Του Στέλιου Κούλογλου
Ο εκλογικός θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ έχει κυρίως συμβολικές αιτίες : δεν στηρίχθηκε δηλαδή στα υλικά επιτεύγματα της 7μηνης διακυβέρνησης, στις επιτυχίες της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ή σε κάποιες νέες προεκλογικές εξαγγελίες, αλλά στην ηθική υπεροχή του Α. Τσίπρα και του κόμματός του επί των αντιπάλων τους. Από την – πρωτόγνωρη – παραδοχή των λαθών που έκανε, μέχρι την επίκληση της ανάγκης να τελειώνει η χώρα με το παρελθόν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ικανοποίησε το γενικευμένο αίτημα των ψηφοφόρων: την ανάγκη αλλαγής.
Οι πολιτικές δυνάμεις που δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημα των πολιτών ηττήθηκαν και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ΝΔ: ο Β. Μειμαράκης έκανε την καλύτερη προεκλογική εκστρατεία που μπορούσε να γίνει, αλλά η βελτίωση στο στιλ δεν ήταν αρκετή, όταν το όλο φθαρμένο νεοδημοκρατικό σύστημα παρέμενε απαράλλαχτο. Η ακινησία της ΝΔ δεν μπορούσε να επιβραβευθεί παρά μόνο από την Εκάλη.
Άλλο τρανταχτό παράδειγμα, το ΚΚΕ: ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την “δεξιά στροφή” που προφήτευε εδώ και χρόνια, ο σταθερός στις απόψεις – σε βαθμό νεκρικής ακινησίας – κ. Κουτσούμπας δεν μπόρεσε να μαζέψει ούτε μία ψήφο παραπάνω. Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, που θα έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, την σοφία του οποίου δυστυχώς δεν δείχνει να κληρονόμησε ο Π. Λαφαζάνης: η συντριπτική πολιτική ήττα της Λαϊκής Ενότητας οφείλεται λοιπόν, σύμφωνα με την iskra.gr, στο γεγονός ότι «έδωσε τον αγώνα με όλα τα κυρίαρχα μέσα εναντίον της, σε κατάσταση απόλυτης εχθρότητας και λάσπης»! Ό,τι δηλαδή υποστηρίζει το ΚΚΕ μετά από κάθε χαμένες εκλογές! Όσο για τις τελευταίες, αυτές δεν ήταν παρά «το ομολογημένο σχέδιο εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου για την εκκαθάριση της κυβέρνησης και του κόμματος από την συνεπή αριστερή αντιμνημονιακή του πτέρυγα». Τώρα μας το λες;
Τι καινούργιο φέρνει ένα κόμμα, που το μόνο που επαγγέλλεται είναι να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση, όποια και αν είναι; Απλώς το Ποτάμι παραδέχθηκε ότι έχασε από δικά του λάθη τα οποία υποσχέθηκε ότι θα διερευνήσει, παρ’ ότι είναι περισσότερο από προφανή: ο Σ. Θεοδωράκης ξεκίνησε κεντροαριστερά, όπου υπήρχε γόνιμο έδαφος λόγω της βαθιάς κρίσης του ΠΑΣΟΚ, των παλινωδιών της ΔΗΜΑΡ κ.λπ. και κατέληξε νεοφιλελεύθερη κεντροδεξιά: σε αυτές τις περιπτώσεις οι ψηφοφόροι- καταναλωτές, όπως έγινε και με την ΛΑΕ απέναντι στο ΚΚΕ, προτιμούν τα αυθεντικά προϊόντα από τις απομιμήσεις. Οι ψήφοι του Ιανουαρίου πήγαν στην ΝΔ, ενώ αφέθηκε ελεύθερο να ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βοηθήθηκε από την αλλαγή προσώπου στην ηγεσία του.
Στο αίτημα της αλλαγής η νέα κυβέρνηση καλείται άμεσα, να ανταποκριθεί. Στις σημερινές, εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες που θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο, όταν το τρίτο μνημόνιο θα αρχίζει να εφαρμόζεται, δεν είναι αρκετή η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία ασφαλώς αποτελεί τον πυρήνα της νέας κυβέρνησης. Απαιτούνται γενικότερες συναινετικές κινήσεις, που θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν τα πιο έντιμα και ικανά στελέχη που υπάρχουν στη χώρα, ανεξάρτητα από τον χώρο στον οποίο ανήκουν. Και συγχρόνως, να δώσουν την εικόνα ότι κάτι αλλάζει στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας.
H τελευταία βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για επανάληψη των λαθών του εφταμήνου: τα στελέχη που θα αναλάβουν καίριες θέσεις πρέπει να είναι αξιόπιστα και όχι αλλοπρόσαλλες μιντιακές καρικατούρες, όπου δεν υπάρχει πρόγραμμα θα πρέπει άμεσα να εκπονηθεί, εκεί που υπάρχει, να εφαρμοστεί με σοβαρότητα και αξιοκρατία, οι υπουργοί θα πρέπει να μιλάνε στα κανάλια και να μαλώνουν μεταξύ τους λιγότερο και να παράγουν έργο περισσότερο. Οι ολιγάρχες και η διαφθορά επιτέλους να χτυπηθούν και το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών να ικανοποιηθεί. Οι ριζοσπαστικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα πρέπει να προχωρήσουν χωρίς καμιά καθυστέρηση. Γιατί από εδώ και πέρα η κυβέρνηση δεν θα κρίνεται από τους συμβολισμούς και τις προθέσεις της, αλλά από τις πραγματικές αλλαγές που θα φέρει. Το πάρτι τελείωσε, είναι ώρα για δράση.
ΥΓ: Τις παραπάνω θέσεις προσπάθησα να πω τηλεγραφικά στην προχθεσινή εκλογική βραδιά της ΕΡΤ, μετά από 90 λεπτά σιωπηρής αναμονής στο στούντιο.
Διακόπηκα σχεδόν αμέσως και απρεπώς από τον παρουσιαστή του καναλιού κ. Αλαφογιώργο, ενώ οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων είχαν πολύ περισσότερο χρόνο να αναπτύξουν, χωρίς παρεμβολές, τις απόψεις τους. Αποφάσισα να αποχωρήσω, άλλωστε αυτές οι εκλογικές βραδιές στα διάφορα κανάλια, που μοιάζουν μεταξύ τους σαν 2 σταγόνες νερό, προσφέρουν όλο και λιγότερη ενημέρωση. (Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που η τύχη της κρέμεται κυριολεκτικά από τις εξελίξεις στην Ευρώπη, δεν έγινε πουθενά καμιά σοβαρή αναφορά στην ευρωπαϊκή διάσταση των εκλογικών αποτελεσμάτων).
Αναρωτιέται όμως κανείς πώς η διοίκηση της ΕΡΤ, που κάνει προσπάθειες βελτίωσης του ενημερωτικού προφίλ του σταθμού, αναθέτει καθήκοντα σε παρουσιαστές που είναι προφανές ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοιας σημασίας πολιτικά γεγονότα και διακατέχονται από πολιτικά ή άλλα συμπλέγματα.