Το Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής Κρήτης (CCTP) καθώς και Κέντρο Κβαντικής Πολυπλοκότητας και Νανοτεχνολογίας Κρήτης (QCN) συνδιοργανώνουν διεθνές Συνέδριο από 1 μέχρι και 7 Σεπτεμβρίου στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ), με σκοπό να φέρει στον ίδιο χώρο φυσικούς της θεωρίας των χορδών, της κβαντικής θεωρίας πεδίου και της συμπυκνωμένης ύλης, ώστε να ανταλλάξουν απόψεις για τις εφαρμογές αυτών των τεχνικών στα προβλήματα συμπυκνωμένης ύλης.
Η θεωρία των χορδών μελετήθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια με σκοπό να περιγράψει τις θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις και την ενοποίηση τους με την κβαντική βαρύτητα. Παρά την σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί, η θεωρία παραμένει δυσνόητη, και τα γνωστά μαθηματικά δεν αρκούν για να την περιγράψουν πλήρως.
Τα τελευταία δέκα χρόνια οι ερευνητές ανακάλυψαν μία καινούργια πτυχή της θεωρίας που δημιούργησε μία επανάσταση στην κατανόησή της. Η πτυχή αυτή έχει να κάνει με την ισοδυναμία της θεωρίας των χορδών και συνηθισμένων κβαντικών θεωριών πεδίου. Η εξέλιξη αυτή αρχίζει να έχει δραματικές συνέπειες, που συνοψίζονται, πολύ προσεγγιστικά, στην εικασία ότι η θεωρία των χορδών και η κβαντική θεωρία πεδίων είναι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η εικασία αύτη είχε μία αναπάντεχη συνέπεια: τη χρήση της θεωρίας των χορδών στην περιγραφή φαινόμενων που είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστούν ποσοτικά από την κβαντική θεωρία πεδίου όταν αύτη περιγραφεί ισχυρές αλληλεπιδράσεις. Η πρώτη επαφή με το πείραμα επιτεύχθηκε στα πλαίσια της κβαντικής χρωμοδυναμικής και πιο συγκεκριμένα στα πειράματα βαρέων ιόντων στο RHIC και στο CERN. Η κατάλληλη θεωρία των χορδών έδειξε ότι το λεγόμενο πλάσμα κουάρξ και γκλουονίων που μελετήθηκε είναι το ποιό τέλειο ρευστό στην φύση. Επιπλέον οι συγκρούσεις βαρέων ιόντων περιγράφονται με την παραγωγή και στην συνέχεια εξάχνωση μελανών οπών, όχι της συνηθισμένης βαρύτητας αλλά μιας πιο εξωτικής βαρύτητας που έχει βαρυτόνια με μάζα και περιγράφει τις ισχυρές αλληλεπιδράσεις της κβαντικής χρωμοδυναμικής.
Οι εφαρμογές συνεχίστηκαν επίσης σε συστήματα με πεπερασμένη πυκνότητα που είναι ισχυρά συζευγμένα. Πολλά παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν στην φυσική συμπυκνωμένης ύλης, όπως οι υπεραγωγοί υψηλών θερμοκρασιών, τα λεγόμενα παράξενα μέταλλα, καθώς και το γραφείο με πεπερασμένη πυκνότητα φορτίων σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το Συνέδριο αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία όπου σχεδόν όλοι οι τομείς της φυσικής (βαρύτητα, μέλανες οπές, θεωρίες βαθμίδας, θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις, κοσμολογία, θερμοδυναμική, υδροδυναμική, στατιστική φυσική και συμπυκνωμένη ύλη) συναντιούνται με ένα κοινό σκοπό: την κατανόηση των φαινομένων των ισχυρών αλληλεπιδράσεων στη φύση.