Του Ευθύμη Λεκάκη
Για να δείτε το Πολίτικο γλωσσικό ιδίωμα που διαφέρει από το Ελληνικό όσο το Κρητικό από το Θρακιώτικο, διαβάστε με προσοχή, στην τοπική διάλεκτο της Κωνσταντινούπολης, τον τρόπο με τον οποίο ρίχναμε τις γκόμενες…Πώς περνούν τα χρόνια!!! Κατά πως λέει και το παλιό άσμα…
http://youtu.be/0aK8_Xh2Rd8 Στην Πόλη όταν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι είχανε σχέση, τότε λέγαμε ” αυτοί οι δυο μιλάνε”. Πχ. ο Ντίνος μιλάει με την Μαρία…. εννοούσαμε δηλαδή ο Ντίνος τα έχει με την Μαρία .Τα αγόρια μεταξύ μας λέγαμε καμιά φορά ….”τι κάνεις, πως τα πας, μιλάς με καμιά;” Τότε το πιο συνηθισμένο γιοντέμι για να ρίξουμε μια κοπέλα ήτανε να την σικιστιρντίζουμε. Τις πηγαίναμε δηλαδή σε ντισκοτέκια σε κουλούπια, μες στα σκοτάδια σε κουϊτούδικα μέρη… ακούγαμε χαφίφ μπατί μουζιγί και πίναμε βερμούτια. Εκεί που λέτε μες τα καρανλίκια, τις σικιστιρντίζαμε σ’ ένα κιοσέ, αναπνοή δεν μπορούσε να πάρει η κοπέλα. Χαϊρέτι ομως, αυτή δεν έβγαζε κιχ…μόνο κάπου-κάπου μας ιτιλέντιζε λίγο με τα χέρια , εμείς δώστου απανω της. Κατι τις λέγαμε στ’ αυτί ψου ψου , κατι τις ψηρίζαμε σαν τα μαϊμούδια, τις τσιμπολογούσαμε σουρασίνι μπουρασίνι. Τι βίτσιο κι’ αυτό ρε παιδι μου ;;!! Όσο πιο πολύ την στρίμωχνες τόσο πιο εύκολα θα πέσει νόμιζες…Έτσι ήτανε το ζιχνιγιέτι φαίνετε …
——————————————————————————————–
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Σικιστιρντίζω = στριμώχνω
Κουλούπια = Τα κλάμπ
Κουϊτούδικα = απομονωμένα, παράμερα
Χαφίφ μπατί μουζιγί = μισό δυτική μουσική (ψευτοευρωπαϊκή)
Καρανλίκια = σκοτάδια
Κιοσές = γωνία
Χαϊρέτι = καλό
Ιτιλεντίζω = σπρώχνω, απωθώ
Σουρασίνι μπουρασίνι = εδώ κι εκεί
Ζιχνιγιέτι = νοοτροπία, συνήθειες