλο και περισσότερο σε στρώματα εργαζομένων και ανέργων που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις άδικες και βαθειά ταξικές αποφάσεις κυβέρνησης-Τρόικας- ΔΝΤ.
Απέναντι σ’ αυτά τα φαινόμενα δημιουργούνται  συλλογικότητες όπως η Κοινωνική Κουζίνα που γεννιούνται αυθόρμητα από την ανάγκη, τρέφονται από την συντροφικότητα και την προσφορά, μεγαλώνουν στηριγμένες στην αυτοοργάνωση, παράγουν πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης και αγωνίζονται για τη δημιουργία μιας  Κοινωνίας που θα κάνει την ύπαρξή τους περιττή.
Η Κοινωνική Κουζίνα προέκυψε από τις συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» στην Πλατεία Αγοράς το καλοκαίρι που μας πέρασε. Από τότε, σιτίζει περισσότερα από 100 άτομα σε καθημερινή βάση, έχοντας την στήριξη εκατοντάδων συμπολιτών μας που συμμετέχουν με προσωπική εργασία ή με προσφορές σε τρόφιμα.
Το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες για το κλείσιμο της Κοινωνικής Κουζίνας. Το επιχείρημα ότι η λειτουργία της Κοινωνικής Κουζίνας έχει συμβάλει στην αύξηση της εγκληματικότητας στην περιοχή  είναι αστείο και αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα. Για την αύξηση της εγκληματικότητας ευθύνεται η φτώχεια που όλο μεγαλώνει και όχι οι πράξεις αλληλεγγύης.
Ενώ η λέξη αλληλεγγύη κλίνεται σε όλους τους τόνους από βουλευτάδες, παπάδες και λοιπούς ευαισθητοποιημένους, όταν παίρνει σάρκα και οστά, όταν γίνεται πράξη, φαίνεται να ενοχλούνται οι παραπάνω.  Είναι εμφανές, για μία ακόμη φορά, πως η δημοτική αρχή, εναρμονισμένη πλήρως με την κεντρική πολιτική γραμμή της μνημονιακής κυβέρνησης, στοχοποιεί ανυπεράσπιστα κοινωνικά στρώματα και τα οδηγεί στην εξόντωση. Ο κατά τα άλλα «δημοκρατικός» δήμαρχος της πόλης μας ο οποίος ονόμασε τη φετινή χρονιά “έτος αλληλεγγύης”, αντί να μεριμνήσει για τη δημιουργία δομών υποστήριξης αστέγων και πεινασμένων, επιλέγει να απαντήσει στα δυσβάσταχτα προβλήματα τους, με την καταστολή. Αλλωστε μην ξεχνάμε το ελληνικότατο επιχείρημα “να φύγετε, να πάτε αλλού”.
Πόσο ακόμα πρέπει να αυξηθεί η ανέχεια, πόσοι ακόμα πρέπει να στερηθούν τα στοιχειώδη, για να γίνει σε όλους κατανοητό ότι δράσεις αλληλεγγύης δεν συνιστούν πρόβλημα αλλά συμβάλουν στην λύση του;
Δεν γίνεται να μένουμε απαθείς στην εικόνα ανθρώπων που ψάχνουν για τροφή σε κάδους σκουπιδιών. Δεν γίνεται να αναζητάμε ατομικές λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα. Οφείλουμε να στηρίξουμε πράξεις αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης όπως η Κοινωνική Κουζίνα. Οφείλουμε να απαιτήσουμε από τους αρμόδιους φορείς και κυρίως τον Δήμο να πάρει επιτέλους σοβαρά μέτρα ενάντια στη φτώχεια και την ανέχεια.
Καλούμε όλους του εμπλεκόμενους φορείς για την εξεύρεση χώρου ή την προσφορά χώρου στο κέντρο της Πόλης ώστε να στεγαστεί η δραστηριότητα της Κοινωνικής Κουζίνας. Μέχρι τότε η Κοινωνική Κουζίνα να συνεχίσει να λειτουργεί στο χώρο της.
Απάντηση μας οι ανυποχώρητοι αγώνες μέχρι την ανατροπή όλων εκείνων των πολιτικών που οδηγούν την κοινωνία στην ανασφάλεια και το αδιέξοδο.
Το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τη συνέχιση της λειτουργίας της Κοινωνικής Κουζίνας.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ