Η Μάρθα Αποσκίτη, αγαπημένη σύζυγος και σύντροφος του Στυλιανού Αλεξίου έφυγε το πρωί της Κυριακής από τη ζωή, πλήρης ημερών. Το τελευταίο διάστημα είχε ταλαιπωρηθεί από προβλήματα υγείας. Η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα, στις 11.30 το πρωί, από τον ιερό ναό του Αγίου Τίτου, στο Ηράκλειο.
Η Μάρθα Αποσκίτη καταγόταν από τη γνωστή οικογένεια πολιτικών της Αρκαδίας και της Ηλείας Πελοποννήσου. Ήρθε στην Κρήτη όταν ο πατέρας της πρόεδρος Πρωτοδικών διορίστηκε στο Ηράκλειο. Είχε δημιουργήσει ένα πολύπλευρο πνευματικό έργο με αυτόνομη παρουσία, είναι πολύ σημαντική συγγραφέας και μελετήτρια πλευρών της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας αλλά και της Κρητικής Αναγέννησης, όπου εξέδωσε αρκετά σημαντικά έργα από τις εκδόσεις «στιγμή», ως φιλόλογος άφησε εποχή.
Συνεργάστηκε με τον Στ. Αλεξίου για την έκδοση της Ερωφίλης, του Ζήνωνος, της Ελευθερωμένης Ιερουσαλήμ και του Κρητικού Πολέμου. Είχε επιμεληθεί την έκδοση της τραγωδίας Ροδολίνος και έχει δημοσιεύσει σειρά μελετών σε ποικίλα θέματα. Η χρόνια εξοικείωσή της με την ιταλική αναγεννησιακή λογοτεχνία την οδήγησε σε αρκετές συγκριτικές μελέτες που αφορούν στις επιδράσεις της ιταλικής ποίησης στην Κρητική Λογοτεχνία.
Στις μελέτες της Άγνωστες ιταλικές επιδράσεις στον Κορνάρο και Επιδράσεις της Adriana του Groto στον Ερωτόκριτο επισημαίνει με ευστοχία αναλογίες ανάμεσα στον Ariosto, τον Bojardo, τον Groto και τον Ερωτόκριτο. Σχετική με τον Ερωτόκριτο είναι η εργασία της Παρεμβάσεις του αφηγητή στον Ερωτόκριτο. Στη μελέτη αυτή εντοπίζει και ερμηνεύει τις παρεμβάσεις του Κορνάρου σε πρώτο πρόσωπο με τις οποίες εκφράζει τη συμπάθειά του ή επικρίνει φιλικά τη συμπεριφορά των ηρώων του.
Στη μελέτη της «Ο ιδεολογικός κόσμος της Ερωφίλης σε σύγκριση με την ιταλική αναγεννησιακή τραγωδία» εξετάζονται οι επιδράσεις της Orbecche, προτύπου της Ερωφίλης, καθώς και των Merope (Torelli) και Aminta (Tasso) στον Χορτάτση που σχετίζονται με την επιρροή των ιδεών της αναγεννησιακής τραγωδίας στον Κρητικό ποιητή.
Πραγματικός άθλος είναι η μετάφραση της εκτενούς ιταλικής πεζής και έμμετρης διασκευής του γαλλικού μυθιστορήματος Πάρις και Βιέννα του Angelo Albani που είναι το πρότυπο του Ερωτόκριτου ως προς την πλοκή.
Οι διαφορές της ιταλικής και κρητικής κωμωδίας καθώς και η επιλογή των ιταλικών μοτίβων που έχει ο Χορτάτσης στον Κατσούρμπο επηρεασμένος από την Cortigiana (Aretino), La Fanteska (Della Rorta) και La Lena (Ariosto) έχουν αναλυθεί στην αξιολογότατη εργασία της Συγκριτικές παρατηρήσεις στην κρητική και ιταλική κωμωδία.
Το 1983 δημοσιεύτηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ηρακλείου και το 1996 από το «Μικρό Ναυτίλο» η περιήγηση της Κρήτης του Buondelmonti (1415), μεταφρασμένη και σχολιασμένη από την ίδια κ.λ.π..
Η αγάπη της για τα αρχαία ελληνικά κείμενα την οδήγησε σε σειρά μελετών. Η ενασχόλησή της μ’ αυτά εγκαινιάζεται το 1960 με την έκδοση της μελέτης Κρήτη και Όμηρος όπου η προσοχή της εστιάζεται στα σχετικά με τη μυκηναϊκή Κρήτη χωρία του Ομήρου και διατυπώνονται εύστοχες παρατηρήσεις πάνω σ’ αυτά.
Η πνευματική δραστηριότητα του Ηρακλείου την εποχή του μεσοπολέμου και περισσότερο της δεύτερης δεκαετίας του δίδεται με γλαφυρότητα στην εργασία της Προπολεμικά ηρακλειώτικα φιλολογικά περιοδικά. Στο δημοσίευμα Κρητοπελοποννησιακά εξετάζει κοινά γλωσσικά στοιχεία της Κρήτης και της ιδιαίτερης πατρίδας της, της Πελοποννήσου.
Έχει εκδώσει επίσης την πολύτιμη συλλογή 34 επιστολών του Νίκου Καζαντζάκη προς το φίλο του Χαρίλαο Στεφανίδη, που σώθηκαν στο διατηρούμενο και ταξινομούμενο από το συμπολίτη μας Δημοσθένη Στεφανίδη αρχείο των Στεφανίδηδων. Από τις επιστολές αυτές δίδονται μοναδικές και άγνωστες βιογραφικές πλευρές του Νίκου Καζαντζάκη που βοηθούν στην κατανόηση της ζωής του. Επίσης επιστολές του Οδυσσέα Ελύτη στον Λευτέρη Αλεξίου.