Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος I.J.F.
Ήταν ένα μικρό καράβι που περνούσε από τα νησιά και τα γέμιζε με απελπισμένους πρόσφυγες, ανθρώπους χωρίς πατρίδα πλέον, οικογένειες που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους, με οποιοδήποτε κόστος για να βρουν μια νέα χώρα της «επαγγελίας» για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους.
Με όποιες ατέλειες και «λάθη» από τη χώρα υποδοχής (Ελλάδα) περισσεύει η αστική υποκρισία, ως προς τον τρόπο διαχείρισης της υποδοχής των προσφύγων.
Σε προηγούμενες περιόδους εάν ανατρέξουμε, όλοι θα θυμόμαστε τους τρόπους υποδοχής και «αποθήκευσης» των προσφύγων. Χώροι ακατάλληλοι, συνθήκες απαράδεκτες και σε περιορισμένους χώρους, απάνθρωπες συνθήκες για παιδιά, μηδαμινή ιατρική φροντίδα και προβληματική σίτιση.
Οι συνθήκες κράτησης στα λεγόμενα «Κέντρα Υποδοχής» ήταν σε αντίθεση με τις οδηγίες του ΟΗΕ για την υποδοχή και την ασφάλεια των προσφύγων.
Οι συνθήκες έχουν αλλάξει στην Ελλάδα. Η παρούσα κυβέρνηση παρά την οικονομική ύφεση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, έχει αποδείξει ότι προτεραιότητα έχει ο ανθρώπινος παράγοντας και η ασφαλής διέλευση των προσφύγων για την Κεντρική Ευρώπη.
Μυτιλήνη, Σάμος, Λέρος, Κάλυμνος, είναι μερικοί χώροι υποδοχής προσφύγων, όπου ο ανθρωπισμός φορέων, κατοίκων και ιατρών προσφέρουν αχτίδες ελπίδας.
Ο μεγαλύτερος όγκος των προσφύγων είναι από Συρία, οικογένειες ολόκληρες εγκαταλείπουν τη χώρα τους, η οποία έχει κομματισθεί σε 3 επίπεδα.
Εμφύλιος; Μπορείς να χαρακτηρισθεί και έτσι. Σίγουρα είναι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος που διεξάγεται μέσα στη Συρία, όχι μόνο για την ανατροπή του Ασάντ, αλλά και για τον έλεγχο της περιοχής.
Οι πρόσφυγες από τον Συρία δεν είναι απλά πρόσφυγες, είναι πολιτικοί πρόσφυγες, γιατί οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην πατρίδα τους είναι καθαρά πολιτικές.
Επομένως τους λόγους της μεγάλης ροής προσφύγων από την Συρία και όχι μόνο, είναι αποτέλεσμα των καπιταλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή που δημιουργούν τις συνθήκες για αύξηση ροής των προσφύγων
