Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
στον Αλέξη Δαμιανό
Η Ευδοκία δεν ζει πια εδώ. Κουζίνα, εκκλησία, παιδιά το μέλλον της. Έξω τα τάγματα εφόδου κάνουν παρέλαση. Ένας λοχίας στέκει επικεφαλής. Στη μονάδα μαθήματα «εθνικής διαπαιδαγώγησης».
– Τι είπαμε ότι είναι ο κομμουνισμός, ρε; Ποιός ο στόχος του;
– Να καταλύσει τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας κύριε! Την θρησκεία, την οικογένεια, το αξιόμαχο του στρατού μας!
– Εύγε Σωτήρχε! Και τι άλλο θα κάνουν οι κομμουνιστές; – Θα ξυρίσουν τους παπάδες και θα πάρουν τα σπίτια μας!
Η Ευδοκία δεν ζει πια εδώ. Κουζίνα, εκκλησία, παιδιά το μέλλον της. Κι ένα σπίτι υποθηκευμένο απ’ την εποχή της δημοκρατίας.
– Μωρή Ευδοκία ετοίμασες το φαΐ ή να σε αρχίσω στις γρήγορες; Ο λοχίας. Που κάποτε της έταξε την ελευθερία…