Ο Φλεβάρης έσπασε όλα τα ρεκόρ. Όχι μόνο ανομβρίας αλλά και ανέμων, με τον Αίολο σε μεγάλα κέφια και τους νοτιάδες να παραγκωνίζουν ακόμα και τον ίδιο τον Μποφόρ και τα Μποφόρ του. Το βράδυ της Δευτέρας ο σταθμός της Φινοκαλιάς στο Μεραμπέλο, βόρεια της Νεάπολης, κατέγραψε το ασύλληπτο: ανέμους νότιων διευθύνσεων με ταχύτητα 157,7 χιλιόμετρα ανά ώρα, στις 10 το βράδυ, και 152,9 χιλιόμετρα ανά ώρα το απόγευμα της ίδιας μέρας, δηλαδή έναν πραγματικό τυφώνα που αναλογικά θα περιγραφόταν ως 14 Μποφόρ αν η κλίμακα του Ιρλανδού ναυάρχου και υδρογράφου Φράνσις Μποφόρ δε σταματούσε στο 12!
Ο σταθμός στη Φινοκαλιά αποτύπωσε αυτό το πρωτοφανές για τα χρονικά των τελευταίων δεκαετιών, ένα από τα πολλά αυτού του περίεργου χειμώνα. Για να αντιληφθεί κανείς την ένταση των νοτιάδων και φυσικά να αναλογιστεί την τύχη που είχαμε αφού δεν καταγράφηκαν ζημιές ούτε τραυματισμοί, αρκεί να σκεφτεί ότι σε μια ισχυρή θύελλα με 11 Μποφόρ η ταχύτητα των ανέμων είναι 117 με 118 χιλιόμετρα την ώρα! Όπως μάλιστα σημείωσε ο ερευνητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Μιχάλης Δρετάκης, ο ίδιος δεν το έχει ξαναδεί στην Κρήτη όσα χρόνια τουλάχιστον ασχολείται επισταμένα με τον καιρό.
Θερμοκρασίες
Και αυτό φυσικά δεν είναι το μόνο παράδοξο, αφού ο φετινός χειμώνας – κατ” όνομα – μάλλον θα καταρρίψει όλα τα ρεκόρ και όσον αφορά στις θερμοκρασίες. Προς το παρόν ο υδράργυρος δεν έχει ακόμα… σπάσει αλλά έχει ραγίσει. Τη Δευτέρα, τελευταία μέρα του Φλεβάρη, στον Αλινιανό στα Χανιά καταγράφηκαν 30,5 βαθμοί Κελσίου, η δεύτερη υψηλότερη θερμοκρασία για την Κρήτη για μήνα Φλεβάρη. Το απόλυτο μέχρι στιγμής ρεκόρ για τον εν λόγω μήνα κατέχουν οι Βρύσες Χανίων, που στις 20 Φεβρουαρίου 2010 είχαν θερμοκρασία 32 βαθμούς Κελσίου, ενώ η τρίτη υψηλότερη για το δεύτερο μήνα του έτους ήταν στις 19 Φεβρουαρίου 1960, πάλι στα Χανιά, αυτή τη φορά στην πόλη, με 30 βαθμούς Κελσίου. Για το Ηράκλειο, σύμφωνα με τον κ. Δρετάκη, το ρεκόρ θερμοκρασίας για Φλεβάρη καταγράφηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2010 (την ίδια μέρα του ρεκόρ των Βρυσών) με 29,4 βαθμούς Κελσίου, στο σταθμό του Αρχαιολογικού Μουσείου.
Ο χορός των παράδοξων συνεχίζεται, καθώς ο Φλεβάρης είναι ο κατεξοχήν μήνας των βοριάδων, οπότε το 2016 και σε αυτό το θέμα ο καιρός ανέτρεψε τα όσα γνωρίζαμε. Και αυτό πλέον που περιμένουμε είναι να δούμε αν ο Μάρτης θα είναι γδάρτης, όπως λέει η παροιμία, είτε με τον παραδοσιακό τρόπο, είτε με τον ανάστροφο!
Οι άνεμοι στην Κρήτη
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι νοτιάδες, που βεβαίως και δεν αποτελούν κάτι σπάνιο για την Κρήτη, δεν είναι χαρακτηριστικό της άνοιξης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Σύμφωνα με το γνωστό επιστήμονα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, οι νοτιάδες, νότιοι ή νοτιοδυτικοί, κυριαρχούν από Οκτώβρη έως Γενάρη. Ο Φεβρουάριος είναι ο κατεξοχήν μήνας του βορρά (εκτός από φέτος), ενώ ο Μάρτης είναι εκείνος των δυτικών και βορειοδυτικών ανέμων. Απρίλη κατά κανόνα έχουμε δυτικούς ανέμους, ενώ το Μάιο ο Αίολος μοιράζεται σε βοριάδες και νοτιάδες. Τέλος, από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο κυρίαρχοι είναι οι βόρειοι με βορειοδυτικοί άνεμοι, μέσω των γνωστών σε όλους μελτεμιών ή των… κλιματιστικών της φύσης που χαρίζουν δροσιστικές ανάσες μέσα στο καλοκαίρι.
Πάντως, για το τι ακριβώς έχει πάει στραβά φέτος φαίνεται ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει το Ελ Νίνιο, το οποίο εμφανίζεται με μεγάλα… κέφια και έχει προκαλέσει μεγάλες καιρικές ανατροπές, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.
Ποιος ήταν ο δούκας Μποφόρ
Ο Ιρλανδός ναύαρχος και υδρογράφος Φράνσις Μποφόρ συνέλαβε την ιδέα να δημιουργήσει μια κλίμακα μέτρησης των ανέμων στα 1806, όταν ήταν επικεφαλής της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Βρετανικού Ναυτικού στο HMS Woolwich. Η κλίμακά του ήταν 12βάθμια και βασιζόταν στην εμπειρική παρατήρηση των ανέμων με βάση την επίδραση που είχαν πάνω στα πανιά ενός από τα πλοία του, από το πιο απλό νωχελικό φύσημα έως τη μέγιστη ένταση που μπορούσαν να αντέξουν τα καραβόπανα.
Σε αυτήν ο Μποφόρ έλαβε υπόψη του και τις παρατηρήσεις προγενέστερων και σύγχρονών του υδρογράφων. Χρειάστηκε όμως να περάσουν αρκετά χρόνια έως ότου η κλίμακα, που σήμερα φέρει το όνομά του, να υιοθετηθεί επισήμως, από το πρώτο Διεθνές Μετεωρολογικό Συνέδριο των Βρυξελλών, του 1835, ενώ βρισκόταν ήδη σε χρήση μια πενταετία πριν από τους ναυτικούς που κατέγραφαν τα «μποφόρια» με βάση τις 12 βαθμίδες του ναυάρχου στα ημερολόγιά τους.
Στα 1838 η Κλίμακα Μποφόρ υιοθετήθηκε από το Βρετανικό Ναυαρχείο ενώ πολύ αργότερα, στα 1874, καθιερώθηκε η διεθνής πια χρήση της από τη Διεθνή Μετεωρολογική Επιτροπή.
Από τότε έως τις αρχές του 20ού αιώνα υπήρξαν αρκετές τροποποιήσεις, με σημαντικότερη την προσθήκη, στα 1923, από το διευθυντή της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Γηραιάς Αλβιόνας, του Τζορτζ Σίμπσον, της διάστασης της ξηράς, τις συνέπειες δηλαδή του ανέμου στη γη και όχι μόνο στη θάλασσα.
neatv.gr