Δίχως αίσιο τέλος η επιχείρηση αναζήτηση του 22χρονου ψαροντουφάκα που χάθηκε στην περιοχή του Μπάλου.
Οι διασώσεις του Ερυθρού Σταυρού, μετά από 5 ώρες ερευνών, εντόπισαν τον νεαρό Χανιώτη, νεκρός σε περιοχή κοντά στην ακτή.
Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Τετάρτης όταν ο 22χρονος νεαρός μαζί με ένα φίλο του ξεκίνησαν από τον Μπάλο για ψάρεμα με ψαροντούφεκο. Μετά από αρκετές ώρες ψαρέματος και κατά τις 6 το απόγευμα, χάθηκαν τα σημάδια του. Ο φίλος του που ανησύχησε κάλεσε το Λιμεναρχείο Κισσάπου περίπου στις 7 το απόγευμα.
Στην έρευνα που ακολούθησε συμμετείχαν από ψαρόβαρκες μέχρι και ιδιώτης δύτης, ενώ στο σημείο βρέθηκε σκάφος του Λιμενικού αλλά και ελικόπτερο του πολεμικού ναυτικού. Έρευνες έγιναν και στη ξηρά.
Όμως από ότι φαίνεται ήταν ήδη πολύ αργά για τον 22χρονο.
Oι βασικοί κανόνες ασφαλείας του ψαροντουφεκά:
O Ρομπέρτο Κάλιτς, νικητής τρεις φορές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υποβρύχιου Ψαρέματος με Άπνοια (1983,1984,1990) και και μέλος της εθνικής ομάδος από το 1983 έως το 1992.(4 Παγκόσμια και 6 Πανευρωπαϊκά) είναι Εκπαιδευτής Ελεύθερης Κατάδυσης “Apnea Academy” και στην ιστοσελίδα του έχει αναρτήσει τους κανόνες ασφαλούς ψαρέματος με ψαροντούφεκο.
Σημειώνει ο κ. Κάλιτς:
Ο πρώτος και σημαντικότερος κανόνας λέει ότι δεν πρέπει να καταδυόμαστε ποτέ μόνοι. Το 98% τον θανατηφόρων ατυχημάτων οφείλονται σε πνιγμό που επακολουθεί μια υποξία. Όταν ένας ελεύθερος δύτης χάσει της αισθήσεις του από υποξία, χρειάζεται ένα «χέρι» βοηθείας το οποίο να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό, έτσι ώστε όταν θα συνέλθει να αναπνεύσει αέρα. Τόσο απλό είναι το θέμα! Ακόμα και ένα παιδί, μια φίλη, μια σύζυγος θα μπορούσα να κάνει μια τόσο απλή πράξη! Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλο έγκλημα κάνουν όσοι καταδύονται μόνοι ;
Όταν λέμε ποτέ μόνοι, δεν εννοούμε να πηγαίνουμε για ψάρεμα με την ίδια βάρκα και όταν φθάσουμε στον ψαρότοπο ο ένας να τραβάει προς ανατολή και ο άλλος προς δύση. Ο ένας προσέχει των άλλον σε κάθε του βουτιά και βουτάνε εναλλάξ. Αυτός που «προσέχει», αν δεν βεβαιωθεί ότι ο σύντροφος του ολοκλήρωσε την κατάδυσή του επιτυχώς, για κανένα λόγο δεν ετοιμάζεται για βουτιά και δεν απομακρύνεται αν δεν είναι σίγουρος ότι ο άλλος τον ακολουθεί!
Αυτός φυσικά είναι και ο λόγος που δεν έχουμε ούτε ένα θανατηφόρο ατύχημα σε αγώνες ελεύθερης κατάδυσης.
Ο δεύτερος κανόνας λέει ότι πάντα πρέπει να κουβαλάμε μια σημαδούρα που θα επισημαίνει την παρουσία μας μέσα στην θάλασσα, και σε συνδυασμό με των πρώτο κανόνα μας προστατεύει από διερχόμενα ταχύπλοα. Η δεύτερη αιτία πρόκλησης θανατηφόρων και μη ατυχημάτων, είναι τα σκάφη που χτυπάνε τους ανυποψίαστους ψαροντουφεκάδες είτε επειδή δεν είχαν σημαδούρα η επειδή δεν την είδαν αυτοί που οδηγούσαν το σκάφος. Γι’ αυτό λέμε σε συνδυασμό με των πρώτο κανόνα, για να μπορούν να μειώνονται η πιθανότητες ενός ατυχήματος που θα οφείλεται στο ότι κάποιος δεν είδε την σημαδούρα. Τους καλοκαιρινούς μήνες και κυρίως τα Σαββατοκύριακα είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Και σε αυτήν την περίπτωση δεν είχαμε ποτέ θανατηφόρα ατυχήματα με ελεύθερους δύτες που καταδυόντουσαν οργανωμένοι.
Ο τρίτος κανόνας , ακόμα και από μόνος του θα είδε γλιτώσει πολλούς ψαροντουφεκάδες. Λέει ότι πρέπει να ρυθμίζουμε την πλευστότητα μας έτσι ώστε να είναι ουδέτερη στα 2/3 του συνολικού βάθους στον οποίο καταδυόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μεν να δυσκολευόμαστε να φτάσουμε μέχρι τη ζώνη ουδέτερης πλευστότητας όμως έχουμε ως αντάλλαγμα μια πολύ άνετη άνοδο προς την επιφάνια , κάτι που θα μας προστατέψει από το να καταναλώσουμε της τελευταίες ποσότητες οξυγόνου. Έτσι θα μπορέσουμε να αποφύγουμε μια υποξία. Είναι ένα μέτρο ασφαλείας που δυσκολεύει αρχικά πολλούς κυρίως αρχάριους, που είναι πολύ σημαντικό να τηρείται με ευλάβεια.
Ο τέταρτος κανόνας λέει ότι πρέπει να εξισώνονται τα αυτιά, πάντα πριν επέλθει ο πόνος. Αυτός είναι ένας κανόνας που εύκολα ένας ψαροντουφεκάς μπορεί να παραβιάσει όταν πλησιάζει ένα θήραμα σε κάθετη πορεία. Μπορεί να καθυστερήσει είτε εσκεμμένα, είτε κατά λάθος την εξίσωση, με αποτέλεσμα , διανύοντας άλλο μισό μέτρο απόσταση, να προκαλέσει ρήξη τυμπανικής μεμβράνης. Το νερό που θα μπει στο μέσα αυτί και ο ίλιγγος που θα προκαλέσει μπορεί να φέρει απώλεια προσανατολισμού και αυτό μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρό ατύχημα.
Ο πέμπτος κανόνας έχει σχέση με τον προηγούμενο όσον αφορά το αποτέλεσμα. Απλά είναι διαφορετικός ο τρόπος πρόκλησης. Λέει ότι, πριν από την πρώτη βουτιά να διευκολύνεται η εισροή νερού μεταξύ νεοπρέν και τυμπάνου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ, κυρίως με στολές ξυρισμένες εσωτερικά και στολές που η κουκούλες τους έχουν ακουαστόπ. Σε περίπτωση που δεν το κάνουμε, μπορεί με μια απρόβλεπτη κινήσει του κεφαλιού ενώ βρισκόμαστε υποβρυχίως, να μπει απότομα το νερό και να έχουμε ρήξη τύμπανου.
Ο εκτός κανόνας είναι για να προλαβαίνει περιπτώσεις που ο δύτης χάσει της αισθήσεις του υποβρυχίως και έχει τον αναπνευστήρα στο στόμα του. Το να βγαίνει ο αναπνευστήρας σε κάθε κατάδυση σαν μέτρο ασφάλειας, εκτός από το να προφυλάσσει τον δύτη από ένα επικίνδυνο πλημμύρισμα των άνω αναπνευστικών οδών σε περίπτωση λιποθυμιάς, βοηθάει στο να πετυχαίνεται ευκολότερα η εξίσωση των αυτιών. Αυτό συμβαίνει γιατί οι μύες που συμβάλουν στην συγκράτηση του αναπνευστήρα στο στόμα, χαλαρώνουν και έτσι γίνεται ευκολότερη η εξίσωση.
Ο έβδομος κανόνας προτρέπει τον ελεύθερο δύτη να μην κάνει ποτέ πλήρη και βίαιη εκπνοή στην έξοδο του από την κατάδυση. Αυτό για παρόμοιους λόγους όπως στον τρίτο κανόνα. Ο δύτης που ολοκληρώνει την κατάδυση του, νιώθει την ανάγκη να εκπνεύσει έντονα και ολοκληρωτικά για να αποβάλει το διοξείδιο που τον «πιέζει». Κάνοντας όμως πλήρη και βίαιη εκπνοή, μαζί με το διοξείδιο θα βγάλει και κάποιο μικρή ποσότητα οξυγόνου· μια ποσότητα αρκετή να του εξασφαλίσει μια ασφαλής έξοδο σε περίπτωση που δεν εκπνεύσει πλήρως. Έτσι θα αποφύγει μια ανεπιθύμητη απώλεια αισθήσεων που μπορεί να επέλθει ακόμα και μετά από 5-10 δευτερόλεπτα από την έξοδο.
Η αποφυγή οποιασδήποτε απνευστί προσπάθειας σε περίπτωση που δεν τηρούνται οι παραπάνω κανόνες, είναι ένδειξη ωριμότητας και γνώσης. Κανένας δεν θα έχει πνίγει όταν ίσχυαν όλα τα παραπάνω. Ενώ αντιθέτως σε όλα τα περιστατικά όπου τα θύματα χάσανε την ζωή τους,, δεν είχαν τηρηθεί κάποιοι από τους παραπάνω κανόνες ασφάλειας.