Υπόθεση Ρίχτερ: Ύβρις και Νέμεσις!

Γράφει ο Αριστομένης Συγγελάκης *

Στις 2 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της επετείου του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη, μιας από τις φοβερότερες σφαγές στην Ελλάδα από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής και τους Έλληνες συνεργάτες τους, επρόκειτο να ξεκινήσει η δίκη του Χάιντς Ρίχτερ. Του περιβόητου πλέον Γερμανού Καθηγητή, ο οποίος με πρωτόγνωρη μεθοδικότητα επιχείρησε να σπιλώσει την Μάχη της Κρήτης και την Εθνική μας Αντίσταση. Εκπρόσωποι του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών και Ενώσεων Θυμάτων, ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Μανούσος Παραγιουδάκης, που εξεγέρθηκε πρώτος για το επίμαχο βιβλίο αλλά και αρκετοί ενεργοί πολίτες έδωσαν το παρών.

Όμως ο προκλητικός Καθηγητής φυγομάχησε! Δεν παρέστη ούτε ο ίδιος ούτε ο δικηγόρος του, ελπίζοντας, ίσως, σε πιο ευμενή εξέλιξη στο μέλλον… Ας δώσουμε όμως, εντελώς συνοπτικά, ένα δείγμα της γραφής και των πράξεων του κ. Ρίχτερ. Καταρχάς, αποκαλυπτικό των προθέσεων του συγγραφέα είναι ότι το εν λόγω βιβλίο στην γερμανική έκδοση φέρει τον τίτλο: «Operation Merkur:Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941» (Επιχείρηση Ερμής: η κατάκτηση της νήσου Κρήτης τον Μάιο του 1941).

Αντίθετα, στην ελληνική αγορά το ίδιο βιβλίο τιτλοφορείται ως «Η Μάχη της Κρήτης», προφανώς για να αποκρύπτεται ο προπαγανδιστικός του χαρακτήρας. Ο κ. Ρίχτερ επιτίθεται απροκάλυπτα και με σφοδρότητα στην Εθνική Αντίσταση: «….Όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος….ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός και έντιμος, αλλά βρόμικος και κτηνώδης». Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην επιστολή του προς το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών ο Καθηγητής Ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης, ο Χάιντς Ρίχτερ δεν διστάζει να ορίσει τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές «ως ριψοκίνδυνους σύγχρονους «ιππότες», άξιους θαυμασμού από εχθρούς και φίλους!» αν και το επίλεκτο αυτό σώμα «είχε συγκροτηθεί από φανατικούς ναζί», που θεωρούσαν ότι «το δικαίωμα των λαών στην προάσπιση της ελευθερίας τους είναι ύψιστη ύβρις κατά του Φύρερ και της γερμανικής ανώτερης φυλής και ο θάνατος των υβριστών είναι στρατιωτικό τους καθήκον.». Και καταλήγει ο Γιώργος Μαργαρίτης: «Για ιππότες όντως πρόκειται – για ιππότες της ναζιστικής κόλασης όμως.».

Ο Χάιντς Ρίχτερ με το εν λόγω βιβλίο του καταλήγει τελικά να δικαιώσει την ναζιστική ιδεολογία και πράξη, γεγονός που συνιστά μέγιστη ασέβεια στη μνήμη των θυμάτων του ναζισμού στην Ελλάδα αλλά και όσων αντιστάθηκαν στη φρικτή αυτή ιδεολογία, μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Ας θυμηθούμε π.χ. τι έγραφαν τα αδέλφια Σοφία και Χανς Σολ και τα άλλα μέλη της νεανικής γερμανικής αντιστασιακής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», που θυσίασαν τη ζωή και τη νιότη τους για να αντισταθούν στο χιτλερικό καθεστώς, στην πρώτη τους προκήρυξη τον Ιούνιο του 1942: «Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί την ντροπή που θα πέσει επάνω μας και επάνω στα παιδιά μας όταν θα βγουν στο φως τα τρομερά εγκλήματα που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία;». Πόσο δίκιο είχαν!

Όμως ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι 70 χρόνια μετά τη συντριβή του Χίτλερ θα ήμασταν αντιμέτωποι με μία προσπάθεια επί της ουσίας συνηγορίας του ναζισμού, στο όνομα μάλιστα της «επιστημονικής αλήθειας»; Το εξωφρενικό είναι ότι βρέθηκαν κάποιοι, ελάχιστοι, καθηγητές του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης να τον προτείνουν για βράβευση!

Οι συνειδήσεις εξεγέρθηκαν, η κοινή γνώμη της Μεγαλονήσου ξεσηκώθηκε, οι πολίτες και οι κοινωνικοί φορείς του όπου γης ελληνισμού αντέδρασαν για να ματαιώσουν την ατιμωτική αυτή πράξη.Τα τελευταία χρόνια, λίγα θέματα κατόρθωσαν να ενώσουν και να συσπειρώσουν τον κρητικό λαό όσο η υπόθεση Ρίχτερ. Δυστυχώς όμως, με συνωμοτικούς χειρισμούς των υπευθύνων, το υπό κατάληψη Πανεπιστήμιο άνοιξε επιλεκτικά και για πολύ λίγο, μόνο και μόνο για να τελεστεί εν κρυπτώ μία κατεξοχήν δημόσια και ανοιχτή διαδικασία: η αναγόρευση του Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Μία βράβευση – φιάσκο, που αποτελεί στίγμα για το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της Κρήτης και πρέπει να ανακληθεί!

Μπροστά στην κατακραυγή, οι πρυτανικές αρχές του Ιδρύματος δεσμεύθηκαν να δρομολογήσουν μία διαδικασία επανεξέτασης της υπόθεσης. Κι όμως, 10 μήνες μετά, δεν έχει γίνει τίποτα! Οι υπεύθυνοι για τη σκανδαλώδη αυτή υπόθεση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, μη αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την επονείδιστη αυτή πράξη – της βράβευσης από το θύμα του βιαστή του – και δεν προχωρούν στην επιβεβλημένη επανεξέταση και ανάκληση του τιμητικού τίτλου απ’ αυτόν που με το βιβλίο του αλλά και την συμπεριφορά του ιδίως μετά τη βράβευσή του απέδειξε ότι δεν άξιζε ανάλογης τιμής.

Εμείς οι απόγονοι των θυμάτων της ναζιστικής τρομοκρατίας, που προσπαθούμε να επουλώσουμε τις πληγές μας κρατώντας παράλληλα άσβεστη τη φλόγα της δικαίωσης – μια φλόγα που μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές ως αγάπη για την πατρίδα και τη δημοκρατία κι ως σεβασμό κι αλληλεγγύη απέναντι σε όλους του λαούς του κόσμου·εμείς, που παρά το πένθος μας και τη δίκαιη αγανάκτησή μας για την προκλητική αδιαλλαξία της Γερμανίας απέναντι στα θύματά της, δεν διαπνεόμαστε από αισθήματα μίσους κι εκδίκησης αλλά, αντίθετα, εμφορούμαστε από αισθήματα ευγνωμοσύνης προς τους Γερμανούς δημοκράτες που στηρίζουν τον αγώνα μας· εμείς που παραμένουμε, σταθερά ανυποχώρητοι απέναντι στο μίσος, το φανατισμό και την αδικία, όλοι εμείς, απαιτούμε δικαιοσύνη! Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, τόσο η γερμανική κυβέρνηση όσο και οι άκρως μειοψηφικοί στην Ελλάδα κύκλοι αφελών, ιδεοληπτικών ή και προθύμων συνεργατών του νέου γερμανικού imperium: η Μάχη της Κρήτης και η Εθνική μας Αντίσταση, τα δύο, ίσως, πιο φωτεινά ορόσημα της πάλης του ανθρώπου για ελευθερία και αξιοπρέπεια, της πάλης ενάντια στον φασισμό αξίζουν κάθε τιμής και δεν μπορούν να σκιαστούν από ιταμούς συκοφάντες.

Η ανυπότακτη Κρήτη κι η Ελλάδα στο σύνολό της θα αντιταχθεί σθεναρά, με δημοκρατικό ήθος κι αποφασιστικότητα, στις νεοαποικιοκρατικές μεθοδεύσεις της Γερμανίας. Δεν θα επιτρέψει στο «Γερμανοελληνικό Ταμείο για το Μέλλον» και το «Γερμανοελληνικό ίδρυμα Νεολαίας» να εκμαυλίσουν τη νεολαία μας και να παραχαράξουν την Ιστορία μας. Ας μη ματαιοπονούν: καμία μεθόδευση, όσο μακιαβελική κι αν είναι, δεν θα απαλλάξει τη Γερμανία από το άγος των εγκλημάτων του Γ’ Ράιχ ΧΩΡΙΣ Δικαιοσύνη και Αποζημίωση! Ο αγώνας της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών λαμβάνει πλέον χαρακτήρα παλλαϊκού αγώνα ανάκτησης της εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας και οριστικής συντριβής του ναζισμού και των όψιμων ζηλωτών του.

Η Κρήτη, πρωτοπόρος στην Αντίσταση και τη Θυσία, πρωτοστατεί και σήμερα στον αγώνα για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση, στον αγώνα για Δημοκρατία, Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση!