Η ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου και οι άδειες των τηλεοπτικών σταθμών είναι από τα νομοσχέδια που θα κατατεθούν άμεσα στη Βουλή. Το δεύτερο σημαντικό νομοσχέδιο του Υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά, μετά από αυτό που εγκαινιάζει τη λειτουργία της νέας Δημόσιας Τηλεόρασης, προβλέπει σύμφωνα με πληροφορίες μια διαφορετική τηλεοπτική γεωγραφία που στην πραγματικότητα θα σηματοδοτήσει αλλαγές σε όλο το μιντιακό τοπίο.
Η κυβέρνηση η οποία δεν φαίνεται να έχει εξαρτήσεις από το μιντιακό καταστημένο, θέτει ως γνώμονα όχι τις πιέσεις και τις ανάγκες των εκδοτών, αλλά τη λειτουργία μιας άλλης τηλεόρασης στην Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά λέει με διάφορες ευκαιρίες ο υπουργός Νίκος Παππάς.
Το νομοσχέδιο απ’ ό,τι προκύπτει από τις πληροφορίες που διαρρέουν, θα ρυθμίζει τη μόνιμη και όχι την προσωρινή αδειοδότηση των καναλιών.
Το υπουργείο προσανατολίζεται στο να προκηρύξει διαγωνισμό για τέσσερις άδειες τηλεοπτικών σταθμών, εκτός από αυτή της ΕΡΤ.
Η χορήγηση των αδειών θα γίνει με διεθνή διαγωνισμό και από μηδενική βάση. Δηλαδή τα κανάλια τα οποία υπάρχουν σήμερα, δεν είναι δεδομένο πως θα πάρουν άδεια ή προβάδισμα μοριοδότησης στη νέα διεκδίκηση.
Δεν πρόκειται για εκδικητική συμπεριφορά απέναντι στους καναλάρχες, αλλά για την ανάγκη να σταματήσουν οι ομηρίες και τα πολιτικά παιχνίδια. “Η λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών ως σήμερα”, λένε κυβερνητικά στελέχη, “δεν γίνεται με βάση κριτήρια λειτουργίας και υγιείς συμπεριφορές αλλά κανόνες διαπλοκής. Κανένα κανάλι δεν στηρίζεται στην υγιή επιχειρηματικότητα. Απλώς δανείζονται κάθε χρόνο από τράπεζες όσα ήδη χρωστάνε και επιπλέον μερικά εκατομμύρια για να εξασφαλίσουν τη λειτουργία της χρονιάς.
Είναι όλα υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και κυρίως ζημιογόνες. Σε άλλες συνθήκες θα είχαν κλείσει. Λειτουργούν μόνο επειδή το απαιτεί η διαπλοκή”
Με αυτή τη λογική, κανένα υπάρχον κανάλι δεν θα έχει προβάδισμα στη διεκδίκηση άδειας, αφού το ζητούμενο θα είναι να μπορεί να εξασφαλίσει τη λειτουργία του.
Στην ελληνική αγορά, θεωρεί η κυβέρνηση, πως δεν μπορούν να υπάρξουν πάνω από τέσσερα κανάλια, αφού δεν υπάρχει διαφημιστική δαπάνη που να μπορεί να τα συντηρεί.
Έτσι η ύπαρξη πολλών καναλιών το μοναδικό που κάνει είναι να δημιουργεί φαινόμενα παθογένειας και παρασιτικής λειτουργίας προκειμένου να λειτουργήσουν κανάλια που στην πραγματικότητα δεν μπορούν.
Μία ακόμη σημαντική ρύθμιση στο νομοσχέδιο, θα προβλέπει την ονομαστικοποίηση των μετοχών των τηλεοπτικών σταθμών. Μέτοχοι καναλιών δηλαδή δεν εμφανίζονται εταιρείες και offshore, αλλά τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτές. Το μέτρο εξασφαλίζει σύμφωνα με την κυβέρνηση τη διαφάνεια αλλά γνωστοποιεί και στους πολίτες ποιοί είναι οι μέτοχοι και κατ’ επέκταση τα συμφέροντά τους ώστε να κρίνεται και το τηλεοπτικό προϊόν που παρέχουν.
Είναι μάλλον αναμενόμενο, οι καναλάρχες να επιχειρήσουν να βάλουν στην πλούσια αντικυβερνητική τους δράση και το επιχείρημα πως “η κυβέρνηση κλείνει κανάλια και πετάει κόσμο στο δρόμο”. Το επιχείρημα αυτό δεν μπορεί να πείσει σύμφωνα με την κυβέρνηση αφού τα κανάλια έτσι και αλλιώς θα κλείσουν αν εφαρμοστούν οι νόμοι της αγοράς και μπει φρένο στα θαλασσοδάνεια.Ο νέος νόμος προσπαθεί ακριβώς να δημιουργήσει ασφαλές περιβάλλον εργασίας και για τους εργαζόμενους και θα πάρουν άδειες όσοι μπορούν να το εγγυηθούν.
Αν τα υπάρχοντα κανάλια κλείσουν, οι εργαζόμενοι σε αυτά θα απορροφηθούν από τις νέες δυναμικές και υγιείς επιχειρήσεις που θα δημιουργηθούν εκ των πραγμάτων στην ενημέρωση.
Είναι πιθανόν οι τηλεοπτικοί σταθμοί να κλείσουν πριν η κυβέρνηση προχωρήσει στη διανομή συχνοτήτων, αν γίνουν απαιτητά τα δάνειά τους από τις τράπεζες μετά τον έλεγχο του τρόπου που έγινε η δανειοδότησή τους.
Στο νέο νόμο για την τηλεόραση, θα προβλέπονται κίνητρα για την ανάπτυξη του Περιφερειακού Τύπου. Ο Περιφερειακός Τύπος, στο εξωτερικό έχει σημαντικό ρόλο. Στην Ελλάδα αντιθέτως, εφημερίδες και κανάλια, έχουν μετατραπεί σε γραφεία τύπου τοπικών πολιτευτών και κομμάτων με αντάλλαγμα “μαύρες” χρηματοδοτήσεις ή κρατική διαφήμιση ακόμη και έργα ΕΣΠΑ.
Οι πληροφορίες που διαρρέουν για τον τρόπο χορήγησης τηλεοπτικών αδειών, έχουν θορυβήσει τους καναλάρχες, οι οποίοι αν και δημόσια προχωράνε σε λεονταρισμούς, κατά μόνας επιχειρούν συναντήσεις με την κυβέρνηση για να υποσχεθούν στήριξη και να ζητήσουν εξαίρεση. Η κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει σε μεμονωμένες συναντήσεις με καναλάρχες απαντώντας πως τα πράγματα στη χώρα θα ακολουθήσουν τη θεσμική και νόμιμη λειτουργία και όχι τις “πίσω πόρτες του Μαξίμου”
Ότι αναμένεται σύγκρουση πάντως, είναι το μόνο βέβαιο. Σε αυτή τη σύγκρουση οι ισχυροί δεν είναι απαραίτητα οι καναλάρχες όπως συνέβαινε ως σήμερα, αφού έχουν χάσει τα πολιτικά τους ερείσματα και κυρίως τον γνωστό τρόπο για να λειτουργούν. Πρέπει άλλωστε να συνυπολογίσουμε πως υπάρχουν και άλλοι ισχυροί που θα ήθελαν να έχουν τηλεοπτική συχνότητα στα πλαίσια ενός παιχνιδιού fair play ,αλλά δεν τους επιτρέπει ο θεσμός των νταβατζήδων. Άρα οι αντίπαλοι είναι μάλλον περισσότεροι…