Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε λέει στο γερμανικό ραδιόφωνο ότι «λυπάται για τους Έλληνες διότι η κυβέρνησή τους φέρεται ανεύθυνα».
Η δήλωση ασφαλώς είναι προβληματική από άποψη διπλωματικού πρωτοκόλλου αλλά και ουσιαστικής ευγένειας. Εδώ ωστόσο θα επικεντρωθώ σε ένα άλλο σημείο της: την αρκετά ασυνήθιστη επίκληση ενός πάθους (και μάλιστα του κατεξοχήν θλιβερού πάθους -της λύπης) προκειμένου να μιλήσουμε για την πολιτική.
Η επίκληση αυτή βέβαια είναι ρητορική: ο κ. υπουργός δεν θέλει να μας γνωστοποιήσει τη συναισθηματική του κατάσταση, αλλά να απευθύνει μια υπόδειξη προς τους κακούς μαθητές ώστε να επανέλθουν αμέσως στον ορθό δρόμο.
Ακριβώς αυτό όμως δείχνει πόσο ανήμπορος είναι, και πόσο δεν έχει πάρει χαμπάρι για τη φάση αυτή της σύγκρουσης και για την τακτική του αντιπάλου που έχει απέναντί του.
Αυτή η ακατανοησία αντικατοπτρίζεται και στην φημολογούμενη επιδίωξη της γερμανικής κυβέρνησηςνα αποπέμψει τον Γιάνη Βαρουφάκη από τις διαπραγματεύσεις επειδή «δημιουργεί σύγχυση στοEurogroup».
Πραγματικά δεν είμαι σίγουρος πώς ακριβώς να εξηγήσω την άρνηση των ανθρώπων αυτών να κατανοήσουν ότι γι’ αυτό ακριβώς είναι ο Βαρουφάκης εκεί, αυτό επιδιώκει: να προκαλέσει σύγχυση.
Όποιο εγχειρίδιο και να ανοίξει κανείς, θα δει ότι η αλφαβήτα της στρατηγικής είναι να μην αφήνεις τον αντίπαλό σου να έχει σαφή εικόνα για το πού βρίσκεσαι, ή μάλλον να είσαι σε πολλά σημεία ταυτοχρόνως, ώστε να μην του επιτρέπεις να σε περικυκλώσει.
Με το να δημοσιοποιούν τη δυσφορία και τη σύγχυσή τους, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε όχι μόνο στέλνουν ένα καθησυχαστικό μήνυμα στην ελληνική πλευρά ότι η προσπάθειά της επιτυγχάνει, αλλά επιπλέον προωθούν και διευρύνουν ακόμα περαιτέρω την επιτυχία αυτή· πέφτουν τελείως ανυποψίαστοι στην παγίδα και επιτρέπουν στον αντίπαλο να χρησιμοποιήσει τη δική τους δύναμη.
Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι είναι τόσο τυφλωμένοι και παρασυρμένοι από τα κολλήματά τους, που δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι κάποιος άλλος μπορεί να σκέφτεται και να ενεργεί διαφορετικά από ό,τι οι ίδιοι θεωρούν «υπευθυνότητα».
Μία άλλη είναι ότι δεν είναι τόσο βλάκες, αντιλαμβάνονται τη χρησιμοποίηση, αλλά αυτή τη στιγμή έχουν άλλες προτεραιότητες (π.χ. το εσωτερικό γερμανικό μέτωπο), οπότε δεν τους πειράζει τόσο αν αυξήσουν το γόητρο του Τσίπρα στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη· ή/ και σκέφτονται ότι προς το παρόν τους παίρνει να αφήσουν την απεδαφικοποίηση να «απλώσει» λίγο ακόμα, ώστε μετά να την αιχμαλωτίσουν πιο αποτελεσματικά και να γελάσουν αυτοί τελευταίοι.
Όποια κι αν είναι η αιτία, πάντως, το γεγονός είναι προς το παρόν ότι κάνουν αυτό ακριβώς που αναμενόταν από αυτούς να κάνουν με βάση το σενάριο της ελληνικής πλευράς.