Του Αντώνη Χαρχαλάκη
Αυτό το σύνθημα διάβασα προ ετών, στα γυμνάσια της πόλης μας απέξω. Και δυστυχώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να επικαιροποιηθούν όλα που αφορούν τον κόσμο της παιδείας μας, αλλά και τα παιδιά μας.
Ειδικά τα παιδιά των λαϊκών τάξεων, όχι εκείνα που περατώνουν τις σπουδές των στα διάφορα Βαρβάκεια, την «Κοργιαλένειο» σχολή, το «ελληνοαμερικανικό κολλέγιο». Όμως το τραγικό – και για την πρόοδο της χώρας μας – ερώτημα είναι: Αφού η παιδεία είναι πρώτη προτεραιότητα για τη χώρα και το λαό, γιατί παρατηρούμε αυτά τα χάλια; Συρρίκνωση του διδακτικού προσωπικού, σε όλες τις βαθμίδες, από το νηπιαγωγείο μέχρι τα διάφορα ΑΕΙ. «Δεν υπάρχουν πόροι» όπως ισχυρίζονται κυβερνώντες και παπαγάλοι- απολογητές των. Ποιος το πιστεύει; Και τα δις που έκαναν φτερά προς φορολογικούς παραδείσους τι είναι; Και αυτά που δεν αποδίδουν οι φοροφυγάδες… συμπαθείας ένεκεν τι είναι; Και τα δις που αποφέρει η βαθμιαία εκποίηση της χώρας (υπό μορφήν κρατ. επιχειρήσεων) τι είναι;
Όμως μόνιμη επωδός: «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», γιατί πρέπει να το πιστέψει το πόπολο, που πρέπει να βάλει το χέρι βαθειά στην (άδεια ) τσέπη! Συνήθως μόνο αυτό βάζει το χέρι τόσο βαθειά, σ’ αυτό το «προσωπικό» περιουσιολόγιο ! Ενώ άλλοι όπως είπα… αγρόν ηγόρασαν…
Όσο για τις συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών μας, θυμίζουν την εποχή του κρυφού σχολείου, τότε που οι καλόγεροι κάνανε τους εκπαιδευτικούς! Στα σημερινά δεδομένα, σ’ αυτών των «εκπαιδευτικών» την αβάντα καταλήγουν τα χάλια της παιδείας!! Γατί κατά το παλιό σύνθημα, που διάβασα «Δάσκαλος φτωχός, αμόρφωτος λαός»!! Δεν το διατυπώνω έτσι από ασέβεια κι ας με συγχωρήσουν όποιοι το εκλαμβάνουν έτσι. Όμως το γεγονός είναι πως οι ανεπάρκειες στην παιδεία μας, αφήνουν πίσω τους «καμένην γην»: εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα και πολύ χειρότερα σε απόλυση! Σχολεία που κλείνουν! Ανεπάρκειες, όπως προείπα, σε διδακτικό προσωπικό! Υποβάθμιση της έννοιας της παιδείας από τους διάφορους καρεκλοκένταυρους και άλλα για τα οποία αποφεύγω να πλατειάσω. Η φράση του Τρικούπη «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» ιδωμένη στο σήμερα, επιβεβαιώνεται αλλά όχι τόσο υλικά, όσο πνευματικά! Η μεγαλύτερη πτώχευση ενός λαού είναι η πνευματική!! Κι όποια κυβέρνηση δεν επενδύει όσο πρέπει στην παιδεία, είναι εθνικά μειοδοτική! Λυπηρά τα θέματα καταλήψεων, απεργιών, πορειών κατά της διαθεσιμότητας. Αν και κάποιοι ανεγκέφαλοι δεν τις δικαιολογούν καν…
Όμως «αν δεν κλαίει το παιδί, η μάνα δεν του δίνει να φάει»! Με μια τόσο άστοργη μάνα βέβαια όπως την πολιτεία, μοιραία είναι όσα γίνονται!
Διάβασα για τους, εκ 400 ευρώ μισθούς των υπαλλήλων των ΑΕΙ Κρήτης, που φυσικά το ίδιο συμβαίνει και στα ΑΕΙ όλης της χώρας. Χωρίς να παριστάνω το συνήγορο κανενός, ερωτώ: Μπορεί να ζήσει άτομο – οικογένεια με αυτό το μισθολόγιο; Προς Θεού! Πέραν των άλλων είναι και θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας… Πως θα λειτουργήσουν αυτοί οι άνθρωποι ενός χώρου (της παιδείας) που πρέπει να διαπλάθει ελευθερόφρονες πολίτες και όχι ………? και χρήζοντα υλικής αρωγής ανθρώπινα όντα; Τι παιδεία να δώσουν στη γενιά που παίρνει των ομματιών της «για άλλη γη, για άλλα μέρη» γονιμοποιώντας ξένες οικονομίες; Νέοι άνεργοι πτυχιούχοι, κατόπιν τούτων, δεν είναι δυνατόν να στρατολογηθούν σε μορφώματα όπως η «Χρυσή Αυγή»; Ζούμε μια τραγωδία γενικώς, που ο λαός πρέπει να συμβάλει στην κατ’ ευχήν λύση της!
Αλλιώς μας βλέπω την αθλιοτέραν αποικίαν την Ευρώπης!
Εγέρθητι λαέ για να διατηρήσεις την αξιοπρέπεια σου… τουλάχιστον.