Με ανακοίνωσή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χανίων καταγγέλλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων και καλεί σε παλλαϊκή δράση με στόχο να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου Χανίων.
Πιο αναλυτικά αναφέρονται τα εξής:
Η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου των Χανιών «Ι. Δασκαλογιάννης» όπως και των υπόλοιπων 13 περιφερειακών αεροδρομίων που αποφάσισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων μισητών κυβερνήσεων των Σαμαροβενιζέλων, στηρίζεται σε μια αποικιακού τύπου σύμβαση-επιταγή του τρίτου μνημονίου. Σε κάθε της σημείο είναι μια σκανδαλώδης παραχώρηση στις απαιτήσεις των δανειστών, προκειμένου με ελάχιστο κόστος να πάρουν μια χρυσοφόρα υπηρεσία στα χέρια τους, απογυμνωμένη από χρέη, δεσμεύσεις, υποχρεώσεις και δικαιώματα, χρεώνοντας στο κράτος και τους εργαζόμενους τις όποιες υποχρεώσεις της εταιρίας προκύψουν στη συνέχεια.
Έτσι η Fraport παίρνει το αεροδρόμιο χωρίς υποχρέωση να πληρώνει ΕΝΦΙΑ, δημοτικά τέλη και έξοδα περιβαλλοντικών μελετών. Δεν δεσμεύεται να διατηρήσει τους υπαλλήλους της ΥΠΑ, παρά να επαναπροσλάβει κάποιους από αυτούς με εργασιακές συνθήκες και μισθούς γαλέρας. Έχει την δυνατότητα να μειώσει το μίσθωμα που έχει συμφωνηθεί ή να αναβάλει την πληρωμή του για λόγους «ανωτέρας βίας» ή να παρατείνει την διάρκεια της 40ετούς σύμβασης. Ακόμη, θα δικαιούται αποζημίωση σε περίπτωση που το κράτος αποφασίσει να κάνει αλλαγές στην νομοθεσία του οι οποίες θα επηρεάζουν τα έξοδά της, όμως για παράδειγμα στις συμβάσεις εργασίας. Θα λαμβάνει αποζημιώσεις για τυχόν ζημιές σε μηχανήματα που μεταβιβάσθηκαν, ή για καθυστερήσεις έργων λόγω αρχαιολογικών ευρημάτων. Της δίνεται η δυνατότητα να ορίζει αεροναυτικά τέλη ή μη, χωρίς την παρέμβαση καμίας κρατικής αρχής.
Η φόρμουλα που ακολουθείται στην συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση είναι παρόμοια με το πλιάτσικο που συμβαίνει σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις. Στον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ τεμαχίζουν τις ενιαίες ΔΕΚΟ, δίνουν σε εργολάβους τμήματά τους, κλείνουν άλλα και μειώνουν το προσωπικό προκειμένου να τις καταστήσουν «φθηνές» για να προσελκύσουν αγοραστές, παρέχοντας τους ληστρικές συμβάσεις.
Οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν στρατηγική επιλογή όλης της άρχουσας τάξης της ΕΕ και της Ελλάδας. Γι’ αυτό οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μνημονίων είτε πρόκειται για τους Αρναουτάκηδες είτε για τους Σταθάκηδες τάσσονται υπέρ της Fraport χωρίς επιφυλάξεις. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτούς.
Κανένα κοινό συμφέρον δεν έχουμε όμως ούτε με την ένωση ξενοδόχων ούτε με τους μεγαλέμπορους που από τη μια χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων και από την άλλη απολύουν τους εργαζόμενους των 700 ευρώ από τις επιχειρήσεις τους για να προσλάβουν εργαζόμενους των 400 ευρώ.
Αυτοί που πρόκειται να θιγούν από την εγκατάσταση της Fraport στο «Ι. Δασκαλογιάννης» είναι οι εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο και η συντριπτική εργαζόμενη πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης. Ιδιωτικοποιήσεις σημαίνουν φτώχεια, ανεργία, διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, και πανάκριβες ή ακόμη και ανύπαρκτες υπηρεσίες. Η ΔΕΗ κατά την πρόσφατη κακοκαιρία, την ώρα που ολόκληρες περιοχές έμεναν χωρίς ρεύμα συνέχιζε να πουλάει ρεύμα στο εξωτερικό για να κερδίζουν οι εργολάβοι. Το αεροδρόμιο της Fraport δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Ο υπερδιπλασιασμός των φόρων ανά διαδρομή από 12 σε 26,5€ θα κάνει το αεροπορικό ταξίδι πανάκριβο.
Το ξεπούλημα του αεροδρομίου και συνολικά του δημόσιου πλούτου αποτελεί επιλογή της ντόπιας και ξένης αστικής τάξης ως κομμάτι της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής αντιμετώπισης της κρίσης. Το ζήτημα λοιπόν αποκτά καθαρά ταξικό πρόσιμο. Οι καπιταλιστές μπορούν να κάνουν μπίζνες πέρα και πάνω από τα σύνορα. Οι Ιταλοί καπιταλιστές μπορούν να αγοράζουν τα ελληνικά τρένα, οι Κινέζοι της Cosco το λιμάνι στον Πειραιά, οι Έλληνες εφοπλιστές και επιχειρηματίες τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τα ορυχεία και τα καράβια των Βαλκανικών χωρών, ή να κάνουν μπίζνες στο Σίτυ και να επενδύουν σε πανάκριβα ακίνητα στο Λονδίνο. Όλα αυτά πάντα εις βάρος της εργατικής τάξης κάθε λαού. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε κανένα συμφέρον να ταυτιστούμε με κανέναν από αυτούς τους “εθνικούς” εργολάβους και επιχειρηματίες.
Η διαταξική συνεργασία στο όνομα του “εθνικού καλού” δε λαμβάνει υπ’ όψιν τα παραπάνω και αποπροσανατολίζει τον αγώνα. Όσοι αντιστεκόμαστε στο ξεπούλημα του αεροδρομίου δεν μπορούμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στον κάθε πολιτικό, δήμαρχο ή περιφερειάρχη που ξεπουλάει το λαό λίγο μετά αφότου ψελλίσει την «αντίθεσή» του στην ιδιωτικοποίηση.
Ευθύνες όμως έχει και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Η ηγεσία της ΟΣΥΠΑ των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας αντί να οργανώσει ένα πανελλαδικό αγώνα με απεργιακή δράση και οργανώνοντας και συντονίζοντας επιτροπές και πρωτοβουλίες συμπαράστασης πανελλαδικά κρύβονταν τη μια πίσω από τις υποσχέσεις των πολιτευτών του ΣΥΡΙΖΑ, την άλλη πίσω από προσφυγές στη δικαιοσύνη. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο.
ΚΑΝΕΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ! ΟΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΛΑΟ!
Τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα τρένα, οι οδικοί άξονες είναι δημόσια περιουσία την οποία έχουμε χρυσοπληρώσει από τους φόρους μας για να κατασκευαστούν και μας ανήκουν. Όπως επίσης μας ανήκουν το ρεύμα το νερό και οι δημόσιοι χώροι που πάνε να ιδιωτικοποιήσουν. Δεν θα τους αφήσουμε!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χανίων είναι αποφασισμένη να συμβάλλει στην ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου και το διώξιμο χωρίς αποζημίωση των αρπακτικών του κεφαλαίου που έβαλαν στο μάτι το δημόσιο πλούτο. Για την εθνικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, ώστε οι μεταφορές να πραγματοποιούνται με την ευθύνη του λαού για τον ίδιο το λαό, με προστασία των εργασιακών σχέσεων και προσλήψεις για να καλυφτούν οι ανάγκες λειτουργίας του. Για την ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων. Για την απόδοση πολιτικών ευθυνών και όχι μόνο, σε όσους είναι συνένοχοι στο ξεπούλημα των υποδομών, καθώς και του δημόσιου και φυσικού πλούτου. Απαραίτητος κρίκος είναι η σύγκρουση με τον καπιταλιστικό μονόδορμο, που περνάει μέσα από τη ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ, η οποία και απαιτεί το ξεπούλημα των υπηρεσιών δημόσιου χαρακτήρα.
Η παλλαϊκή δράση μπορεί να στηριχθεί σε έναν αγώνα των εργαζομένων στα αεροδρόμια που μπορεί να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση. Χρειάζεται όμως αγώνας και κινητοποίηση του μαζικού λαϊκού κινήματος, με αποφασιστικότητα και ενωτική λογική στη δράση.