Η είδηση για την έκτακτη “Σύνοδο Κορυφής” του Νοεμβρίου στην Ουάσινγκτον για το ελληνικό χρέος, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από εκείνη που της δόθηκε σε μια πρώτη ανάγνωση, και συνδέεται ευθέως με το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα.
Το διήμερο 14-15 Νοεμβρίου λοιπόν αποκτά εκ των πραγμάτων διαστάσεις σημείου αναφοράς για το μέλλον της χώρας, και προκύπτουν εύλογα ερωτήματα για το αν θα οδηγήσει στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών νωρίτερα ή… αμέσως μετά.
Τα δεδομένα έχουν ως εξής: Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θεωρεί ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, και για τον λόγο αυτό αναμένεται να πιέσει στην κατεύθυνση ενός νέου, γενναίου “κουρέματος”, που αυτή τη φορά θα επηρεάσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια δημοσίων φορέων, και όχι του ιδιωτικού τομέα, όπως συνέβη με το PSI της εποχής Παπαδήμου-Βενιζέλου.
Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα καθώς η Γερμανία αλλά και οι υπόλοιπες χώρες του Βορρά, ανθίστανται στην προοπτική να “χαρίσουν” χρέος στην Ελλάδα. Χρέος το οποίο βρίσκεται σήμερα στην κατοχή μεγάλων οργανισμών και τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως της Γερμανίας, αλλά και άλλων μεγάλων χωρών όπως της Γαλλίας.
Με την οικονομία της ευρωζώνης να κλυδωνίζεται εκ νέου, και να απαιτεί τη χθεσινή ηχηρή, όσο και απρόσμενη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Μάριο Ντράγκι, δύσκολα θα δρομολογηθεί ένα “κούρεμα” του ελληνικού χρέους με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρώπης.
Απ’ την άλλη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ως ο μεγαλύτερος δανειστής της Ελλάδας, αλλά και ως ο οργανισμός με τη μεγαλύτερη… φυσική ρευστότητα, μπορεί να πιέσει στην κατεύθυνση ενός συμβιβασμού πιο κοντά στις δικές του θέσεις. Και βοηθάει σε αυτό το γεγονός ότι η Κριστίν Λαγκάρντ, ως πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, γνωρίζει όσο ελάχιστα τι πραγματικά συμβαίνει στην ευρωζώνη, αλλά και τις… αόρατες ισορροπίες που θα χρειαστεί να ανατραπούν.
Υπάρχει περίπτωση να… καμφθεί η Άνγκελα Μέρκελ; Η Γερμανίδα Καγκελάριος αποδεικνύεται “πολιτικό τέρας”, που καταφέρνει να κάνει τις ορθές επιλογές στο πλέον κατάλληλο timing. Δεν θα της ήταν λοιπόν δύσκολο να σηκώσει για δεύτερη φορά στις πλάτες της την… ανακούφιση της Ελλάδας, και να πείσει το γερμανικό πολιτικό και κυρίως οικονομικό κατεστημένο, με μια προϋπόθεση: Να έχει δοθεί λύση στο πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας.
Δηλαδή, να έχει ξεκαθαριστεί το αν θα αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα ή όχι, με αφορμή το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να ξέρει αν θα έχει ορίζοντα διετίας μέχρι το 2016, και τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, για να απορροφήσει τις συστημικές δονήσεις από το νέο ελληνικό “κούρεμα”.
Γι’ αυτό και οι εξελίξεις μοιάζουν πλέον ραγδαίες. Ίσως και απρόβλεπτες. Ειδικά όταν προηγούνται οι γενικές συνελεύσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, επίσης στην Ουάσινγκτον, στις 10-12 Οκτωβρίου…