Η θεωρία του χάους αναλύει πώς μια πεταλούδα που χτυπάει τα φτερά της στην Ασία μπορεί να δημιουργήσει έναν τυφώνα στη Βόρεια Αμερική…
Αν σκεφτούμε τις συνέπειες ενός πολέμου, τότε το μυαλό μας βασανίζεται από φριχτές εικόνες εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών -ανάμεσά τους παιδιά. Ωστόσο, θύματα πολέμου δεν είναι μόνο όσοι σκοτώθηκαν σε μάχες και βομβαρδισμούς, είναι και όσοι δολοφονούνται στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από το σκοτάδι και το θάνατο που σκέπασε τον τόπο τους. Πόσο τραγικό να ξεφεύγεις από τον δίχως τέλος αιματηρό εμφύλιο της Συρίας και να βρίσκεις το τέλος σε μια θάλασσα. Και αυτοί που καταφέρνουν να φτάσουν κάπου -στις περισσότερες περιπτώσεις όχι στο σημείο προορισμού- δεν βρίσκουν “μια καλύτερη ζωή”, αλλά επιβιώνουν ως θύματα ανελέητης εκμετάλλευσης και ρατσιστικών επιθέσεων
Σε αυτό το διαρκές έγκλημα, θύτες είναι καθεστώτα και πολιτικές που βάζουν τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο, καταληστεύουν λαούς, επιβάλλουν χούντες, συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, φιλοξενούν βάσεις θανάτου, υπερπλουτίζουν από την πώληση όπλων. Ο τζίρος της πολεμικής βιομηχανίας το 2011 έσπασε όλα τα ρεκόρ, ξεπερνώντας ακόμη και το ύψος των δαπανών του A´ Παγκοσμίου Πολέμου. Όλα τα παραπάνω δεν είναι αφηρημένες ειδήσεις από έναν άλλο κόσμο. Τα κύματα της Μεσογείου μεταφέρουν από την Αφρική ως την Ευρώπη το μουρμούρισμα των ιστοριών αυτών. Αλλά τα κύματα δεν έχουν φωνή, αυτοί που πρέπει να μιλήσουν είμαστε όλες -οι εμείς.
Στη Μεσόγειο σήμερα συντελούνται εγκλήματα και θηριωδίες ενάντια στη φύση και την ελευθερία. Το μακρύ ταξίδι της προσφυγιάς συναντιέται με ένα καταστροφικό πείραμα, αυτό της υδρόλυσης των χημικών όπλων της Συρίας που θα οδηγήσει σε ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών.
Στο 9ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης, διεκδικούμε τη Mare Nostrum τη δική μας θάλασσα, τη Μεσόγειο. Δεν θέλουμε τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρή από τα χημικά του πολέμου, ούτε θάλασσα νεκροταφείο προσφύγων. Η δική μας θάλασσα είναι αυτή που ενώνει τους λαούς, με τους πολιτισμούς και τους αγώνες για ελευθερία, αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση. Η Mare Nostrum σηματοδοτείται από τα κινήματα. Ενώνει όσους αντιστέκονται, από τους διαδηλωτές στην Τουρκία μέχρι τις καταλήψεις στέγης στην Ισπανία. Συνδέει διαφορετικές εστίες αγώνα και στο δικό μας τόπο. Είναι η θάλασσα των δίκαιων διεκδικήσεων, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας. Είναι ο τόπος που η πολυμορφία των αντιστάσεων μπορεί να γεννήσει ένα καινούριο κόσμο.
Για αυτή τη Μεσόγειο θα συναντηθούμε, θα συζητήσουμε, θα τραγουδήσουμε το Σάββατο και την Κυριακή 28 και 29 Ιουνίου στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, στο 9ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγγύης.
Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών
https://www.youtube.com/watch?v=M3O4LQTLdhI
https://www.youtube.com/watch?v=UnjzXWQE8uA
