Του Σ. Κούλογλου
Αν ο Μιχάλης Λιάπης δεν ήταν ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πιθανότατα δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του. Αν ήταν ανιψιός και το επώνυμο του ήταν Καραμανλής, μπορεί να είχε γίνει και πρωθυπουργός.
Σε μια σχεδόν βασιλευόμενη δημοκρατία από οικογενειακές δυναστείες, όπου οι μισοί υπουργοί είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών, η σύλληψη του εύπορου κ. Λιάπη με πλαστές πινακίδες και ανασφάλιστο αυτοκίνητο δεν θα έπρεπε να εκπλήξει κανένα: πάντα υπάρχουν ανόητοι ή αλαζόνες πρίγκιπες, που κάνουν του κεφαλιού τους.
Αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο έλεγχος που οδήγησε στη σύλληψη του ήταν προσχεδιασμένος, ο πρώην υπουργός αποδεικνύεται και χρήσιμος. Η οργανωμένη διαπόμπευση του από το Μέγαρο Μαξίμου αποτελεί ένα σαφέστατο μήνυμα προς τους καραμανλικούς βουλευτές να κάτσουν στο αυγά τους και να ξεχάσουν κάθε ιδέα αλλαγής πρωθυπουργού, διαφορετικά μπορεί να έχουν την ίδια τύχη.
Εν τω μεταξύ, στα τηλεοπτικά παράθυρα χθες βράδυ, οι σχολιαστές πυροβολούσαν ξανά το πτώμα του Λιάπη, με αποτέλεσμα να μην τους μείνει χρόνος να ασχοληθούν με το πραγματικό όργιο του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων που συζητούσαν την ίδια ώρα στη Βουλή : την προσεχή δήμευση εκατοντάδων χιλιάδων ακινήτων περιουσιών που φορολογούνται ανεξάρτητα αν παράγουν πρόσοδο, την ποινικοποίηση της αδυναμίας καταβολής οφειλών που θα πλήξει τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες και τους φτωχούς, μελλοντικούς “εγκληματίες” σύμφωνα με το νομοσχέδιο.
Πρόκειται για έναν από τους πιο ταξικούς νόμους που θα έχουν υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια, για να μην αναφέρει κανείς την άσχετη διάταξη στο ίδιο νομοθέτημα, που απαλλάσσει τον διαχειριστή της ΕΡΤ από κάθε αστική και ποινική ευθύνη για όσα έκανε αλλά και για όσα θα κάνει στο μέλλον. Η πεθερά του θα πρέπει να το πάρει σοβαρά υπ΄όψη της, αν το μάθει. Γιατί αν ενημερώνεται από τις τηλεοπτικές ειδήσεις, μπορεί να μη μάθει ποτέ για αυτή την χωρίς προηγούμενο διάταξη και ελευθερία του γαμπρού της να κάνει όποιο έγκλημα θέλει.
Μπορεί όμως η διψασμένη για αίμα ¨κοινή γνώμη” να αποπροσανατολίζεται ικανοποιημένη από τον διασυρμό ενός άλλοτε ισχυρού αλλά, με τον υπερβολικό του ζήλο να καταγγείλει και να διαγράψει τον Λιάπη, το Μέγαρο Μαξίμου ροκανίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Γιατί η “κουλτούρα” Λιάπη είναι η κυρίαρχη κουλτούρα στη Νέα Δημοκρατία: η νοοτροπία των κουμπάρων, της μικροκομπίνας, της αρπαχτής και της αλαζονείας.
Οι πολίτες ξαναθυμούνται ότι οι σχέσεις του Λιάπη με τον Χριστοφοράκο της Siemens, παραδείγματος χάριν, αποτελούσαν έναν πολύ σοβαρότερο λόγο για την πειθαρχική του δίωξη και την διαγραφή του, αλλά κανένα νεοδημοκρατικό αυτί δεν ίδρωσε ούτε στιγμή. Αν ο πρίγκιπας αποδεικνύεται γυμνός, ξεγυμνώνεται και ολόκληρο το βασίλειο.