Δέκα ημέρες πριν, και κάτω από την πίεση του κινήματος αλληλεγγύης, οι 150 Σύριοι πρόσφυγες που αφέθηκαν στο πεζοδρόμιο από την αστυνομία, φιλοξενήθηκαν σε ξενοδοχείο που μίσθωσε το υπουργείο εργασίας και κατόπιν η αντιπεριφέρεια Χανίων.
Έκτοτε περίπου το ένα τρίτο κατάφερε να φύγει για την Αθήνα, ενώ κυρίως οι οικογένειες έχουν παραμείνει στα Χανιά μη μπορώντας να διαθέσουν χρήματα ακόμα και για το εισιτήριό τους.
Η μόνη επιλογή που έχουν είναι να ζητήσουν άσυλο (κάτι που γίνεται μόνο στην Αθήνα) το οποίο σημαίνει πως έως ότου εκδικαστεί το αίτημα τους θα είναι σε μια κατάσταση ημιπαρανομίας ενώ ακόμα και στην περίπτωση που θα το πάρουν θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα αφού δε θα έχουν δικαίωμα να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα. Οι ίδιοι ζητούν να τους επιτραπεί να συνεχίσουν σε κάποια χώρα της κεντρικής Ευρώπης, όπως ήταν και ο αρχικός προορισμός τους. Αντιπροσωπεία τους έχει ήδη συναντηθεί με πρεσβείες σκανδιναβικών χωρών και με Έλληνες βουλευτές κοινοποιώντας τους το αίτημα τους.
Οι επίσημες εκτιμήσεις του ΟΗΕ μιλούν για 500.000 ανθρώπους στις ακτές της βόρειας Αφρικής που περιμένουν να περάσουν στην Ευρώπη. Στην Ιταλία τη τελευταία βδομάδα διασώθηκαν 6.000 πρόσφυγες σε σαπιοκάραβα. Στο Λίβανο (χώρα πιο φτωχή και 10 φορές μικρότερη από την Ελλάδα) ήδη οι πρόσφυγες από τη Συρία αριθμούν 1.000.000.
Όσο οι πόλεμοι, οι δικτατορίες, οι καταστροφές και η φτώχεια μαστίζει το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη, τόσο οι άνθρωποι θα αναγκάζονται να γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες. Μας το είπαν οι παππούδες μας, μας το λένε τα παιδιά και οι φίλοι μας, το βλέπουμε γύρω μας. Αυτό καμία frontex, κανένας φράχτης, κανένα ναρκοπέδιο στα σύνορα δε μπορεί να το σταματήσει. Το μόνο που κάνουν είναι να αυξάνουν το νούμερο των πνιγμένων παιδιών στα ανά της γης Φαρμακονήσια.
Σε συνάντηση με την αντιπεριφέρεια Χανίων για το ζήτημα της στέγασής τους, ο αντιπεριφερειάρχης δήλωσε πώς ήδη έχει κάνει ότι μπορούσε, ότι είναι φιλάνθρωπος και ότι αύριο Τετάρτη 16/04 πρέπει να εγκαταλείψουν το ξενοδοχείο.
Οι επιλογές λοιπόν είναι δύο. Είτε αφήνουμε στο δρόμο-κυριολεκτικά-ανθρώπους που δεν τους έμεινε απολύτως τίποτε, είτε αναγνωρίζουμε το πρόβλημα και το λύνουμε. Το ελληνικό κράτος-με τους κατά τόπους άρχοντες-επιλέγει το πρώτο. Έτσι λοιπόν κρύβεται πίσω από τις συμφωνίες του Δουβλίνου και από τη μία δεν τους επιτρέπει να φύγουν ενώ από την άλλη δεν τους παρέχει τίποτα εδώ. Εάν οι υπουργοί βρίσκονται καλά κρυμμένοι στις επαύλεις τους στα βόρεια προάστια της Αθήνας, με τους τοπικούς άρχοντες-φερέφωνα της ίδιας πολιτικής ζούμε στην ίδια πόλη.
Η πολιτική και ηθική ευθύνη για τα 40 άστεγα και πεινασμένα παιδιά και τους 60 ενήλικες στους δρόμους των Χανίων θα είναι όλη δική τους. Τους παρακαλούμε επίσης να μην ακούσουμε την ίδια ιστορία ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Ας κόψουν τις φιέστες, τα έργα βιτρίνας και τη διαπλοκή-κι αν δεν μπορούν, να παραιτηθούν. Η κοινωνική συνοχή και οι ανθρώπινες αξίες είναι πολύ πιο σημαντικές.
Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες.
Να καλυφθούν άμεσα οι βασικές ανάγκες σε στέγαση, διατροφή, ιατρική περίθαλψη των προσφύγων. Η πρόβλεψη να είναι μόνιμη. Το πρόβλημα δε τελειώνει με τους 100 πρόφυγες που απειλούνται σήμερα.
Να δοθεί άσυλο σε αυτούς που το επιθυμούν με γρήγορες διαδικασίες. Να ενεργοποιείται η κινητή μονάδα ασύλου σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα στους 150 πρόσφυγες από τη Συρία. Δεν έχουν πατρίδα να γυρίσουν και η Ελλάδα δεν ήταν ο προορισμός τους.
Καλούμε το λαό των Χανίων να προστατεύσει το δικαίωμα σε στέγη, φαγητό, πρώτες βοήθειες των προσφύγων του πολέμου. Καλούμε τους συμπολίτες μας να συνδράμουν στην προσπάθεια αυτή, όπως πολλοί ανώνυμοι άνθρωποι έχουν ήδη κάνει.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
