Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια άνθρωποι στο κόσμο είναι απάτριδες. Δεν φέρουν την εθνικότητα καμιάς χώρας, δεν έχουν διαβατήριο και δεν απολαμβάνουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και προνόμια τα οποία οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένα.Οι απάτριδες στερούνται την πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευση, ενώ δεν απολαμβάνουν και τα πολιτικά τους δικαιώματα, όπως το δικαίωμα του εκλέγειν.
«Κάθε δέκα λεπτά ένα παιδί γεννιέται χωρίς πατρίδα» δηλώνει ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτιέρες. «Η έλλειψη πατρίδας κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται σαν η ίδια η ύπαρξή τους να είναι έγκλημα. Έχουμε μία ιστορική ευκαιρία να δώσουμε τέλος στη μάστιγα αυτή εντός δέκα ετών και να δώσουμε πίσω την ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους».
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ξεκινά την παγκόσμια εκστρατεία με τίτλο «Ανήκω» καλώντας τις χώρες να παραχωρήσουν εθνικότητα σε παιδιά χωρίς πατρίδα και ιθαγένεια σε μέλη εθνικών μειονοτήτων. Ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης αιδεσιμότατος Ντέσμοντ Τούτου, η Ιρανή ακτιβίστρια Σιρίν Εμπαντί, βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης, η αμερικανίδα σοπράνο Μπάρμπαρα Χέντρικς, ο Νοτιοαφρικανός τρομπετίστας της τζαζ Χιού Μασεκέλα, ο Αφγανός συγγραφέας Χαλίντ Χοσεΐνι (συγγραφέας του Χαρταετοί Πάνω από την Πόλη) είναι μερικοί από τις προσωπικότητες που συνυπογράφουν την ανοιχτή επιστολή κάνοντας έκκληση για τη συγκέντρωση «10 εκατομμυρίων υπογραφών για να αλλάξουν 10 εκατομμύρια ζωές».
Οι άνθρωποι χάνουν ή δεν αποκτούν ποτέ την εθνικότητά τους για πολλούς λόγους. Υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται σε καταυλισμούς προσφύγων και συχνά δεν δικαιούνται να αποκτήσουν την ιθαγένεια της νέας χώρας ενώ δεν έχουν καμία ευκαιρία να επιστρέψουν στη χώρα των γονέων τους για να διεκδικήσουν εκεί εθνικότητα.
Επίσης, εθνικές μειονότητες, όπως η κοινότητα των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία), δεν λαμβάνουν εθνικότητα, γεγονός που τους στερεί πολλά δικαιώματα. Επιπλέον σε περίπου 27 χώρες, δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να «κληροδοτήσουν» στα παιδιά τους την εθνικότητά τους, γεγονός που σύμφωνα με την UNHCR δημιουργεί γενιές απάτριδων.
Τα Ηνωμένα Έθνη δεσμεύτηκαν για πρώτη φορά να αντιμετωπίσουν το ζήτημα με την υπογραφή της Σύμβασης του 1954 που αφορά το καθεστώς των απάτριδων και στη συνέχεια με σχετική Σύμβαση του 1961. Ωστόσο, οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι έκτοτε δεν έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος.
tvxs.gr
