Η Κομισιόν, όχι μόνον αρνείται, δια στόματος του αρμόδιου για τη μετανάστευση Επιτρόπου, κ. Αβραμόπουλου, να ενισχύσει τα ελληνικά νησιά που έχουν πληγεί από την προσφυγική κρίση, αλλά περιγράφει ξεκάθαρα μία Ελλάδα-αποθήκη, από την οποία θα διέρχονται και θα παραμένουν επί μακρόν, ίσως και για πάντα, εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που ο προορισμός τους είναι άλλη χώρα της ΕΕ.
Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Μετανάστευσης κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή, σχετικά με τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, από την προσφυγική κρίση στη Μέση Ανατολή.
Παρά το γεγονός ότι το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομίας είχε παρουσιάσει τον προηγούμενο Σεπτέμβριο στην Κομισιόν μελέτη επιπτώσεων, στην οποία καταγράφηκαν, μεταξύ άλλων, «μεγάλα ποσοστά ακυρώσεων πτήσεων, συρρίκνωση της τουριστικής περιόδου, μείωση κρατήσεων για την τρέχουσα και την επόμενη τουριστική περίοδο και γενικά απώλειες πολλών εκατομμυρίων στον κύκλο εργασιών της τουριστικής βιομηχανίας», η Κομισιόν, όπως προκύπτει από την απάντηση Αβραμόπουλου, αδιαφορεί πλήρως και δεν προτίθεται να ενισχύσει τα ελληνικά νησιά που έχουν πληγεί από τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές, αλλά δηλώνει ότι δίνει (;) βοήθεια μόνο για τη δημιουργία hot-spots και κέντρων υποδοχής.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Αβραμόπουλος, στην απάντησή του, σημειώνει ότι, «Η Επιτροπή έχει επίγνωση του δημοσιονομικού και οικονομικού κόστους που συνεπάγονται οι τρέχουσες μεταναστευτικές ροές για την Ελλάδα και παρέχει σημαντική χρηματοδότηση ώστε να βοηθήσει τη χώρα να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Εκτός από περίπου 509 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα για την περίοδο 2014-2020 στο πλαίσιο των εθνικών της προγραμμάτων (αντίστοιχα, στο πλαίσιο του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ) και του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΕΑ), περίπου 133 εκατ. ευρώ επείγουσας βοήθειας χορηγήθηκαν, στο πλαίσιο των ιδίων ταμείων, για δράσεις που πρόκειται να υλοποιηθούν στην Ελλάδα, σε στενή συνεργασία επίσης με διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΔΟΜ (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης) και η UNHCR (Ύπατη Αρμοστεία των ΗΕ για τους πρόσφυγες)».
Από την απάντηση αυτή προκύπτει ότι, πέραν του γεγονότος ότι περισσότερο από μισό δις ευρώ έχουν διατεθεί από τα εθνικά προγράμματα (δηλαδή προγράμματα του ΕΣΠΑ που υποτίθεται θα έπρεπε να πάνε για αναπτυξιακούς σκοπούς) για τη δημιουργία κέντρων υποδοχής, hot-spots, κλπ, δεν έχει δαπανηθεί και δεν προβλέπεται να δαπανηθεί, ούτε ένα ευρώ για την οικονομική στήριξη της οικονομίας των νησιών αυτών. Με λίγα λόγια, ό,τι οικονομική βοήθεια πήρε η Ελλάδα και ό,τι βοήθεια ενδεχομένως λάβει στο μέλλον, θα προορίζεται αποκλειστικά στη δημιουργία και λειτουργία των hot-spots. Αυτό προκύπτει αβίαστα στη συνέχεια της απάντησης του Έλληνα Επίτροπου: «Η προσέγγιση που βασίζεται στα κέντρα πρώτης υποδοχής εφαρμόζεται με σκοπό να προσφέρει στήριξη στην Ελλάδα για καλύτερη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών σε σημεία εισόδου στο έδαφος της ΕΕ, που επηρεάζονται από ιδιαίτερα μεγάλη μεταναστευτική πίεση».
Καταλήγοντας, ο κ. Αβραμόπουλος περιγράφει μία κατάσταση όπου μόνη η Ελλάδα, καλείται να διαχειριστεί, σε μία πολύχρονη διαδικασία, πολλές εκατοντάδες αιτήσεις ασύλου, ετήσια: «είναι απαραίτητο να λειτουργήσει ένα αξιόπιστο σύστημα καταχώρισης για κατάλληλη ταυτοποίηση των εισερχόμενων μεταναστών και των αιτούντων άσυλο και για μετεγκατάσταση όσων έχουν ανάγκη από διεθνή προστασία σε άλλα κράτη μέλη».
Ο Νίκος Χουντής, μετά την απάντηση αυτή αλλά και τις χθεσινές δηλώσεις του κ. Αβραμόπουλου στο Reuters, σχολίασε τα εξής:
«Ο κ. Αβραμόπουλος, στην απάντησή του, όχι μόνο γράφει στα παλιά του παπούτσια την έκθεση του Υπουργείου Οικονομίας για τις Επιπτώσεις από τις Ροές Προσφύγων στα Νησιά του Αιγαίου, αλλά περιγράφει επίσης, μία εφιαλτική εικόνα της Ελλάδας και των προσφύγων και μεταναστών που θα εισέλθουν από τα σύνορά της μέσα στο 2016.
Η Κομισιόν, και ιδιαίτερα ο κ. Αβραμόπουλος, γνωρίζει καλά ότι δεν υπάρχει χώρα στην ΕΕ, ίσως και στον κόσμο ολόκληρο, που να μπορεί να διαχειριστεί 1 εκατομμύριο αιτήσεις ασύλου από πρόσφυγες και μετανάστες το χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες η Αυστρία, στη Σύνοδο Κορυφής, δήλωσε ότι θα εξετάζει μέχρι 80 αιτήσεις ασύλου την ημέρα.
Ο κ. Αβραμόπουλος οφείλει να γνωρίζει από τη θέση του ότι, η διαδικασία αυτή -και ας μην το κρύβουνε από τον ελληνικό λαό και από τις συζητήσεις που αυτή τη στιγμή γίνονται με την ΕΕ- σημαίνει ότι κάθε μία από αυτές τις αιτήσεις παίρνει χρόνια για να ολοκληρωθεί. Πολλά χρόνια, αν λάβουμε ιδιαίτερα υπόψη ότι, κάθε ένας από τους αιτούντες άσυλο έχει δικαίωμα ένστασης και προσφυγής κατά οιασδήποτε απόφασης.
Ο κ. Αβραμόπουλος, ο οποίος δήλωσε χθες στο πρακτορείο Reuters, ότι «Καθ’ όσον η συμφωνία συνεργασία μας την οποία συνήψαμε με την Τουρκία δεν αρχίζει να καρποφορεί, η κατάσταση δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Οι ροές θα συνεχιστούν… (η Ευρωπαϊκή Ένωση) καταρτίζει σχέδια αντιμετώπισης κρίσης για το ενδεχόμενο να απαιτηθεί η υποδοχή μεγάλου αριθμού προσφύγων που μπορεί να φθάσουν ούτως ή άλλως στην ελληνική επικράτεια αλλά δεν θα είναι πλέον σε θέση να ταξιδέψουν προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως τη Γερμανία», καλό θα είναι να σταματήσει να κάνει σχέδια για το πώς θα αποτραπούν οι πρόσφυγες να φτάσουν στη Γερμανία (και άρα να μείνουν στην Ελλάδα), αλλά να στρέψει η Κομισιόν την προσοχή της στη μοναδική λύση, που πλέον όλο και περισσότεροι ενστερνίζονται στην ΕΕ, τα hot-spots να γίνουν κυρίως εκτός ΕΕ, στην Τουρκία και αλλού».