Διανύουμε ήδη την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου και είναι ολοένα και περισσότερο φανερό ότι ο πολιτικός συσχετισμός έχει αλλάξει, ότι η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα φάση, όπου η διέξοδος για τον ελληνικό λαό δεν αποτελεί ευχή, αλλά αντίθετα ανάγκη. 
Ο λαός σιγά-σιγά ξεπερνάει τον φόβο, προσπερνάει τα ψευτο-διλήμματα που του θέτουν από την μια το σάπιο πολιτικό σύστημα που εκφράζεται μέσα από τις μνημονιακές δυνάμεις και από την άλλη το κατοχικό σύστημα ΔΝΤ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέλει διακαώς να τιμωρήσει αυτούς που του επέβαλλαν την εξαθλίωση και την μιζέρια ως καθημερινότητα.
Φαίνεται αυτή η αλλαγή στην συνείδηση του κόσμου, από τις ισχνές προεκλογικές εκδηλώσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όσων τους στήριξαν και τους στηρίζουν σε πόλεις-κάστρα όπως το Ηράκλειο και οι Σέρρες, από τα ουρλιαχτά των μεγαλοδημοσιογράφων που τρομοκρατούν και εκβιάζουν, από την στροφή του κόσμου στην αριστερά. Οι εκλογές αυτές θα δώσουν μια ακόμα ευκαιρία να εκφραστεί πιο κεντρικά και ομογενοποιημένα ο κοινωνικός ριζοσπαστισμός, όλος αυτός ο κόσμος που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, στα κινήματα γειτονιών ενάντια στα χαράτσια, στις εκατοντάδες δομές αλληλεγγύης που ξεπήδησαν, στις πλατείες, στους απεργιακούς αγώνες, στα κινήματα δεν πληρώνω, στα κινήματα για τις ΒΑΠΕ. Όλος αυτός ο κόσμος που εναντιώθηκε στα μνημόνια, στις δανειακές συμβάσεις, στο ξεπούλημα της χώρας, στην κατάλυση της δημοκρατίας. Και φυσικά, οι εκλογές της 6ης Μάη θα δώσουν την ευκαιρία και στην «σιωπηλή πλειοψηφία» να εκφραστεί, να τιμωρήσει τους ψεύτες και τους κλέφτες, που με πρόσχημα την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την διαστρεβλωμένη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, καταδίκασαν έναν ολόκληρο λαό στην φτώχεια και την ανεργία.
Πρωταγωνιστής σ’ αυτές τις εκλογές είναι ο νέος πτυχιούχος που δεν βρίσκει δουλειά, ο οικογενειάρχης που αναγκάζεται να πάει στο συσσίτιο για να ταΐσει τα παιδιά του, ο απολυμένος που θυσιάστηκε στο όνομα του κέρδους της επιχείρησης στην οποία δούλευε, ο μικροκαταστηματάρχης που λυγίζοντας από τα οικονομικά βάρη έκλεισε το μαγαζί του, ο συνταξιούχος που καλείται να επιβιώσει με μια σύνταξη των 300 ευρώ. Αυτές είναι οι θυσίες που έκανε τα τελευταία 2 χρόνια ο ελληνικός λαός, και για τις οποίες ζητούν μεν συγγνώμη Βενιζέλος και Σαμαράς, τις προωθούν δε ως αναγκαίες.
Λένε ψέματα. Καμιά τέτοια θυσία δεν είναι αναγκαία, πόσο μάλλον αποτελεσματική. Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό. Εάν συνεχίσουμε στην πορεία των μνημονίων , των δανεισμών με επαχθείς όρους, του ξεπουλήματος, η εθνική καταστροφή είναι βέβαιη. Πρέπει να αναζητήσουμε, να οικοδομήσουμε μάλλον, μια άλλη πορεία για την χώρα – μια πορεία πραγματικής ανάπτυξης, παραγωγικής ανασυγκρότησης, πραγματικής δημοκρατίας.
Ζούμε σε μια χώρα απίστευτων δυνατοτήτων, με άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές, με πολυσπουδασμένο επιστημονικό δυναμικό. Τι κάνουμε για να τα εκμεταλλευτούμε; Εισάγουμε αντί να εξάγουμε γεωργικά προϊόντα, καταδικάζουμε την νεολαία μας στην μετανάστευση, προσφέρουμε τον ήλιο μας για εκμετάλλευση από την Γερμανία και ύστερα αγοράζουμε το δικό μας ρεύμα, παραδίνουμε τον τουρισμό σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που δεν αφήνουν τίποτα στην τοπική οικονομία. Αυτά πρέπει να αλλάξουν. Για να μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ανάπτυξη, ανάπτυξη για τον λαό δηλαδή, και όχι για ανάπτυξη προς όφελος των τοποτηρητών μας. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται να απαλλαγούμε από το χρέος, που αν και δεν είναι δικό μας το έχουμε πολλαπλά πληρώσει, από τα μνημόνια, που μας δεσμεύουν σε περαιτέρω ξεπούλημα της χώρας, και από το ειδικό καθεστώς κατοχής που μας επέβαλλαν η Τρόικα και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν.
Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά; Αυτή είναι η πιο σημαντική ερώτηση. Καμιά πολιτική δύναμη δεν αρκεί από μόνη της. Η διέξοδος δεν μπορεί παρά να έλθει από τον ίδιο τον λαό. Από την συνένωση όλων των επιμέρους κινημάτων και κινήσεων, από τον απλό κόσμο που δεν αντέχει άλλο τις αδιέξοδες πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών. Οι εθνικοί σωτήρες, μας τέλειωσαν – η επόμενη μέρα μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της ενεργής συμμετοχής όλων μας, ώστε να υπάρξει πραγματικά μια ανανέωση πολιτική, κοινωνική και εν τέλει οικονομική. Η αλλαγή στη χώρα μπορεί να έρθει μόνο μέσα από μια μεταπολίτευση του λαού, με τις ανάγκες αλλά και τις δυνατότητές του στο επίκεντρο.
Οι εκλογές της 6ης Μάη μπορούν να αποτελέσουν ένα πρώτο βήμα σε αυτή την πορεία. Πρώτον, τιμωρώντας όλους τους ψεύτες που κυβέρνησαν το προηγούμενο διάστημα. Να μην τους δώσουμε άλλοθι, να μην τους νομιμοποιήσουμε για τα επόμενα σκληρότερα μέτρα που θέλουν να περάσουν εις βάρος μας. Δεύτερον, ενισχύοντας τις δυνάμεις εκείνες που μιλούν για μια άλλη πορεία, χωρίς κατοχή και μνημόνια, με δημοκρατία και χειραφέτηση. Τις δυνάμεις εκείνες που κινούνται μαζί με τα κινήματα και καλούν τον λαό να πρωταγωνιστήσει, προωθώντας παράλληλα την ενότητα λαού και αριστεράς.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο επέλεξα να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μπορούμε την επόμενη των εκλογών να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για μια άλλη Ελλάδα, από μια θέση πιο ενισχυμένη. Για να συναντηθούμε με τον κόσμο που κινείται αντιμνημονιακά, παρά τις επιμέρους ιδεολογικές μας διαφορές. Γιατί πραγματικά, πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς που δηλώνουν σωτήρες , αλλά στην πραγματικότητα έβαλλαν πολλάκις την υπογραφή τους στην καταδίκη μας.
Ρούλα Μουτσέλου,
Μέλος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟΕ)
υποψήφια βουλευτής Χανίων με τον ΣΥΡΙΖΑ