Του Δημήτρη Μηλάκα
Ποιο ακριβώς και πόσο θα κοστίσει το νταραβέρι της επίσκεψης του Αμερικανού προέδρου στην Αθήνα θα το μάθουμε όσο περνούν οι βδομάδες και οι μήνες όταν θα καθίσει η σκόνη των δηλώσεων και των φιλοφρονήσεων. Από τις δημόσιες δηλώσεις του πάντως, το μήνυμα είναι σαφές και κωδικοποιημένο: πληρώστε (το 2% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟ), πουλήστε («μεταρρυθμίζοντας» δηλαδή ξεπουλώντας ό,τι έχει απομείνει) και αποκλείστε (από τις σχέσεις σας όποιους οι ΗΠΑ δεν γουστάρουν, στη προκειμένη περίπτωση τη Ρωσία).
Αυτό είναι το άμεσο κόστος που πρέπει να συνεχίσει να καταβάλει η ελληνική κυβέρνηση για να μπορεί να «πουλήσει» στο εγχώριο πολιτικό παιχνίδι την «υποστήριξη» του Ομπάμα για το χρέος. Από την πλευρά του , ο Αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει ότι ακόμα και οι υποσχέσεις του ως πλανητάρχη πρέπει να πληρώνονται πανάκριβα για όποιον θέλει να τις ακούσει. Στην προκειμένη περίπτωση ο (απερχόμενος) Αμερικανός πρόεδρος υποσχέθηκε στον Ελληνα πρωθυπουργό την υποστήριξή του για το χρέος. Αυτή την υποστήριξη – χωρίς κανένα όμως αποτέλεσμα – την παρείχε ο πρόεδρος Ομπάμα κατά τη διάρκεια της θητείας του. Τώρα, αυτή η υπόσχεση μένει να δούμε αν θα μεταβιβαστεί ως δέσμευση στην επόμενη αμερικανική διοίκηση του Τραμπ…
Το κόστος της υπόσχεσης του Ομπάμα για τις ΗΠΑ είναι, προφανώς μηδαμινό. Για την Ελλάδα ωστόσο οι αμερικανικές υποσχέσεις κοστίζουν πανάκριβα.
1. Καταρχήν η αναφορά του Ομπάμα για την ελληνική προθυμία να καταβάλει την συνδρομή της (2% του ΑΕΠ) στο ΝΑΤΟ την ίδια στιγμή που η διαλυμένη της οικονομία δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε γάζες στα νοσοκομεία, δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από την «αγοραία» υπενθύμιση του Αμερικανού «προστάτη» ότι η «προστασία» του κοστίζει σε χρήμα.
2. Η αμερικανική επιμονή στις «μεταρρυθμίσεις» δε σημαίνει τίποτε περισσότερο από την υπενθύμιση του ενδιαφέροντος του αμερικανικού κεφαλαίου για το μεγάλο φαγοπότι των ιδιωτικοποιήσεων κρίσιμων τομέων (ενέργεια, δίκτυα) της ελληνικής οικονομίας
3. Η αναφορά του Ομπάμα στις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί κατά της Ρωσίας προφανώς υπενθυμίζει στην ελληνική κυβέρνηση ότι είναι δεμένη χειροπόδαρα στο αμερικανικό άρμα συμφερόντων
Κατά τα λοιπά: Είναι γνωστές οι αμερικανικές απόψεις για το Κυπριακό, οι Αμερικανοί άλλωστε ήταν οι ανάδοχοι του σχεδίου Ανάν και της τρέχουσας παραλλαγής του που οδηγεί στην νομιμοποίηση της διχοτόμησης. Όσο για τα ελληνοτουρκικά; Οι Αμερικανοί είναι αυτοί που βρίσκονται μετά την κρίση των Ιμίων σε μόνιμη «διαμεσολάβηση» μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας στη βάση της αμερικανικής συγγραφής Συμφωνίας της Μαδρίτης, όπου η ελληνική κυβέρνηση του Κ. Σημίτη είχε αναγνωρίσει τα «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο».
Κατόπιν όλων αυτών, και αναμένοντας τη νέα αμερικανική διοίκηση μπορούμε ίσως να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη σχετική με τα αποτελέσματα της επίσκεψης του απερχόμενου προέδρου Ομπάμα.
– Δεν θα μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αν κάποια στιγμή βρεθούν χρήματα για κάποιες παραγγελίες που θα κατευθυνθούν σε αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες.
– Δε θα είναι έκπληξη η εμφάνιση Αμερικανών επενδυτών στο ψητό της «ενέργειας».
– Καμία έκπληξη, επίσης, δεν θα πρέπει να προκαλέσει το γεγονός ότι οι σχέσεις της Ελλάδας με χώρες όπως η Ρωσία ή το Ιράν θα περνάνε πρώτα από το μικροσκόπιο της Ουάσιγκτον, για να μην πούμε της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Πανάκριβη τελικά αποδεικνύεται η υπόσχεση του Ομπάμα για αμερικανική υποστήριξη στην μείωση του ελληνικού χρέους, δεν νομίζετε;