Του Βαγγέλη Πάλλα *
Τέτοιες μέρες συνηθίζεται να γίνεται ο απολογισμός του χρόνου που φεύγει και η κατάθεση ελπίδων για εκείνον που έρχεται.
Μιας χρονιάς που αφήνει πίσω της συντρίμμια (οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά) και μιας νέας χρονιάς με γκρίζο περιβάλλον. Σε αυτή την πορεία αναδείχθηκε το ιδεολογικό – πολιτικό όραμα της αριστεράς, για ένα διαφορετικό ριζοσπαστικό όραμα ανοιχτό στο κοινωνικό κράτος.
Ο κόσμος το 2019 ήταν γεμάτος ασάφειες, προβλήματα, αποσχίσεις, εγκληματικές οικονομικές δράσεις. Επεμβάσεις και κάθε δυνατή προσπάθεια καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι ελπίδες για το 2020 θα είναι σε επίπεδο οικουμενικό αποτέλεσμα προσπαθειών για ένα καλύτερο κόσμο ή θα περιμένουμε πάλι να γίνουν θαύματα; Από θαυματοποιούς έχουμε χορτάσει.
Το μόνο σίγουρο για το2020, είναι ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τους αγώνες και τις τύχες μας στα χέρια των πολιτικών προφητών. Αγώνες, αντίσταση, αλληλεγγύη και περισυλλογή θα πρέπει να είναι οι πράξεις των πολιτών, εάν θέλουν να αντικρίσουν την καινούρια χρονιά με ελπίδες και όχι όνειρα. Το 2019 μας άφησε βιώματα πολλά, φτώχεια, ανεργία, αρρώστιες, ναρκωτικά, πείνα, πολέμους, πρόσφυγες και δυστυχία. Αυτό ήταν το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού που δεν δίνει δεκάρα για την ανθρώπινη ζωή.
Οι νεοφιλελεύθερες δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα της οικονομικής ΕΠΤ, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις, οι ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις (ISIS). Τέλος οι πρόσφατοι «μετανάστες» στην αστική τάξη, που κατ’ ουσία κυβερνούν τον κόσμο μας, μας έδωσαν το περίγραμμα του χρόνου που μας αφήνει.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα παραμύθια κι οι ευχές ανανεώνονται. Έγινε πέρσι, έγινε πρόπερσι, έγινε και αντιπρόπερσι.. Θα γίνει και φέτος.
Κι οι πρόθυμοι να τ’ ακούσουν και να τα πιστέψουν (όλο και λιγότεροι πια), θα μπουν στον νέο χρόνο με το χαμόγελο του βλάκα στο πρόσωπο, και την ήρεμη ηλιθιότητα του πρόβατου που πάει στον χασάπη…
Να, που τα παραμύθια βγαίνουν αληθινά: Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, εμφανίστηκε στην χώρα μας..
Και χάθηκε.
Όπως εκείνο του παραμυθιού.
Του πιο μαύρου, του πιο συνταρακτικού παραμυθιού των Χριστουγέννων.
Του παραμυθιού που ρίχνει μια κλωτσιά στις «γιορτές», που γκρεμίζει τις ψευδαισθήσεις, που ταρακουνάει τα συναισθήματα…
Κι όταν το παραμύθι γίνεται αληθινό, δεν υπάρχει πια λόγος για γιορτή. Ούτε για ελπίδα…
Το 2019 ήταν αναμφίβολα έτος ορόσημο της διεθνούς επικαιρότητας. Οικονομική κρίση, τρομοκρατία, λαϊκισμός και fake news, κατέκλυσαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Η δύση πιο αδύνατη από ποτέ. «Η δημοκρατία κινδυνεύει» ήταν η κατακλείδα μηνύματος από απελθόντες αστούς πολιτικούς. Ο λαϊκισμός, η διαφθορά και η κοινωνική ανισότητα απειλούν την παγκόσμια σταθερότητα.
Εφέτος, όσοι από μας έχουμε ακόμα φαί για το τραπέζι μας, ας στερηθούμε ένα πιάτο. Όσοι έχουμε λίγα λεφτά για δώρα, ας πάρουμε ένα λιγότερο. Ας δώσουμε λιγότερο χαρτζιλίκι στα παιδιά μας. Αυτά τουλάχιστον έχουν ακόμα ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθούν. Αλλά, που χθες είχαν κι αυτά, σήμερα δεν έχουν.
Η ακροδεξιά ρητορική του Τραμπ στις ΗΠΑ, η άνοδος και είσοδος της ακροδεξιάς στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, ο σχηματισμός ενός ευρωπαϊκού στρατού, η απειλή της τρομοκρατίας, σηματοδότησαν τις πολιτικές αλλαγές στην δύση.
Η σιωπή της κοινωνίας ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο το2019. Ο κορεσμός και η αδιαφορία των πολιτών, απέναντι στα αστικά πολιτικά συστήματα, όσο και στην Ε.Ε. ήταν δικαιολογημένες και φυσιολογικές. Η κοινωνία, κινδύνευσε και δοκιμάστηκε από φυσικές καταστροφές (φωτιές, σεισμοί, πλημμύρες).
Το 2020 θα είναι έτος ανατροπής;
Σύμφωνα με αναλυτές σε όλο τον κόσμο, θα υπάρξουν σημαντικές γεωπολιτικές εξελίξεις που θα καθορίσουν νέα δεδομένα. Η κριτική στην παγκοσμιοποίηση έχει οδηγήσει τις κοινωνίες και την οικονομία σε εσωστρέφεια. Αυτή η κατάσταση θα δημιουργήσει νέες τάσεις στην παγκόσμια πολιτική. Η ιστορία των ανθρώπων το 2019 ήταν μια ιστορία καταπίεσης και ληστρικής εκμετάλλευσης του μόχθου και του πλούτου, και για αυτό το λόγο έχει απόλυτη ανάγκη από ελπιδοφόρες καταστάσεις.
Στην αστική πολιτική και σε κάθε τομέα της καπιταλιστικής αγοράς, εταιρείες και μηχανισμοί (ΜΜΕ), θα αναλάβουν και το 2020 την «επεξεργασία και παραπληροφόρηση της πληροφορίας. Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, σχετικά με την πορεία των ανθρωπιστικών για το2020, οι προβλέψεις θα είναι ζοφερές. Σε ανάλογη έκθεση για το 2020 προβλέπεται ότι πάνω από 90 εκατ. άνθρωποι σε 45 κράτη, θα χρειασθούν επισιτιστική βοήθεια. Το 2020 πρέπει να είναι έτος μετάβασης και αισιοδοξίας. Επίσης να αποτελέσει και έτος εξελίξεων στην Ευρώπη.
Το 2020 ας πάρουμε μαζί μας μια πρόκληση, να καταπολεμήσουμε σταθερά τις επιθέσεις εναντίον των θεμελιωδών ελευθεριών μας, της παραπληροφόρησης και του φανατισμού. Η ποιοτική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία ας διαδραματίσει το 2020 πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταγγελία σημαντικών προβλημάτων όπως η διαφθορά, οι διακρίσεις, η περιβαλλοντική ρύπανση και οι ένοπλες συγκρούσεις.
Φέτος, τα Χριστούγεννα στην de facto πτωχευμένη χώρα μας, στην χρεοκοπημένη κοινωνίας μας δεν θα είναι τα ίδια…
Δεν θα ‘χουν την ζεστασιά των λαμπιονιών, αλλά την παγωνιά του χειμώνα και των καρδιών μας.
Αμέτρητα τα δράματα που θα ξετυλιχθούν δίπλα μας, μπροστά μας, γύρω μας, χωρίς καν να τα βλέπουμε…
Κι αφού έτσι κι αλλιώς καμία προσπάθεια μεταρρύθμισης και ανακούφισης δεν γίνεται από την «επίσημη» πολιτεία…
…ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον μόνοι μας να μεταρρυθμίσουμε φέτος τα Χριστούγεννα και το νόημα τους.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας με προσοχή. Ας βρούμε και ας δούμε τους φτωχούς και τους νεόπτωχους που μας τριγυρίζουν αθέατοι.
Πολλοί κρύβονται. Από ντροπή. Από φιλότιμο..
Σε όλους εσάς όσοι βρίσκετε το θάρρος και το κουράγιο να αντιστέκεστε ακόμα, και όσο μπορείτε, σ’ αυτή την ιδιότυπη κατοχή της χώρας και του λαού μας. Σε όσους δεν τρομοκρατήθηκαν από τις άναρθρες κραυγές και φοβέρες. Σε όσους γυρίζουν την πλάτη στην προπαγάνδα και κλείνουν τις τηλεοράσεις όταν μεγάλα και άλλα κανάλια επιχειρούν, μέσα από τις ειδήσεις και «ενημερωτικού» τύπου εκπομπές, να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου. Σε όσους δεν έβαλαν το προσωπικό τους συμφέρον μπροστά και πάνω από το μέλλον των παιδιών μας. Σε όσους αισθάνονται και είναι ελεύθεροι. Σε όλους εμάς που θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην ψιθυρίσουμε, έστω και παραλλαγμένα, τα λόγια του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι: «..καληνύχτα Κεμάλ». «..καληνύχτα Ελλάδα».
Στους υπόλοιπους, και σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται βέβαια το πολιτικό μας προσωπικό, έχω μόνον να υπενθυμίσω τον τελευταίο στίχο αυτού του τραγουδιού του επίσης μεγάλου Νίκου Γκάτσου:
«..με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί..»
* Ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Πάλλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έμαθε να διαβάζει, να γράφει, να σκέφτεται, να μιλά, να αντιδρά και με αυτά τα όπλα να πορεύεται στη ζωή. Είναι δημοσιογράφος μέλος των A.E.J. και I.F.J.. Ασχολείται κυρίως με κοινωνικά και πολιτικά θέματα, παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και συγκεντρώνει ειδήσεις για ιστορικά θέματα – μνήμης, μειονότητες, ανθρώπινα δικαιώματα, περιβάλλον, ιατρικά θέματα. Είναι μέλος του ΑΚΕΛ Ελλάδος. Email: pallas.eu@gmail.com