Περίπου πέντε χιλιάδες οικογένειες στην Κρήτη (4.966) ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και από αυτές πάνω από τις μισές (2.607) διαβιούν στο νομό Ηρακλείου, πολλές πραγματικά σε πρωτοφανείς και άθλιες συνθήκες.
Ενδεικτικό της εξαθλίωσης τους είναι το γεγονός ότι έχει γίνει πλέον… σύνηθες φαινόμενο, άνθρωποι με παρελθόν αξιοπρεπούς διαβίωσης, να εμφανίζονται, σχεδόν καθημερινά, στα γραφεία της διεύθυνσης Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κρήτης, και να ζητούν χρήματα να αγοράσουν ένα… εισιτήριο του αστικού ή υπεραστικού λεωφορείου για να πάνε στα σπίτια τους, για να προμηθευτούν ένα σάντουιτς για να… κοροϊδέψουν την πείνα τους, να ζητούν τα βασικά είδη τροφίμων για να συντηρηθούν, επίσης την παρέμβαση της υπηρεσίας για να μην τους διακόψουν την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος λόγω συσσωρευμένων χρεών από τα νοικοκυριά, να εκλιπαρούν για την έκδοση βιβλιαρίων ανασφάλιστου, να ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν για τα συσσίτια των απόρων και δεκάδες άλλες διευκολύνσεις.
Ενισχύουν από τον πενιχρό μισθό τους
Είναι τραγική η εικόνα που αποτυπώνεται σήμερα σε μια πόλη, που κάποτε κινούσε σε ένα σημαντικό μέρος την εθνική οικονομία και ευημερούσε. Και το εξοργιστικό στην όλη υπόθεση επικεντρώνεται στη διαπίστωση ότι για την κατάντια της κοινωνίας η κύρια ευθύνη ανήκει σε διεστραμμένους πολιτικούς που βρέθηκαν σε κυβερνητικά πόστα και… «εν μια νυχτί» αλαζονικά πέρασαν στη χλιδή. Τα όσα ανήκουστα διαδραματίζονται καθημερινά στους διαδρόμους της υπηρεσίας είναι θλιβερά. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά, που υπάλληλοι αντιμετωπίζοντας τα φαινόμενα ανέχειας των ανθρώπων που καταφθάνουν, αναγκάζονται οι ίδιοι να τους ενισχύουν οικονομικά από τον πενιχρό μισθό τους!
«Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αυτό που αντιμετωπίζουμε και σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου και σε επίπεδο Κρήτης», επισημαίνει φανερά ταραγμένος για το πρωτοφανές περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί και δεν εμφανίζει βελτίωση παρά τις… ελπίδες των κυβερνητικών αξιωματούχων, ο διευθυντής της Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Σπύρος Επιτροπάκης. «Πράγματι, η συνεχιζόμενη φτωχοποίηση των ανθρώπων», διαπιστώνει «έχει οδηγήσει μεγάλες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα όμως τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, να αντιμετωπίζουν σε έντονο βαθμό, δυστυχώς, το πρόβλημα της επιβίωσης…».
Και βέβαια, καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι συνωστίζονται στα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό, σπεύδουν στους κάδους, ιδιαίτερα σε χώρους έξω από πολυκαταστήματα, για την ανεύρεση έστω… ληγμένων προϊόντων και μεγάλος αριθμός διανυκτερεύει σε παγκάκια και άλλους υπαίθριους χώρους. Η εικόνα είναι περισσότερο τραγική σε σχολεία που μαθητές φτάνουν από το σπίτι τους νηστικοί και καταγράφονται λιποθυμικά επεισόδια…
Το φαινόμενο παρατηρείται, ασφαλώς, ευκρινέστερα στις φτωχές λαϊκές περιοχές του Ηρακλείου με τους μεροκαματιάρηδες , όπου είναι εγκατεστημένα χαμηλά ή σχεδόν ανύπαρκτου εισοδήματος νοικοκυριά και ανέκαθεν συντηρούνταν ο προϋπολογισμός του σπιτιού τους με αιματηρές οικονομίες και κάθε είδους περικοπές. Αυτές οι τάξεις, λοιπόν, είναι που δέχτηκαν καίρια και περισσότερο έντονα από την αρχή της κρίσης, τις συνέπειες. Και τέτοιες οικογένειες ζουν στην Αγία Τριάδα, τη Χρυσοπηγή, τον Κατσαμπά, στην περιοχή του Υγειονομικού, στα Δειλινά κ.α.
«Καίγεται η καρδιά σου, πραγματικά, με όσα αντιμετωπίζουμε καθημερινά», λέει περιγράφοντας το μέγεθος του προβλήματος ο κ. Επιτροπάκης. «Εμείς ως Περιφέρεια», συνεχίζει, «προσπαθούμε με κάθε τρόπο να απαλύνουμε τον πόνο και τη δυστυχία αυτών των ανθρώπων, καταβάλλοντας προσπάθειες με την σύσταση και λειτουργία κοινωνικών δομών. Ήδη λειτουργούν τέσσερα κοινωνικά παντοπωλεία στις πρωτεύουσες των νομών της Κρήτης και ένα παράρτημα της περιφερειακής ενότητας Ηρακλείου στις Μοίρες…»
Πέρα, όμως, από τα προγράμματα των κοινωνικών παντοπωλείων, η Περιφέρεια έχει θέσει σε λειτουργία τα προγράμματα των κοινωνικών φροντιστηρίων, ώστε οι άποροι μαθητές να διδάσκονται δωρεάν την εκμάθηση ξένων γλωσσών και τα μαθήματα του γυμνασίου και λυκείου όπου έχουν δυσκολίες, αλλά και του κοινωνικού αθλητισμού όπου στις ακαδημίες μπορούν να αθλούνται χωρίς επιβάρυνση. Επιπλέον, σημαντική πρωτοβουλία θεωρείται, η σύσταση του κοινωνικού ΚΕΠ, όπου κάθε πολίτης θα μπορεί να ενημερώνεται για τις δομές κοινωνικής στήριξης…
Και επειδή δεν προβλέπεται αλλαγή του σκηνικού και το νέο χρόνο και ίσως να προκύψουν και επιπλέον αβάσταχτα και οδυνηρά μέτρα σε βάρος των μικρομεσαίων στρωμάτων, η διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας θα αναλάβει πρωτοβουλία «να δημιουργήσει κοινωνικές συμπράξεις μέσα από τις οποίες θα επιδιωχθεί να αντιμετωπιστούν τα κρούσματα ακραίας φτώχειας…»
