Υπάρχει ένα νησί που ουρανός και θάλασσα, βουνό και κάμπος, ενώνονται αρμονικά. Υπάρχει ένα νησί που το περπατάς και νομίζεις πως κάνεις το γύρο του κόσμου. Είναι η Κρήτη, το νησί των χιλίων τοπίων και των γελαστών ανθρώπων.
Το νησί αυτό μεταμορφώνεται τα βράδια. Αλλάζει μορφές, χρώματα κι αρώματα. Ντύνεται με τα καλά του και βγαίνει τσάρκα στα λιμάνια του. Κι έχει μπόλικα. Λιμάνια που πέρασαν από χέρια πολλά, όμως ποτέ δεν κατακτήθηκαν πραγματικά. Έμειναν να στέκονται περήφανα κι αγέρωχα, με τους φάρους τους να μετρούν τα χρόνια και να κουβαλούν ιστορίες που ποτέ δε θα καταφέρουν να διηγηθούν.
Τα βράδια, οι φάροι της Κρήτης έχουν μάτια μόνο για τους ερωτευμένους. Μόλις το σούρουπο πέσει, αγκαλιασμένα ζευγαράκια περπατούν αργά στα λιμάνια, χαζεύοντας τα φώτα που ποτέ δε σβήνουν. Θα σεργιανίσουν στα στενάκια της παλιάς πόλης και θα καθίσουν σ’ ένα ήρεμο μπαράκι με χαμηλό φωτισμό. Πετρόχτιστο συνήθως. Η μυρωδιά της πέτρας σε συνδυασμό με τη μυρωδιά του αλκοόλ, θα τους μεθύσει. Ή μήπως είναι ο έρωτας που τους ζαλίζει; Δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν. Οι φάροι τους περιμένουν. Όπου και να πάνε, πάντα εκεί θα καταλήγουν.
Οι βραδιές σ’ αυτό το νησί είναι μαγικές. Δεν έχει σημασία αν είσαι ντόπιος, Έλληνας, ξένος, ερωτευμένος ή όχι. Θα ερωτευτείς σίγουρα. Με την ομορφιά. Παρέες όλων των λογιών θα περάσουν από μπροστά σου φωνάζοντας. Όχι, δε μαλώνουν. Είναι ενθουσιασμένοι και θέλουν όλος ο κόσμος να το μάθει.
Πάνε για ρακή με μεζέ και θα συνεχίσουν μέχρι το πρωί. Θα χορέψουν και στη μέση του δρόμου άμα λάχει. Δε φοβούνται. Δε φοβήθηκαν ποτέ. Η νύχτα θέλει καλοπέραση κι αγάπη για όλο τον κόσμο. Το ξέρουν καλά αυτό οι Κρητικοί, γι’ αυτό κι είναι διάσημοι για τη φιλοξενία τους.
Μουσική ακούγεται από παντού. Λύρες και λαούτα σε μαγαζιά, στη μέση του δρόμου, ακόμα και σε μπαλκόνια σπιτιών. Είναι οι βραδιές αυτές που τις θυμάσαι μετά από χρόνια με την ασυναίσθητη ανάμνηση της μυρωδιάς από τη θάλασσα και της ελαφριάς ζαλάδας από το αλκοόλ. Αυτό που πίνεις ίσα-ίσα για να χαλαρώσεις. Όχι πως το χρειάζεσαι. Η εναλλαγή τοπίων σε αυτό το νησί είναι μια ευχάριστη ζάλη από μόνη της. Οι επιλογές είναι απεριόριστες. Διάλεξε και πάρε.
To camping τα βράδια μη σε φοβίζει. Είναι μια εμπειρία που αξίζει. Είτε σε θάλασσα είτε σε βουνό, είναι σίγουρο πως θα το θυμάσαι για χρόνια. Καλή παρέα χρειάζεσαι μόνο κι όρεξη για περιπέτεια. Θα τραγουδάτε με κιθάρες κάτω από τ’ αστέρια με τα τριζόνια να κρατάνε το ίσο. Ε, κι αν κανένα ζουζούνι αποφασίσει να σας κάνει παρέα, αφήστε το, το δόλιο! Να περάσει καλά θέλει κι αυτό. Κι όταν πάτε για ύπνο και σας έρθει η μυρωδιά από το νυχτολούλουδο, κλείστε τα μάτια και κάντε μια ευχή. Ξέρετε τι, αυτή η βραδιά να κρατούσε για πάντα.
Όλα τα νησιά της Ελλάδας είναι πανέμορφα, μα αν ρωτήσετε τη γιαγιά μου θα σας πει πως «η Κρήτη, παιδάκι μου, είναι μια ολιά ομορφότερη». Όποιος θέλει την πιστεύει. Εγώ πάντως δεν το διακινδυνεύω.
φωτογραφίες: foto.Kik
