Ανάμεσα σε συνταγές μαγειρικής και φωτογραφίες με οπίσθια απλώνονται αυτές τις μέρες στις οθόνες μας βαθυστόχαστες αναλύσεις για το ναζισμό, το φασισμό, τη Χρυσή Αυγή και τις συλλήψεις στελεχών της.
Του Γιάννη Μπογιόπουλου
Πολλές από αυτές είναι τόσο ρηχές που οι συνταγές δίπλα τους φαντάζουν εμβριθείς και τα οπίσθια περισσότερο καλογραμμένα. Απόψεις αστόχαστες σε ένα χυλό που μέσα του ανακατεύονται, σαν να είναι ισότιμα συστατικά, το αίμα και οι τρίχες.
Ακόμα χειρότερα, ικανή ποσότητα από αυτά τα τραγικά και ανιστόρητα λάθη δεν είναι καν λάθη αλλά μια προπαγάνδα, μια ηθική και νοητική μηχανή του κιμά, με σκοπούς αλλότριους από την αντιμετώπιση του φασισμού.
Λάθος 1ο: “Φασισμός είναι… (συμπληρώστε)”.
Εδώ κάθε “comme il faut” σχολιογράφος βάζει ότι ενοχλεί την πολιτική / κοινωνική / αισθητική του θεωρία. Από την απεργία έως την τσίχλα στο πεζοδρόμιο. Ε, όχι! Ο φασισμός είναι ένα συγκεκριμένο αηδιαστικό πολιτικό μοντέλο, που βασίζεται σε ασύστολη κι αντιεπιστημονική ψευδολογία, διακρίνεται από θανατηφόρα εξουσιολαγνεία και έχει ένα μόνο κοινωνικό αποτέλεσμα: την ισοπέδωση του λαού προς όφελος ολίγων. Αυτό το λάθος, όταν δεν προέρχεται από πολιτική άγνοια (ή άνοια) είναι εσκεμμένη αλητεία. Οταν για παράδειγμα εξισώνονται τα τάγματα εφόδου με τη διαμαρτυρία.
Λάθος 2ο: “Ο ναζισμός είναι άποψη”.
Ε, όχι! Δεν είναι άποψη η βίαια υποταγή στον φύρερ. Δεν είναι άποψη το εργαλείο που σκοτώνει τις απόψεις. Είναι το τέλος των απόψεων. Να εξισώνεις οποιαδήποτε άλλη πολιτική θεώρηση, όσο λάθος και αν είναι αυτή, με μια μπότα στο πρόσωπο, είναι σαν να καταργείς οποιαδήποτε λογική επεξεργασία έγινε σε χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, υπέρ ενός ρόπαλου στα χέρια ενός Νεάτερνταλ.
Λάθος 3ο: “Εχουν και μερικά δίκια…”.
Κανένα! Ακόμη κι αν ο φασίστας ασπαστεί μιαν αλήθεια το κάνει για να παραπλανήσει. Ο φασισμός κι ο ναζισμός βασίζονται σε μια σειρά ψέματα που συστηματικά διασπείρονται από τα μέσα προπαγάνδας τους και αποτελούν τον κύριο κορμό στην “ιδεολογική διαπαιδαγώγηση” που κάνει η Χρυσή Αυγή στα μέλη της. Μερικά από αυτά ψέματα είναι:
α) “Το Ολοκαύτωμα δεν έγινε”. Δηλαδή δεν εκτελέστηκαν με φρικτούς τρόπους εκατομμύρια άνθρωποι, Εβραίοι, κομμουνιστές, Σλάβοι, Ρομά και ανάπηροι στη διάρκεια της εξουσίας του Χίτλερ. Αυτό είναι τόσο προφανές ψέμα που μόνο αν ο εγκέφαλος κάποιου έχει στραβώσει εντελώς από άλλα ή είναι εντελώς ανιστόρητος μπορεί να το καταπιεί. Υπάρχουν μαρτυρίες, φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ της εποχής, τα ίδια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι ίδιοι οι νεοναζί απορρίπτουν το ψέμα τους όταν φωτογραφίζονται στο Αουσβιτς ή τραγουδάνε γι αυτό. Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες μαρτυρικά χωριά που πυρπολήθηκαν από τους Ναζί και οι κάτοικοί τους θανατώθηκαν.
β) “Δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο”. Δεν έχει σημασία τι λένε οι μαρτυρίες, τι αποδείχθηκε στη δίκη της Χούντας, το τανκ που έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου, ο κατάλογος με τα ονόματα των νεκρών… Ο φασίστας θα πει “δεν υπήρχαν” επειδή βασικό στοιχείο της προπαγάνδας του είναι ότι “μια χούντα χρειάζεται¨.
γ) “Η καθαρότητα της φυλής”. Κεντρικό στοιχείο της ναζιστικής προπαγάνδας είναι ο φυλετικός διαχωρισμός. Αυτό το θεμελιώδες ψέμα προϋποθέτει κάθε αντιεπιστημονική θεώρηση της βιολογίας, της ιστορίας, της ανθρωπολογίας, της κοινωνιολογίας και καμιά δεκαριά άλλων επιστημονικών κλάδων. Ο νεοναζί είναι βέβαιος ότι η προ-προ-προ-προγιαγιά του δεν είχε ερωτική σχέση με Τούρκο, για να δώσω ένα φαιδρό παράδειγμα.
δ) “Δεν είμαστε ναζί”. Ενα ψέμα που επαναλαμβάνουν οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής μπροστά στον ανακριτή. Εντελώς τυχαία, οι ίδιοι πότε υμνούν τον Χίτλερ και πότε λένε ότι “δεν τον έχει κρίνει η ιστορία”. Αντιγράφουν τη ρητορική και τις τακτικές του, μεταφράζουν τη σβάστικα σε “μαίανδρο” και τον ναζιστικό χαιρετισμό σε “αρχαιοελληνικό” κ.λπ. Ο μόνος αρχαιοελληνικός χαιρετισμός που τους χρειάζεται είναι η μούτζα. Ναζί είναι. Και θρασύδειλοι ψεύτες, επίσης.
ε) “Αίμα-τιμή”. Ξεπατικωμένο κι αυτό, ακριβής μετάφραση του χιτλερικού Blut und Ehre. Αλλά αν και πηγμένο στο αίμα το μοτίβο τους, καμιά άλλη τιμή δεν έχει από εκείνη του τραμπούκου επί πληρωμή. Με τιμοκατάλογο. Σπασμένο χέρι 300 ευρώ. Οσοι περίμεναν ότι οι φυλακισμένοι θα υπερασπιστούν τις ιδέες τους έχασαν. Επειδή η μόνη “ιδέα” που έχει αξία για αυτούς είναι το τομάρι τους.
Λάθος 4ο: “Είναι παραπλανημένοι”.
Καθόλου! Υπάρχουν πολλά ακόμη ψέματα, αλλά το πιο βασικό είναι ότι οι ίδιοι οι ηγέτες των νεοναζί ξέρουν ότι λένε ψέματα. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Αλλωστε η λέξη “γκεμπελισμός” προέρχεται από τον συνεργάτη του Χίτλερ, τον Γκέμπελς. “Λέγε, λέγε, όλο και κάτι θα μείνει”, είναι μια φράση που του αποδίδεται. Λένε ψέματα επειδή δεν υπάρχει λογικό υπόβαθρο για το ρόπαλο που κρατάνε. Εξ ου και το σόου της δύναμης. Ομοιόμορφο μιλιταριστικό στιλ, δαυλοί και στρατιωτικά παραγγέλματα τύπου “εγέρθητου” αντικαθιστούν τη λεκτική επικοινωνία. Δεν τους ενδιαφέρει να αναλύσουν τον κόσμο και να συνθέσουν πολιτική πρόταση. Τους αρκεί με ψέμα, βία, έγκλημα να κερδίσουν όση περισσότερη εξουσία μπορούν. Οση τους επιτρέψουμε, δηλαδή.
Λάθος 5ο: “Αφήστε τη Δικαιοσύνη να τους αντιμετωπίσει”.
Ο φασισμός δεν νικιέται στα δικαστήρια. Η Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της στην αντιμετώπιση των εγκλημάτων αλλά ο φασισμός δεν θα ξεριζωθεί έτσι. Θέλει Παιδεία, διάλογο, κριτική σκέψη, αντίσταση στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας.
Λάθος 6ο: “Με τη φυλάκιση των ηγετών τελειώσανε”.
Οχι. Με τη φυλάκιση των ηγετών μπορεί να διαλύσεις τη συγκεκριμένη οργάνωση, τη Χρυσή Αυγή. Ο φασισμός θα βρει άλλη έκφραση αν δεν ξεριζωθεί.
Λάθος 7ο: “Η Χρυσή Αυγή είναι αντιμνημονιακή/αντισυστημική…”
Πόσο αντιμνημονιακή και αντισυστημική είναι φαίνεται από τους στόχους της: Μετανάστες, αριστεροί, Εβραίοι, Ρομά… Μέσα στη ρητορική του ψεύδους που χρησιμοποιεί συνεχώς μπορεί να προβάλει “πατριωτισμό” και να ψηφίζει υπέρ της πώλησης νησίδων με την ίδια ευκολία. Να κόπτεται για τα “λαϊκά συμφέροντα” και να χτυπάει εργάτες. Να αγορεύει κατά του καπιταλισμού και να ψηφίζει νόμους υπέρ εφοπλιστών. Κανένα πρόβλημα για τους απόγονους του Γκέμπελς.
Λάθος 8ο: “Η Χρυσή Αυγή είναι αποτέλεσμα της κρίσης”.
Οχι. Η Χρυσή Αυγή και οι νεοναζί προϋπήρχαν της κρίσης και αναδύθηκαν σε δύναμη εξαιτίας συγκεκριμένης στήριξης που δέχτηκαν από ΜΜΕ και κρυφούς χρηματοδότες. Οταν μια προσφάτως συλληφθείσα χρυσαυγίτισσα παρουσιαζόταν ως “κάτοικος” στα κανάλια, όταν κάθε φασιστική, ρατσιστική και ανοιχτά νεοναζί “άποψη” παρουσιαζόταν ομότιμα με κάθε άλλη, στρώθηκε στο έδαφος της κρίσης η παράλογη υπόθεση ότι ο ναζισμός είναι μία κάποια “λύση”.
Λάθος 9ο: “Ο φασισμός που υπάρχει στον Ελληνα…”.
Κανένας φασισμός δεν προϋπάρχει σε κανέναν άνθρωπο. Επίκτητο ελλάτωμα είναι. Το έλλειμμα δημοκρατικής Παιδείας και Δικαιοσύνης, η ατιμωρησία των ταγματασφαλιτών, των χουντικών, των πολιτικών και αστυνομικών που παρανόμησαν, έστρωσε επί δεκαετίες το έδαφος για αντικοινωνικές συμπεριφορές, κορυφαία των οποίων είναι ο φασισμός. Ο φασίστας μισεί το συνάνθρωπό του, θέλει να τον υποτάξει κάτω από τη μπότα του. Και ταυτόχρονα παραδίδει την ίδια του τη θέληση σε έναν ανώτερο αρχηγό. Αλλά όλο αυτό το κατασκεύασμα είναι σαθρό. Γι αυτό όταν η κοινωνία αμύνεται κρύβεται. Σβήνει σελίδες στο φέισμπουκ, “διορθώνει ακόμη και τα ορθογραφικά του λάθη”, όπως έγραψε ειρωνικά κάποιος. Επειδή ο φασίστας είναι θρασύδειλος. Οταν χάσει το κύριο όπλο του, που είναι η ατιμώρητη βία εναντίον συνανθρώπων του, τελειώνει.
Λάθος 10ο: “Αλλο ο φασισμός, άλλο ναζισμός, άλλο ο εθνικισμός”.
Αυτό δεν είναι ακριβώς λάθος αλλά επειδή χρησιμοποιείται παραπλανητικά, όπως στη μόνιμη επωδό των Χρυσαυγιτών “δεν είμαστε ναζί αλλά εθνικιστές”, το σημειώνω εδώ. Η ανθρωπότητα έζησε διάφορα ήδη φασισμού. Από τον hard core ναζισμό έως τις light χούντες. Πού θα φτάσει κάθε φορά ο κάθε μισότρελος εξουσιαστής και πόσα θα είναι τα θύματά του – γιατί θύματα υπάρχουν πάντα- εξαρτάται από την ασταθή ισορροπία εσωτερικών και εξωτερικών δυνάμεων σε κάθε χώρα. Ο Χίτλερ δεν δολοφονούσε από την πρώτη μέρα. Η ίδια η Χρυσή Αυγή ξεκίνησε ως μια περιθωριακή ομάδα νεοναζί και κατέληξε με τάγματα εφόδου. Η κοινωνία το επέτρεψε. Θα μεταμφιέζεται με όποια στολή παραλλαγής ή κοστούμι έχει εύκαιρο κάθε φορά. Με στόχο την κατάληψη όσης περισσότερης εξουσίας μπορεί να καταλάβει.
Λάθος 11ο: “Ο εθνικισμός είναι μορφή πατριωτισμού”.
Τούμπανα. Πατριωτισμός είναι να αγαπάς τη χώρα σου. Ο εθνικισμός είναι μια διαστροφή που στηρίζεται στην ίδια αρχή με το φασισμό, στη φυλετική καθαρότητα και ανωτερότητα, που έγραψα νωρίτερα, στην παράλογη ιδέα ότι όλα τα άλλα έθνη είναι κατώτερα από εκείνο του εθνικιστή. Την ίδια ακριβώς ιδέα έχουν όλοι οι εθνικιστές του κόσμου, οπότε είτε όλα τα έθνη είναι “ανώτερα”, πράγμα που δεν μπορεί να συμβαίνει, είτε όλοι οι εθνικιστές του κόσμου κάνουν λάθος. Πόσο “πατριώτες” είναι αυτοί που υμνούν τους ταγματασφαλίτες, που έδιναν όρκο στον Χίτλερ και εκτελούσαν όποιον έκανε Αντίσταση; Ο εθνικισμός τους στηρίζεται στην ιστορική αφασία, σαν τους δωσίλογους που μετά την Κατοχή μασκαρεύτηκαν με ένα ρητορικό “πατριωτισμό” ενώ είχαν συνεργαστεί με τους κατακτητές της χώρας τους.
Παράδειγμα διαστροφής: Ενας διεθνής διανοούμενος και ένας Ελληνας εθνικιστής θαυμάζουν την Αρχαία Ελλάδα. Ο πρώτος επειδή εκεί γεννήθηκαν επιστήμες μέσω της διατύπωσης διαφορετικών, και αντιφατικών ακόμη, θεωριών κι ο δεύτερος επειδή εκεί που γεννήθηκαν επιστήμες γεννήθηκε μετά από 2000 χρόνια και ο ίδιος! Η σύγκρουση των ιδεών στην Αρχαία Ελλάδα, ή στο σύγχρονο κόσμο, δεν αφορά τον εθνικιστή, η διαλεκτική είναι άγνωστη λέξη. Αυτός είναι βέβαιος ότι, επειδή στον ίδιο τόπο που μιλούσε ο Πλάτωνας τώρα μουγκρίζει ο ίδιος, κάτι κοινό θα έχουν…
Λάθος 12ο: “Το σύστημα δεν θα τους επιτρέψει…”.
Μωρέ μια χαρά τους επιτρέπει όταν θέλει. Από τους αστυνομικούς που έσπρωχναν πολίτες να απευθυνθούν στη Χρυσή Αυγή, τα ΜΜΕ που πρόβαλλαν ψεύτικες ιστορίες, τους κρυφούς και φανερούς χρηματοδότες, ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί το φασισμό κατά το δοκούν. Δεν είναι τυχαίο ότι στα διαγράμματα με την πρόθεση ψήφου η Χρυσή Αυγή έκανε δύο άλματα. Το πρώτο ταυτόχρονα με την αποχώρηση του ΛΑΟΣ από την κυβέρνηση Παπαδήμου τον Φεβουάριο 2012 και το δεύτερο πριν από τις εκλογές του 2012. Είναι οι εποχές που το σύστημα… συστηματικά πρόβαλλε τη ΧΑ ως αντισυστημική.
Λάθος 13ο: “Εχουν δικαίωμα να πιστεύουν/λένε/εφαρμόζουν ό,τι θέλουν, δημοκρατία έχουμε”.
Δημοκρατία έχουμε αλλά δεν αφήνουμε παιδεραστές να λένε ό,τι θέλουν. Ετσι δεν μπορούμε να επιτρέπουμε και στους φασίστες να δηλητηριάζουν παιδικά μυαλά επειδή “δημοκρατία έχουμε”. Και οι καταγγελίες για συστηματική προπαγάνδα στα σχολεία είναι πολλές για να τις αγνοήσουμε. Μια κύρια αρχή της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στις μειονότητες κάθε είδους, γιατί αν το σκεφτείς όλοι μειονότητες είμαστε. Αν αύριο ένας φύρερ αποφασίσει ότι σπόρος του κακού είναι οι δημοσιογράφοι με 45 νούμερο παπούτσι, στόχος είμαι εγώ. Αν αποφασίσει ότι οι αναγνώστες αυτού του κειμένου είναι μιάσματα στόχος είσαι εσύ, που δεν σε γνωρίζω μεν, αλλά με αφορά εξίσου, επειδή κανένας δεν μπορεί να είναι μόνος απέναντι στο φασισμό. Ρατσιστικές, σεξιστικές, εθνικιστικές ρητορείες, ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές, κάνουν θραύση επειδή δεν έχουμε πει “ως εδώ”.
Λάθος 14ο: “Και τι να κάνουμε; Ετσι είναι”.
Οχι. Ολοι μπορούν να κάνουν κάτι. Από τις αντιφασιστικές ομάδες στο δρόμο ως τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου όλοι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε στην αντιμετώπιση του φασισμού. Μιλάμε με τους ανθρώπους στην οικογένεια, στο σχολείο, στο χώρο εργασίας, στη γειτονιά. Αποκαλύπτουμε τα θεμελιώδη ψέματα του φασισμού, υπερασπιζόμαστε τα θύματά του και βέβαια δεν τους ψηφίζουμε. Ούτε αυτούς ούτε όσους τους καλύπτουν για να μαζέψουν μετά τα ψηφαλάκια τους.
Λάθος 16ο: “Αντιφασιστικός είναι ο Χ χώρος, όχι ο Ψ”.
Ιστορικό λάθος. Η μεγαλύτερη νίκη κατά του φασισμού επιτεύχθηκε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν άνθρωποι με διαφορετικές ιδεολογίες και λαοί ολόκληροι, με διαφορετικά πολιτικά συστήματα, ενώθηκαν στον κοινό αγώνα. Οποιαδήποτε νίκη κατά του φασισμού είναι αυτό: Νίκη κατά του φασισμού. Δέκα νεοναζί στη φυλακή είναι μια καλή αρχή. Είκοσι ακόμη καλύτερα. Κι εκείνοι που τους κάλυπταν και τους χρηματοδοτούσαν μέχρι χθες μπορούν να στραφούν εναντίον τους αν το ποτάμι τους απειλήσει.
Λάθος 17ο: “Οχι στη βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται”.
Η καραμέλα του πασιφιστή είναι κατανοητή ως ηθική στάση, αλλά συχνά μπαίνει σε λάθος πλαίσιο. Η βία είναι απεχθής, αλλά βία ήταν και ο αμυντικός πόλεμος στην εισβολή της φασιστικής Ιταλίας. “Η βία είναι το μήνυμα, όχι το μέσο” έγραψε στο πόρισμα για τη Χρυσή Αυγή και ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Σε αυτό το τόσο σαφές μήνυμα η απάντηση δεν μπορεί να είναι χαριτωμενιές. Στο κάτω κάτω οι φασίστες θεωρούν τη βία προνομιακό τους πεδίο. Οταν τούς γυρίζει μπούμερανγκ μαζεύονται επειδή το κυρίαρχο δόγμα τους καταρρέει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Λονδρέζοι είναι περήφανοι για τη μάχη της Cable Street όπου κάτοικοι της περιοχής και συγκεντρωμένοι αντιφασίστες διέλυσαν μια φασιστική παρέλαση το 1936. Ηταν η αρχή του τέλους για τη “Βρετανική Ενωση Φασιστών” του Οσβαλντ Μόσλι, που έως τότε κέρδιζε δύναμη.
Αυτή η απαρίθμηση λαθών θα μπορούσε να συνεχιστεί για χιλιάδες λέξεις ακόμη. Και έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία που τα γράφουν καλύτερα. Σημασία έχει να καταλάβει κανείς ότι “το αυγό του φιδιού” δεν επωάστηκε στον αέρα. Υπήρξε μια φωλιά χτισμένη με ατιμωρησία, κατευθυνόμενη προπαγάνδα, αντιεπιστημονική ρητορεία, απύθμενη συνομωσιολογία και χαζοχαρούμενη άγνοια που το φιλοξένησε. Τώρα το φίδι κυκλοφορεί και δαγκώνει. Ούτε ο φόβος μας, ούτε η αποστροφή του βλέμματος θα το εξαφανίσουν. Ο ποιητής το είπε σοφά: “Τον φασισμό βαθειά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον!”
