Όλα ξεκίνησαν στις 10 Απριλίου του 1967 όταν ένας φωτισμένος ιεράρχης, ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης, δύο καταξιωμένοι Χανιώτες οικονομολόγοι, ο Κώστας Αρχοντάκης και ο Γιάννης Τζαμαριουδάκης και εκατοντάδες απλοί άνθρωποι, έμποροι, υπάλληλοι, συνταξιούχοι και αγρότες ένωσαν τις δυνάμεις τους σε ένα κοινό όραμα, διέθεσαν το υστέρημά τους για να “γεννηθεί” η ΑΝΕΚ.
Ήταν η δυναμική απάντηση των Κρητικών στο αίτημα για εξυγίανση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της μεγαλονήσου με τον Πειραιά. Η ΑΝΕΚ ήταν η πρώτη εταιρεία λαϊκής βάσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η δραστηριοποίηση της εταιρείας στο χώρο της επιβατηγού ναυτιλίας ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1970 με τη δρομολόγηση του πρώτου πλοίου της, του ιστορικού «ΚΥΔΩΝ», στη γραμμή Πειραιά – Χανιά. Έκτοτε η ΑΝΕΚ «έπιασε» πολλά λιμάνια, που αποτέλεσαν ορόσημα για την ανάπτυξή της.
Το 1987 άνοιξε πανιά για τις διεθνείς θάλασσες, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την παρουσία της στην Αδριατική. Όμως η πορεία μετά από ένα σημείο δεν ήταν εξίσου ρόδινη…
Φέτος συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από την ίδρυση της ΑΝΕΚ και ενώ γίνονται εκδηλώσεις και αφιερώματα για αυτή την επέτειο, τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια.
Θυμόμαστε πριν περίπου 15 χρόνια, τότε που πολλοί Χανιώτες, και άνθρωποι της Αριστεράς θεωρούσαν περίπου πρόβλημα την ΑΝΕΚ.
Έλεγαν, με βλέμμα κοντόφθαλμο, ότι με πρόφαση το γεγονός ότι η εταιρεία είναι τοπική, η ΑΝΕΚ έχει μονοπώλιο στο νομό και την κατηγορούσαν για το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει καθώς και τις τιμές της.
Όταν τελικώς μπήκαν στη γραμμή οι Μινωικές, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι μόνο που δεν άνοιξαν σαμπάνιες από τη χαρά τους, και έλεγαν ότι τώρα θα δούμε τη διαφορά ενώ θεωρούσαν βέβαιη τη μείωση των τιμών και τη βελτίωση των υπηρεσιών.
Τότε, δε μπορούσαμε να καταλάβουμε την πίστη και ανθρώπων της Αριστεράς, στον “ελεύθερο ανταγωνισμό” αλλά και το μίσος που κάποιοι από αυτούς έβγαζαν για μία εταιρεία που έχει δεθεί με την ιστορία του τόπου μας. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πώς δε μπορούσαν αυτοί να καταλάβουν ότι αυτή η εταιρεία έδινε καλές δουλειές σε πολλές εκατοντάδες Χανιωτών ενώ στήριζε δεκάδες σωματεία οικονομικά με χορηγίες αλλά και με ελεύθερη μεταφορά τους.
Δε μπορούσαμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο αντί να αγωνίζονται για την επιστροφή της εταιρείας σε μία λειτουργία λαϊκής βάσης, επιχειρηματολογούσαν και κάποιοι από αυτούς αγωνίζονταν και ενεργά για την είσοδο δεύτερης εταιρείας στα Χανιά.
Τελικώς, τα πράγματα με την είσοδο των Μινωικών δεν άλλαξαν και πολύ. Υπήρχε μεν ένα επιπλέον δρομολόγιο όμως οι υπηρεσίες ήταν πολλές φορές χειρότερες, ενώ δεν υπήρξε ουσιαστικά και κάποια διαφοροποίηση στις τιμές. Το μόνο βέβαιο ήταν ότι ο ανταγωνισμός και στα Χανιά (μαζί με μία σειρά άλλα λάθη) επιδείνωσε περαιτέρω την οικονομική κατάσταση για την ΑΝΕΚ – αυτή που σύμφωνα με τους “γνώστες” ήταν υπερκερδοφόρα επειδή εκμεταλλευόταν τον τόπο…
Τώρα, η ΑΝΕΚ πλέον έχει περάσει στα χέρια της Attica Group.
60 χρόνια από την ίδρυση της εταιρείας, είναι καθήκον όλων μας να αγωνιστούμε ώστε η ΑΝΕΚ να παραμείνει μία εταιρεία που θα είναι συνδεδεμένη με την Κρήτη και ειδικά με τα Χανιά, που δε θα χάσει τις ιστορικές της αναφορές.
Πρέπει να αγωνιστούμε για την επαναφορά του πρωταγωνιστικού αναπτυξιακού και κοινωνικού ρόλου της ιστορικής «ΑΝΕΚ» στο Μέλλον του τόπου μας, γιατί αλλιώς, υπάρχει ο κίνδυνος να γυρίσουμε πίσω πολλές δεκαετίες.
Τα λάθη του παρελθόντος είναι δύσκολο να ξεσβηστούν, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να υπάρξει μέλλον. Αρκεί να μην έχουμε την ίδια κοντόφθαλμη ματιά.
