Το Big Brother και ο Κρητικής καταγωγής συμμετέχοντας σ αυτό μονοπώλησαν τις τελευταίες ημέρες τα Μ.Μ.Ε και τα social media ξεσηκώνοντας πλήθος αντιδράσεων. Με άλλους να μιλούν για την κουλτούρα του βιασμού και άλλους για την καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου μεταξύ άλλων στο στόχαστρο βρέθηκε και το νησί της Κρήτης αυτή την φορά όχι για τις ομορφιές και τα must see των διακοπών.
Αρκετοί ήταν αυτοί που μίλησαν για την τοξική αρρενωπότητα και την ανοχή της βίας ως μέρος της γενικότερης κουλτούρας του νησιού αναπαράγοντας το στερεότυπο που θέλει την Κρήτη να αποτελεί ένα τόπο ανομίας, διακίνησης ναρκωτικών, ξεκαθαρίσματος λογαριασμών και παρουσιάζοντας τους κατοίκους ως μια διαφορετική «φυλή». Όμως η Κρήτη δεν έχει μόνο αυτή την πλευρά να επιδείξει. Με όχημα την τέχνη το αντίπαλο δέος απαντά μέσο της κριτικής και βάζει τους θεατές να στοχαστούν γύρω από 6 περιστατικά που συγκλόνισαν τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα.
Ο εικαστικός Νίκος Γιαβρόπουλος σε συνεργασία με την Πινακοθήκη Χανίων παρουσιάζει την έκθεση “6 Φόνοι εν καιρώ Ειρήνης” στο ιστορικό Γιαλί τζαμί στο ενετικό λιμάνι Χανίων. Μάλιστα ο καλλιτέχνης τολμά και ασκεί κριτική στους ίδιους τους Κρητικούς με το ένα από τα 6 έργα να αποτελεί φόρο τιμής στον Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Η εικαστική εγκατάσταση αποτελείται από γλυπτά, ready mades και προβολές βίντεο. Τον ρυθμό δίνει ένας μετρονόμος και τα βίντεο προβάλλονται αποσπασματικά και βίαια πάνω στα κατακερματισμένα γλυπτά, ατμόσφαιρα σκοτεινή όπως αρμόζει στη θεματική της έκθεσης.
Συγκλονισμένος από τους φόνους που συντελέστηκαν στην ελληνική επικράτεια τα «χρόνια της κρίσης», ο καλλιτέχνης θέλει να καταγγείλει την ανθρώπινη κτηνωδία. Δολοφονίες που συντάραξαν την κοινή γνώμη και μετά ξεχάστηκαν, πολλές από αυτές δεν έχουν βρει ακόμα δικαίωση.
Ο φόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον μηχανισμό καταστολής του κράτους, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, ο φόνος του Βαγγέλη Γιακουμάκη από τους συμφοιτητές του γιατί δεν ανέχονταν την διαφορετικότητα του, ο βιασμός και η άγρια δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη από δύο νέους που ταυτίζουν την σεξουαλικότητά με την βία, η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν από δύο συνομήλικους οπλισμένους νεαρούς επειδή το χρώμα του δέρματος του θύματος δεν ταιριάζει με αυτό των άνανδρων θυτών, τέλος το λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας από καταστηματάρχες, «ανθρώπους καθημερινούς», «φιλήσυχους», με την αρωγή και συγκάλυψη της αστυνομίας. Είναι από τα συνταρακτικά παραδείγματα της αδιαφορίας, του φόβου και της καταστολής της ελληνικής κοινωνίας.
Κρατική βία ‒ σεξουαλική βία ‒ ρατσιστική βία ‒ εκφοβισμός ‒ παρακράτος ‒ τάγματα εφόδου, αυτό είναι το πλαίσιο από το οποίο αντλεί το υλικό του ο Νίκος Γιαβρόπουλος και μας το επιστρέφει εξαγνισμένο, γυμνό χωρίς συναισθηματισμούς. Ελπίζει, πως κάποια στιγμή όλοι θα σταματήσουμε, θα κάνουμε ένα βήμα πίσω για να δούμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία απάνθρωπη, που μας οδηγεί στην αποκτήνωση.
Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο Κωνσταντίνος Μπάσιος Ιστορικός Τέχνης, μέλος της A.I.C.A.
Πληροφορίες
Διάρκεια έκθεσης ως 25 Σεπτεμβρίου,
ώρες λειτουργίας 20:00 – 23:00 καθημερινά εκτός Κυριακής.
www.pinakothiki-chania.gr
Ο Νίκος Γιαβρόπουλος είναι καλλιτέχνης της κινούμενης εικόνας, με έδρα την Αθήνα,, σπούδασε κινηματογράφο στην σχολή Λ.Σταύρακου, στο ενεργητικό του μετράει 15 ατομικές εκθέσεις καθώς και πολλές συμμετοχές σε φεστιβάλ και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Κύπρο, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία, Πολωνία, Τουρκία, Φινλανδία, Ισπανία, Νορβηγία, Λετονία, Αυστραλία, Κόσοβο, Κορέα, Σενεγάλη, Αυστρία, Η.Π.Α, Σουηδία, Δανία, Ιταλία, Η.Β, Γαλλία, Ινδία, Βραζιλία, Περού, Ολλανδία, Ρωσία, Βουλγαρία, Κίνα. Έχει επιμεληθεί 7 ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Απέσπασε δυο πρώτα βραβεία Video Art το ένα στην Αθήνα, στο φεστιβάλ Mediaterra-Φούρνος 1999 με το έργο “Madonna” και το άλλο στο Λονδίνο, στο Greek film video Festival 2013 με το έργο “self-exile”.