Έμπλεος από αισθήματα κι ευγνωμοσύνη για τους οργανωτές της βραδιάς αυτής, δε μπορώ να μην εκφράσω το θαυμασμό μου που η Μούσα της ποίησης – μέσω των ποιητών – συναγελάζεται με την οργάνωση που φροντίζει την περιχαράκωση του ποιητικού χώρου, από φορείς των ερυθρών ιών!! Έπρεπε βεβαίως να το περιμένω πως θα ήμουν σαν «μύγα μέσα στο γάλα» του… πνευματικού καθωσπρεπισμού, στον οποίο ομνύουν οι υγιώς σκεπτόμενοι «πνευματικοί» ταγοί της Χανιώτικης κοινωνίας προς την οποία απευθύνονται οι εν λόγω οργανωτές στην προσπάθειά τους να την ενημερώσουν πως η ποίηση είναι κατάλληλη και για γαργάρα, συν τοις άλλοις! Ενήμερος των εμμέτρων δημιουργημάτων του χώρου μας και της ποιότητός των, δεν μπορώ να μη θαυμάσω την μονομέρεια των οργανωτών! Οι οποίοι αντιλαμβανόμενοι το ό,τι η ποίηση πρέπει να υμνεί μόνο την φύση (ιδία την εποχήν της ανθοφορίας) και να αποφεύγει, όπως ο εξαποδό το λιβάνι, τις οποιεσδήποτε κοινωνικές αναφορές, έπραξαν λίαν ορθώς! Αυτά που γράφω δεν πρέπει να εκληφθούν σαν παράπονα που παρελήφθην… τουναντίον έχω την ικανοποίηση πως είμαι αντιπαθής στην συνομοταξία, την εντός των τειχών! Ασχέτως αν στην εργογραφία μου συγκαταλέγονται τα βιβλία ποίησης «ιθαγένεια», τα έμμετρα κατά καιρούς στον τοπικό τύπο, οι βραβεύσεις μου σε διαγωνισμούς φιλολόγων και πέραν τούτων η συλλογή μου με διηγήματα υπό τον τίτλο «πορεία στην ομίχλη» (με τρία από αυτά βραβευμένα), καθώς και τα δημοσιεύματά μου στον τοπικό τύπο και στην «Πνευματική Ζωή» των Αθηνών… Οφείλω να πω επίσης πως έχω αξιωθεί βραβείου του Δήμου μας για την πνευματική μου προσφορά. Αυτά.
Σαφώς τίποτε από αυτά δεν είναι αρκετόν για να απολυμάνει την ταπεινότητά μου στους οφθαλμούς των οργανωτών! Έτσι πιστεύουν πως πρέπει να επιλέγουν, για να υπάρχει εσαεί πνευματική υγεία στους λάτρεις της ποίησης και του πνεύματος γενικά! Αλλοίμονο δα και παρεισφρήσουν στους προβληματισμούς των υποψίες πως ό, τι δήποτε δεν είναι σύμφωνο με την αυτοϊκανοποίηση και την ποιητική πληρότητα, πρέπει να απορρίπτεται ως επικατάρατο! Με ποιο δικαίωμα να ανθέξουν στην στυφή οσμή του ιδρώτος κάποιων συμπολιτών τους και ειδικά σε εποχή κρίσης!! Την οποίαν αγνοούν κλεισμένοι στο αυτάρκες καβούκι των!! Αυτό μπορεί να ερεθίσει το τάλαντό τους; Μην τρελαθούμε κιόλας! Με ποιο δικαίωμα , θα μου πείτε, τολμά ένας χειρώνας (οικοδόμος) να κρούει την θύραν του νερού της ποίησης; Με κίνδυνο να πιάνουν τις μύτες τους οι εντός αυτού, και να έχουμε απώλεια χρόνου για κάποια ακόμη έμμετρα αριστουργήματα! Διότι έχω πολλάκις διαπιστώσει, πόσον τρομερή είναι για κάποιους η οσμή του ιδρώτος. Κοντολογής, δεν δικαιούται ουδείς να παραβιάζει το νερόν της ποίησης και να ενοχλεί το κονκλάβιο των «Αθανάτων» Και πάλιν ευχαριστώ τους οργανωτές της βραδιάς ποίησης! Ταπεινός δούλος των και θαυμαστής των συμμετασχόντων στην εν λόγω βραδιά! Που επέδωσαν αφειδώς πνευματική τροφή στο Χανιώτικο κοινό, το διψασμένο για αληθινή ποίηση!
Αντώνης Χαρχαλάκης