Είναι σε πρώτο επίπεδο παράξενο αλλά κυκλοφορούν πάλι κυβερνητικές εκτιμήσεις μέσω διαρροών ότι είναι εφικτή η διασφάλιση 180 ψήφων για την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Χωρίς να επιχειρείται καταμέτρηση με ονόματα, γίνεται λόγος για 173-174 βουλευτές που εμφανίζονται θετικοί στο ενδεχόμενο να παραταθεί η θητεία της παρούσας κυβέρνησης και εκφράζεται αισιοδοξία ότι στην πορεία του χρόνου και μετά τη συμφωνία με την Τρόικα ο αριθμός θα μεγαλώσει.

Ζητούμενο για το Μέγαρο Μαξίμου και τη Χαριλάου Τρικούπη είναι τώρα να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση από την Τρόικα σύντομα ώστε στο Γιούργκρουπ της 8ης Δεκεμβρίου και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18 Δεκεμβρίου να οριστικοποιηθεί η συμφωνία για την προληπτική γραμμή πίστωσης, η καθιέρωση της οποίας θα συνοδεύεται από νέους όρους που θα αμπαλαριστούν μέσα σε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο θα παρουσιαστεί ως ελληνικής σύνταξης.

Μέχρι τότε θα εξελίσσεται ένα πολιτικοοικονομικό ψυχόδραμα με πιέσεις και κόκκινες γραμμές που τελικά, όπως όλα δείχνουν, θα καταλήξουν, όπως συνήθως, σε κάποιον συμβιβασμό με πολλές μνημονιακές εκκρεμότητες προς υλοποίηση το 2015. Η κυβερνητική υποχώρηση στη ρύθμιση για τις 100 δόσεις με την εξαίρεση του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος έχει επιδράσει καταλυτικά στον κατευνασμό των πιστωτών αλλά έχει ταράξει τις κοινοβουλευτικές ομάδες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που δυσκολεύονται να αφομοιώσουν το φιάσκο.

Το κλίμα είναι βαρύ για τον υπουργό Οικονομικών Γκ. Χαρδουβελη στον οποίο χρεώνουν ερασιτεχνισμούς και εσφαλμένους χειρισμούς, η φήμη ότι απείλησε με παραίτηση η γγ εσόδων Κ. Σαββαίδου για το άδειασμα που υπέστη φαίνεται πως έχει βάση, ενώ τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αποφεύγουν να μιλήσουν για το θέμα των ημερών, το ξήλωμα του νόμου που πανηγυρικά παρουσίασαν για να αναδιπλωθούν λίγες μέρες μετά και αφού έβαλε τις φωνές η Τρόικα.

Το πρόβλημα για τους Α. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο είναι ότι δεν έχουν πια κινήσεις να κάνουν: Αν προχωρήσουν σε ρήξη με την Τρόικα δεν θα γίνει συμφωνία για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών των επόμενων ετών και δεν θα έχουν εκλογικό δίλημμα να παρουσιάσουν. Αν συμμορφωθούν -όπως κάνουν τώρα- θα έχουν σοβαρό πολιτικό κόστος το οποίο δύσκολα θα διαχειριστούν μέχρι τις κάλπες.

Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο η στρατηγική της έντασης φαντάζει μονόδρομος. Η βία εναντίον φοιτητών και φωτορεπόρτερ με αφορμή την προσπάθεια για καταλήψεις πανεπιστημίων είναι πολύ ενδεικτική της διάθεσης να μετακινηθεί η πολιτική αντιπαράθεση στο πεδίο του νόμου και της τάξης. Η Αμφίπολη και η ΑΟΖ παραμένουν οι δημοφιλέστερες επιλογές της κυβέρνησης ως ζητήματα δημόσιας συζήτησης και στην εναλλαγή, ώστε να μην είναι διθεματική η ατζέντα, βοηθά ο κ. Φορτσάκης.

tvxs.gr