Κάποτε τραγουδούσαμε μαζί με την Μελίνα Μποτέλη: «Είναι καλοοοό το φεγγάρι». Μετά γίναμε Ευρωπαίοι. Φρόντισε γι’ αυτό ο καλός μας Νέστωρας Μάτσας, μπαρδόν Κώστας Σημίτης και μας έχωσε στην ΟΝΕ με ψεύτικα στοιχεία. Άντε τώρα να βγεις απ’ τον λάκκο με τα φίδια. Κι αυτός χασκογελά, όπως ο Μάτσας στο ρόλο του προδότη, στα ανάλογα έργα με τους Γερμανούς.
Τέτοια διαβολική σύμπτωση πάντως τέτοια διαβολική ομοιότητα με τον Μάτσα! Το ίδιο σατανικό χαμόγελο και στο ίδιο αφεντικό υπηρέτες! Μας έχωσε λοιπόν στην ΟΝΕ και μας έκοψε την όρεξη για τραγούδια. Τρέχα δούλε, τώρα ! τρέχα να προλάβεις τις ταχύτητες! Ο μέγας δυνάστης το Ευρώ σε διατάζει. Οι αγορές, τα χρηματιστήρια! Ξέχνα τις θάλασσες και τα ακρογιάλια. Ξέχνα τα γέλια και τα τραγούδια. Δούλευε τώρα σκλάβε και πλήρωνε. Πλήρωνε με τη δουλειά σου, με την περιουσία σου, με την περιουσία του παππού σου, με τη ζωή σου. Πλήρωνε με τη θάλασσα που είχες μάθει πως ανήκει σε όλους μας, και όχι σε κυβερνήτες που την πουλάνε. Πλήρωνε με τον αέρα και τα βουνά σου που είχες μάθει πως ανήκαν σε όλους μας και όχι στους κυβερνήτες που τα πουλούσαν για να σώσουν το Ευρώ. Πλήρωνε με όλα ότι είχες και δεν είχες. Για το Ευρώ, σου λένε. Μην βγεις σου λένε από το Ευρώ. Σιγά μωρέ και σκάσαμε!
Τι κι αν βγούμε; Τι θα πάθομε;
Είναι καλή η δραχμή θ’ αρχίσομε να ξανατραγουδάμε. Θα το δώσομε στην Μποτέλη να το κάνει τραγουδάκι και ‘μεις ξοπίσω. Είναι καλή η Δραχμή.
«Μικρό, μικρό τ’ αλώνι στου παιδάκι μου να ‘ναι κατάδικό σου» έλεγε η γιαγιά μου που είχε έρθει απ’ την Σμύρνη όχι μέσω συνωστισμού όπως είπε η Ρεπούση αλλά μέσω σφαγής.
Δεν θα ‘χομε κανένα κερατά στο κεφάλι μας να μας κάνει κουμάντο. Δεν θα μας ενδιαφέρουν οι αγορές, τα χρηματιστήρια , η Κεντρική Τράπεζα και δεν θα έχομε κανένα ζόρι να πέρνομε εμείς δάνεια για να ανακεφαλαιώνονται οι τράπεζες.
Αλήθεια, τι γίνεται με τους τόκους των τραπεζών, τους τόκους υπερημερίας και τις κεφαλαιοποιήσεις των τόκων στην περίοδο της κρίσης; Όταν οι άνθρωποι αυτοκτονούν επειδή δεν μπορούσαν να πληρώνουν και τις δόσεις στις τράπεζες αυτές θα πολλαπλασιάζουν το χρέος με τους τόκους και τους τόκους υπερημερίας; Ωραία μέθοδος! Κάνομε μια κρίση και εκτοξεύομε τα ποσά στις τράπεζες, τι χαζοί είναι να αφήνουν να πληρώνονται κανονικά οι δόσεις και να μειώνονται τα δανεισμένα ποσά; Κάνομε μια κρίση, και όταν βγούμε απ’ αυτήν οι τράπεζες θα έχουν πολλαπλασιάσει τα χρέη των ανθρώπων. Θα τα ‘χουν φτουρήσει, θα ‘χουν πολλά να εισπράξουν. Ενώ με την δραχμούλα μας, την καλή μας δραχμούλα!
Τα πορτοκάλια μας, τα λεμόνια μας, τα μανταρίνια μας θα πουλιούνται και δεν θα γίνονται χαλί στο έδαφος. Γιατί τώρα η διαφορά του ευρώ επιτρέπει στους εμπόρους να εισάγουν από τρίτες χώρες όπου η διαφορά του νομίσματος είναι ένα προς 10. Ένα προς επτά, ανάλογα τη χώρα. Βγάζουν λοιπόν τα έξοδα αγοράς, μεταφοράς και το κέρδος μένει πολλαπλάσιο αν αγόραζαν τα προϊόντα με €.
Δηλαδή με Χ € θα αγόραζαν από εδώ Χ προϊόντα. Ενώ τώρα με Χ € αγοράζουν 10Χ ή 7Χ προϊόντα. Ένα το κρατούμενο λοιπόν.
Αύριο θα συνεχίσω με τα υπόλοιπα κρατούμενα. Με τις εισαγωγές από χώρες με €, με την βιοτεχνία που έσβησε εξαιτίας του συμπτώματος αυτού και με νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν.
Α.Ρ.
